شورای آتلانتیک

شورای آتلانتیک (تاسیس ۱۹۶۱ ) اندیشکده آمریکایی واقع در واشینگتن، دی.سی. در حوزه روابط بین‌الملل .

شورای آتلانتیک

بنیان‌گذاری	۱۹۶۱ (۱۹۶۱)
گونه	اندیشکده روابط بین‌الملل
مکان	واشینگتن، دی.سی.
Chairman	جان اف. دابلیو. راجرز
President & CEO	فردریک کمپ
وبگاه	www.atlanticcouncil.org

تاریخ

شورای آتلانتیک با هدف تشویق همکاری بین آمریکای شمالی و اروپا که از جنگ جهانی دوم آغاز شده بود ، تأسیس شد. در سالهای اولیه فعالیت خود ، عمدتا انتشار دهنده مقالات سیاستگذاری و نظرسنجی از اروپاییان و آمریکاییها در مورد نگرش آنها به همکاریهای فرا اقیانوس اطلس و بین المللی بود. در این سالها ، تمرکز اصلی آن بر مسائل اقتصادی بود - عمدتا تشویق تجارت آزاد بین دو قاره و تا حدی کمتر برای بقیه جهان - اما در زمینه مسائل سیاسی و زیست محیطی نیز کار می کرد. [۲]

ملوین اسمال از دانشگاه ایالتی وین معتقد بود که قدرت واقعی این شورا در ارتباطات آن با سیاست گذاران تأثیرگذار است.

این شورا از همان اوایل عنوان "مرکز گردهمایی های غیررسمی" رهبران دو طرف اقیانوس اطلس را پیدا کرد و اعضای آن برای توسعه "شبکه های مستمر ارتباطاتی" تلاش میکردند.۲

شورای آتلانتیک در مورد مناطق دیگر نیز فعالیت می کند و اولین سازمانی بود که از افزایش حضور ژاپن در جامعه بین المللی حمایت کرد. برنامه های آسیایی آن از سال ۲۰۰۱ در نتیجه جنگ در افغانستان منجر به افتتاح مرکز و برنامه آسیای جنوبی شد . تغییرات آب و هوایی و هماهنگی با هند و چین در مورد این مسائل نیز عاملی در این تحول بود. ۲و۳

در فوریه ۲۰۰۹ ، جیمز ال جونز ، رئیس وقت شورای آتلانتیک ، برای کار به عنوان مشاور امنیت ملی جدید رئیس جمهور اوباما کناره گیری کرد و بعدها سناتور چاک هیگل جانشین وی شد. [۴]

علاوه بر این ، سایر اعضای شورا نیز برای خدمت به دولت جای خود را ترک کردند: سوزان رایس به عنوان سفیر در سازمان ملل ، ریچارد هالبروک به عنوان نماینده ویژه در افغانستان و پاکستان ، ژنرال اریک کی شینسکی به عنوان وزیر امور کهنه سربازان و آن ماری اسلاتر به عنوان مدیر برنامه ریزی سیاست در وزارت امور خارجه.

چهار سال بعد ، هیگل از سمت خود به عنوان وزیر دفاع آمریکا کناره گیری کرد. ژنرال برنت اسکوکرافت تا ژانویه ۲۰۱۴ ، زمانی که سفیر سابق در چین و فرماندار یوتا جان هانتسمن جونیور ، رئیس موقت هیئت مدیره سازمان بود [۵] منصوب شد.

در سپتامبر ۲۰۱۴ ، شورای آتلانتیک دیو آنتونی کارگردان مجموعه Call of Duty: Black Ops را به عنوان یک عضو ارشد غیر مقیم استخدام کرد. [۶]

در سال ۲۰۱۷ ، تام بوسرت ، که قبلاً عضو خطرات سایبری غیرمقیم زوریخ در ابتکاریه امنیت سایبری شورای آتلانتیک بود ، به عنوان مشاور امنیت داخلی دولت ترامپ منصوب شد. [نیاز به منبع]

روابط و پشتیبانی مالی

شورای آتلانتیک از بدو تأسیس اعلام کرده است که یک موسسه غیرحزبی است و اعضای آن "از جناحهای معتدل انترناسیونالیستی هر دو حزب" در ایالات متحده هستند. ۲ علیرغم ارتباطاتش ، این شورا مستقل از دولت ایالات متحده و ناتو بوده و بعنوان یک سازمان غیرانتفاعی بر اساس منشور ۵۰۱ (c) (۳) ثبت شده است. ۲

در سپتامبر ۲۰۱۴ ، اریک لیپتون در نیویورک تایمز گزارش داد که از سال 2008 ، شورا از بیش از بیست و پنج دولت خارجی کمک های مالی دریافت کرده است. او نوشت که شورای آتلانتیک یکی از چندین اتاق فکر بود که بودجه قابل توجهی از خارج از کشور دریافت کردند و فعالیتهایی را انجام دادند که "معمولاً با دستور کار دولتهای خارجی مطابقت داشت". [۷]

مرکز رفیق حریری شورای آتلانتیک برای خاورمیانه با اعانه بها حریری تأسیس شد و رئیس بنیانگذار آن میشل دان بود. پس از برکناری محمد مرسی از ریاست جمهوری مصر در سال ۲۰۱۳ ، دان از ایالات متحده خواست تا کمک های نظامی به مصر را متوقف کند و برکناری مرسی را "کودتای نظامی" خواند. بها حریری در مورد اقدامات دان به شورای آتلانتیک شکایت کرد و چهار ماه بعد دان از سمت خود استعفا داد. ۷

در سال ۲۰۱۴ ، شورای آتلانتیک گزارشی مبنی بر افزایش مشارکت تجارت و سرمایه گذاری فرا اقیانوس اطلس (TTIP)-یک توافقنامه تجاری-اقامتی بین اتحادیه اروپا و ایالات متحده-با حمایت مالی FedEx که همزمان به طور مستقیم برای کاهش تعرفه دوسوی اقیانوس اطلس با کنگره لابی می کرد، ارائه داد .۸

در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ ، سه اهداکننده بزرگ ، هر کدام بیش از یک میلیون دلار آمریکا پرداخت کردند. ۱- میلیونر آمریکایی آدرین آرشت (معاون اجرایی [۹]) ، ۲-میلیاردر لبنانی بها حریری (برادر سعد حریری ، نخست وزیر لبنان ۱۰ ) و ۳-امارات متحده عربی. ۱۱و۱۲

الیگارشی اوکراینی تحت اداره Burisma Holdings سالانه صد هزار دلار به مدت سه سال به شورای آتلانتیک از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ اهدا کرد. ۱۳

فهرست کامل حامیان مالی شامل مراکز نظامی ، مالی و شرکتی است.۱۴

اهداکنندگان اصلی در سال ۲۰۱۸ فیس بوک و دولت انگلیس بودند. ۱۵

طبق گفته شورا ،۱۴ درصد (تقریباً ۵.۵ میلیون دلار) از درآمد سال ۲۰۱۹ ، از اهداکنندگان دولتی غیرآمریکایی بوده است. ۱۶

مناسبت ها

شورای آتلانتیک محلی برای ملاقات سران کشورها ، رهبران نظامی و رهبران بین المللی از هر دو طرف اقیانوس اطلس ایجاد می کند.

در سال ۲۰۰۹ ، شورا میزبان اولین سخنرانی مهم آندرس فوگ راسموسن دبیر کل سابق ناتو در ایالات متحده بود که در آن موضوعاتی مانند ماموریت ناتو در جنگ در افغانستان ، همکاری ناتو با روسیه و روابط گسترده تر اقیانوس اطلس را مورد بحث قرار داد.۱۷و۱۸

اعضای کنگره ایالات متحده نیز ظاهر شده اند ، از جمله سناتور ریچارد لوگار و وزیر امور خارجه جان کری. ۱۹و۲۰و۲۱

این شورا میزبان رویدادهایی با روسای نشسته دولتها و دولتها از جمله میخائیل ساکاشویلی رئیس جمهور سابق گرجستان ، ۲۲و۲۳نخست وزیر اوکراین آرسنی یاتسنیوک ، ۲۴و۲۵ و رئیس جمهور سابق لتونی وایرا وای فرایبرگا است. ۲۶و۲۷و۲۸

از ژانویه ۲۰۰۷ ، شورا میزبان رهبران نظامی دو طرف اقیانوس اطلس بود. مرکز امنیت بین المللی برنت اسکوکرافت شورا ، رویدادهای دوره ای موسوم به سری فرماندهان را برگزار کرده است ، جایی که رهبران نظامی از ایالات متحده و اروپا را دعوت می کند تا درباره تعارض منافع جامعه آتلانتیک صحبت کنند ۲۹

به عنوان بخشی از مجموعه فرماندهان ، رهبران نظامی آمریکایی مانند ژنرال سابق جورج کیسی ۳۰و۳۱ و دریاسالار سابق تیموتی کیتینگ۳۲و۳۳و رهبران اروپایی مانند ژنرال ژان لوئیس ژرژلن ، فرمانده سابق دفاع فرانسه ۳۴و۳۵ و ژنرال هلندی تن وان لون ۳۶.۳۷ در موضوعاتی مانند جنگ عراق ، جنگ در افغانستان و تهدیدهای امنیتی در آسیا و آفریقا صحبت کرده اند.

رویدادهای سالانه آن شامل جوایز رهبری برجسته در واشنگتن دی سی است. اجلاس رهبران آینده ؛ ۳۸و۳۹ انجمن جهانی وروتسووا در وروتسلاو ، لهستان ؛ ۴۰ اجلاس انرژی و اقتصاد شورای آتلانتیک در استانبول ، ترکیه ؛ ۴۱ و جوایز شهروندان جهانی در شهر نیویورک. ۴۲و۴۳

در ۲۲ فوریه ۲۰۱۹ ، شورای آتلانتیک اعلامیه اصول خود را در کنفرانس امنیتی مونیخ منتشر کرد. فردریک کمپ ، رئیس و مدیرعامل شورای آتلانتیک ، گفت که این "تلاشی برای تجمع و تقویت مجدد" مردمان آزاد "در سراسر جهان بود. ۴۴

برنامه ها و مراکز

شبکه آتلانتیک جوان

در اجلاس بخارست در سال ۲۰۰۸ راه اندازی شد-جامعه ای از رهبران نوظهور را که دارای چشم انداز همکاری نزدیک تر اروپا و آتلانتیک بر اساس ارزشهای مشترک هستند ، گرد هم می آورد. از طریق ابزارهای آنلاین و رویدادهای منظم ، شبکه جوانان آتلانتیک به عنوان محلی برای گفتگوی آزاد بین جوانان آتلانتیکالیست عمل می کند تا آنها بتوانند نظرات خود را در مورد طیف وسیعی از مسائل بین المللی تبادل کنند. به عنوان محل ملاقات ، این شبکه به عنوان مرحله ای برای رهبران جهانی برای خطاب به نسل بعدی و به اشتراک گذاشتن دیدگاه در مورد مسائل جاری عمل می کند. ۴۵

شبکه جوانان آتلانتیک نیز برنامه رهبران آینده را مدیریت می کند. این شورا میزبان اجلاس رهبران آینده ۲۰۱۴ در حاشیه اجلاس ناتو در ولز ۲۰۱۴ بود. این اجلاس رهبران آینده رهبران نوظهور کشورهای عضو ناتو را با یکدیگر ، رهبران کنونی اتحادیه ، افرادی از حوزه امنیت بین المللی و یک شبکه جهانی از همسالان متصل کرده است. [45]

برنامه روابط فرا آتلانتیک

این برنامه گفتگو در مورد مسائل مهمی را که بر تکامل روابط فرا اقیانوس اطلس تأثیر می گذارد ، ترویج می کند. معتقد است که یک رابطه سالم فرا اقیانوس اطلس پیش شرط ضروری برای یک سیستم بین المللی قوی تر است. شورا به دنبال شناسایی زمینه های همکاری احتمالی و ایجاد شبکه های شخصی و درک متقابل است که زمینه ساز مشارکت مثر است. ۴۶

مرکز امنیت بین المللی برنت اسکوکرافت

این مرکز روابط ایالات متحده با متحدان و دشمنان را در تلاش برای ایجاد اجماع در مورد سیاست هایی که به یک جهان پایدارتر ، امن تر و تحت حاکمیت کمک می کند ، بررسی می کند.۴۷

برنامه جهانی تجارت و اقتصاد

برای تقویت و تقویت ادغام عمیق اقتصادی فعلی بین اروپا و ایالات متحده و همچنین ارتقای رهبری اقیانوس اطلس در اقتصاد جهانی کار می کند. این برنامه با گردآوری رهبران تجاری ، سیاست گذاران دولتی و کارشناسان اقتصادی ، مسائل مربوط به اقیانوس اطلس و جهانی را که برای جامعه تجاری ایالات متحده و اروپا اهمیت دارد ، مورد بررسی قرار می دهد. ۴۸

مرکز آسیای جنوبی

این مرکز کار آتلانتیک برای کار در مورد افغانستان ، پاکستان ، هند ، بنگلادش ، سریلانکا ، نپال و بوتان و همچنین روابط بین این کشورها با چین ، آسیای مرکزی ، ایران ، جهان عرب ، اروپا و ایالات متحده به عنوان بخشی از برنامه آسیای شورا ، مرکز به دنبال تقویت مشارکت با نهادهای کلیدی در منطقه است تا خود را به عنوان محلی برای گفتگو بین تصمیم گیرندگان در جنوب آسیا ، ایالات متحده و ناتو معرفی کند. این بحث ها امنیت داخلی و خارجی ، حکومتداری ، تجارت ، توسعه اقتصادی ، آموزش و سایر مسائل را پوشش می دهد. ۴۹

برنامه انرژی و محیط زیست

جنبه های اقتصادی و سیاسی امنیت و تامین انرژی و همچنین مسائل زیست محیطی بین المللی را مورد بررسی قرار می دهد. این برنامه دسترسی آزاد و هوای پاک را ترویج می کند و توصیه های سیاستی را برای رفع نیازهای کشورهای در حال توسعه از طریق افزایش سرمایه ، فناوری و دانش در بخش های تامین آب و انرژی ارائه می دهد. ۵۰

مرکز اوراسیا

گفتگوی رهبران منطقه ای و همتایان همسایه های کلیدی و رهبران جهانی را تقویت می کند. این مرکز با ترکیب درک تاریخ اوراسیا با دانش سیاست ، اقتصاد و انرژی ، به دولت ها و مشاغل تحقیق و مشاوره می دهد. به دنبال ترویج دستور کار همکاری و یکپارچگی منطقه ای بر اساس ارزشهای مشترک و منافع مشترک در آینده ای آزاد ، مرفه و صلح آمیز است. ۵۱

مرکز آفریقا

در سپتامبر 2009 با مأموریتی برای کمک به تغییر رویکردهای سیاست ایالات متحده و اروپا در قبال آفریقا با تأکید بر ایجاد مشارکت های ژئوپلیتیک قوی با کشورهای آفریقایی و تقویت رشد و شکوفایی اقتصادی در قاره تاسیس شد.۵۲

مرکز رفیق حریری برای خاورمیانه

به نام رفیق حریری (میلیاردر و نخست وزیر سابق لبنان و پدر یکی از اهداکنندگان اصلی مرکز) نامگذاری شده است. ۷ به دنبال تجزیه و تحلیل نیروهای دگرگون کننده منطقه و همچنین توصیه های سیاستی برای ایالات متحده و اروپا در مورد چگونگی ترویج روابط نزدیکتر و مولدتر با منطقه است. ۵۳

مرکز Adrienne Arsht آمریکای لاتین

مشارکت قوی تری را بین آمریکای لاتین ، ایالات متحده و اروپا بر اساس ارزشهای مشترک و منافع استراتژیک مشترک ترویج می کند و شبکه خود را از کارآفرینان سیاسی ، تجاری و سازمان های غیردولتی برای توسعه ایده ها برای رهبران سیاست و مشاغل درگیر می کند. راه حل هایی برای چالش های منطقه ای و جهانی. ۵۴

مرکز تاب آوری Adrienne Arsht

در آوریل ۲۰۱۷ تأسیس شد. این مرکز در جهت ایجاد تاب آوری - توانایی آماده سازی ، جذب و بازیابی از چالش های احتمالی - در جوامع و سیستم های ما تلاش می کند. این برنامه توصیه های عملگرا برای به کار انداختن ایده ها ارائه می دهد - به دولت ها ، شهرها ، مشاغل و سایر رهبران در شناسایی کمک می کند۵۵

افراد کلیدی

• جان هانتسمن ، رئیس سابق
• فرد کمپ ، رئیس جمهور
• جان F.W. Rogers ، رئیس
•    دیوید مک کورمیک ، رئیس هیئت مشورتی بین المللی
•    فردریک کمپ ، رئیس جمهور و مدیرعامل
•    دیمون ویلسون ، معاون اجرایی
•    جان استودزینسکی ، نایب رئیس
•    فران برول ، معاون رئیس جمهور و مدیر برنامه روابط اقیانوس اطلس
•    بری پاول ، معاون رئیس و مدیر مرکز امنیت بین المللی برنت اسکوکرافت
•    جیسون هیلی ، مدیر ، Cyber ​​Statecraft Initiative [۵۸]
•    شجاع نواز ، مدیر مرکز آسیای جنوبی
•    پیتر شچتر ، مدیر مرکز Adrienne Arsht آمریکای لاتین
•    راما ید ، مدیر مرکز آفریقا
•    جان ای. هربست ، مدیر مرکز دینو پاتریسیو اوراسیا
•    دیوید کورانی ، مدیر طرح های آینده انرژی اوراسیا ، مرکز دینو پاتریسیو اوراسیا
•    گراهام بروکی ، مدیر و ویراستار ، آزمایشگاه تحقیقات پزشکی قانونی دیجیتال (DFRLab)
•    کتی بوخمن مک لئود ، مدیر مرکز تاب آوری بنیاد آدرین آرشت -راکفلر
•    متیو باروز ، مدیر ، آینده نگری ، استراتژی و ابتکارات خطرات

منابع

1. "شورای آتلانتیک" (PDF). مرکز بنیاد. بازیابی شده در ۲۵ آوریل ۲۰۱۹.
2. اسمال ، ملوین (۱ژوئن ۱۹۹۸). "شورای آتلانتیک-سالهای اولیه" (PDF). ناتو بازبینی شده در ۱۵نوامبر ۲۰۱۵.
3. "رونوشت رویداد دریاسالار تیموتی کیتینگ". شورای آتلانتیک ۲۹ ژوئن ۲۰۰۹. بازبینی شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۵.
4. آلن ، مایک (۱۱ فوریه ۲۰۰۹). "دفترچه پخش سیاسی - اختصاصی: سناتور هیگل جانشین ژنرال جونز در شورای آتلانتیک است". سیاست بازبینی شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۵.
5. هاول ، تام (۱۶ ژانویه ۲۰۱۴). "جان هانتسمن به عنوان رئیس شورای آتلانتیک انتخاب شد". واشنگتن تایمز بازبینی شده در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۴.
6. درنان ، جاستین (۲۲ سپتامبر ۲۰۱۴). "Call of Duty: Star بازی ویدئویی کارگردان وظیفه Think Tank غیر معمول را بر عهده می گیرد". سیاست خارجی. بازبینی شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۵.
7. اریک لیپتون ؛ بروک ویلیامز ؛ نیکلاس کنفسور (۶ سپتامبر ۲۰۱۴). "نیروهای خارجی نفوذ را در اتاق فکر خریداری می کنند". نیویورک تایمز بازبینی شده در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۵.
8. اریک لیپتون ؛ بروک ویلیامز (۸آگوست ۲۰۱۶). "چگونه اندیشکده ها تأثیر شرکت های آمریکایی را تقویت می کنند". نیویورک تایمز
9. شورای ، آتلانتیک "هيئت مدیره". بازبینی شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۸.
10. ریم ممتاز (4 دسامبر 2017). "تجزیه و تحلیل: چگونه ایالات متحده به خنثی سازی گام خطرناک عربستان با لبنان کمک کرد". اخبار ABC
11. "فهرست افتخار مشارکت کنندگان 2015". شورای آتلانتیک بایگانی شده از نسخه اصلی در 17 مه 2017. بازیابی در 2 مه 2019.
12. "فهرست افتخار مشارکت کنندگان 2016". شورای آتلانتیک بایگانی شده از نسخه اصلی در 19 مه 2018. بازیابی در 2 مه 2019.
13. گرو ، توماس ؛ کولیسون ، آلن (7 نوامبر 2019). "کمپین شرکت اوکراین برای سوزاندن تصویر خود فراتر از شکارچی بایدن". www.WSJ.com. بازیابی شده در 2 دسامبر 2019.
14. "فهرست افتخار مشارکت کنندگان 2017". شورای آتلانتیک بازیابی شده در 2 مه 2019.
15. من ، جوزف (7 اوت 2018). آزمایشگاه کوچک اندیشکده آمریکایی به فیس بوک کمک می کند تا با رسانه های اجتماعی جعلی مبارزه کند. " وب سایت رویترز در 17 ژوئن 2019 بازیابی شده است.
16. "بیانیه شورای آتلانتیک در مورد وزارت خارجه خواستار شفافیت بودجه اتاق فکر است". شورای آتلانتیک 2020-10-13. بازیابی شده 2021-08-29.
17. راسموسن ، دبیرکل ناتو: اولین سخنرانی مهم ایالات متحده در 28 سپتامبر 2009 بایگانی شد ، در ماشین Wayback ، شورای آتلانتیک ، 28 سپتامبر 2009
18. ناتو "افغانستان و ناتو: راه پیش رو - سخنرانی دبیرکل ناتو آندرس فوگ راسموسن در شورای آتلانتیک ، ایالات متحده". ناتو بازیابی شده 2021-08-29.
19. سناتور ریچارد لوگار: دیدگاه کنگره در مورد آینده ناتو بایگانی شد 28 سپتامبر 2009 ، در ماشین Wayback ، شورای آتلانتیک ، 28 سپتامبر 2009
20. "برای جلوگیری از تروریسم در پاکستان ، ایالات متحده نگاهی فراتر از ارتش دارد". Christian Science Monitor. 2009-03-02. ISSN 0882-7729. بازیابی شده 2021-08-29.
21. کری و هیگل از گزارش شورای پاکستان آتلانتیک در پاکستان رونمایی کردند بایگانی شده در 18 ژوئیه 2009 ، در ماشین Wayback ، شورای آتلانتیک ، 25 فوریه 2009
22. شورای میزبان میخائیل ساکاشویلی رئیس جمهور گرجستان بایگانی شده در 15 فوریه 2009 ، در ماشین Wayback ، شورای آتلانتیک ، 24 سپتامبر 2008
23. ناتو "سخنان آغازین ساکاشویلی رئیس جمهور گرجستان در نشست شورای آتلانتیک شمالی در باتومی". ناتو بازیابی شده 2021-08-29.
24. "پخش اینترنتی: نخست وزیر اوکراین آرسنی یاتسنیوک". شورای آتلانتیک 12 مارس 2014. بازیابی شده در 2 مه 2019.
25. "شورای آتلانتیک: آینده اوکراین چیست؟ گفتگو با آرسنی یاتسنیوک | KyivPost - صدای جهانی اوکراین". KyivPost. بازیابی شده 2021-08-29.
26. بحث جوانان آتلانتیک با رئیس جمهور Vaira Vike-Freiberga بایگانی شد 18 ژوئیه 2009 ، در ماشین Wayback ، شورای آتلانتیک ، 3 مه 2007
27. ناتو "سخنرانی رئیس جمهور لتونی در اجلاس سران شورای آتلانتیک شمالی در استانبول". ناتو بازیابی شده 2021-08-29.
28. وسه فرایبرگا ، رادک سیکورسکی و وایرا (2015-09-28). "در جستجوی پاسخهای جدید برای ناتو". مجله ی وال استریت. ISSN 0099-9660. بازیابی شده 2021-08-29.
29. سری فرماندهان بایگانی شد 5 اکتبر 2009 ، در ماشین Wayback ، شورای آتلانتیک
30. جنرال کیسی: عملیات پیچیده و ضد شورش بایگانی شده در 17 ژوئیه 2009 ، در ماشین Wayback ، شورای آتلانتیک ، 28 مه 2009
31. "ساخت ارتش قرن 21 | C-SPAN.org". www.c-span.org بازیابی شده 2021-08-29.
32. دریاسالار تیموتی کیتینگ: چالش های امنیتی آسیا و اقیانوسیه بایگانی شده در 18 ژوئیه 2009 ، در ماشین Wayback ، شورای آتلانتیک ، 29 ژوئن 2009
33. "چالش های امنیت آسیا و اقیانوسیه | C-SPAN.org". www.c-span.org بازیابی شده 2021-08-29.
34. ژنرال ژان لوئیس جورجلین: فرانسه در ناتو بایگانی شده در 17 ژوئیه 2010 ، در ماشین Wayback ، شورای آتلانتیک ، 10 سپتامبر 2009
35. ژنرال فرانسوی: نیروی نظامی در ایران قابل اجرا نیست. NBC News. بازیابی شده 2021-08-29.
36. تن ون لون: طالبان جنگ را باخته اند بایگانی شده در 19 ژوئیه 2009 ، در ماشین Wayback ، شورای آتلانتیک ، 5 ژوئن 2007
37. "NDC- اخبار- کارگاه آموزشی" ماموریت ناتو در افغانستان: پس از 2014 ". www.ndc.nato.int. بازیابی شده 2021-08-29.
38. "اجلاس رهبران آینده 2014". 1 سپتامبر 2014. بایگانی شده از اصل در 2014-09-01. بازبینی شده در 26 نوامبر 2018.
39. "بررسی شورای آتلانتیک: آینده ناتو". ciaotest.cc.columbia.edu. بازیابی شده 2021-08-29.
40. "ابتکارات EED مبارزه برای دموکراسی را در انجمن جهانی وروتسلاو توصیف می کند". موقوفه اروپایی برای دموکراسی بازیابی شده 2021-08-29."
41. راس ویلسون". elliott.gwu.edu. بازیابی شده 2021-08-29.
42. "جاستین ترودو جایزه شهروندی جهانی را از اندیشکده شورای آتلانتیک پذیرفت - ملی | Globalnews.ca". اخبار جهانی بازیابی شده 2021-08-29.
43. کمپ ، فردریک. "شورای آتلانتیک جایزه شهروند جهانی را به رئیس جمهور گابن علی بونگو اوندیمبا نداد". سیاست خارجی. بازیابی شده 2021-08-29.
44. کمپ ، فرد (14 فوریه 2019). "چگونه اتحاد آمریکا و اروپا می تواند در عصر اختلال حتی قوی تر شود". CNBC بازیابی شده در 2 مه 2019.
45. "برنامه آتلانتیک جوان". شورای آتلانتیک بایگانی شده از نسخه اصلی در 2 دسامبر 2014. بازیابی در 9 دسامبر 2014.
46. "برنامه روابط فرا آتلانتیک". شورای آتلانتیک بایگانی شده از نسخه اصلی در 2 دسامبر 2014. بازیابی در 9 دسامبر 2014.
47. "مرکز برنت اسکوکرافت". شورای آتلانتیک بازبینی شده در 9 دسامبر 2014.
48. "تجارت و اقتصاد جهانی". شورای آتلانتیک بایگانی شده از نسخه اصلی در 28 مارس 2014. بازیابی در 9 دسامبر 2014.
49. "مرکز آسیای جنوبی". شورای آتلانتیک بازبینی شده در 9 دسامبر 2014.
50. "انرژی و محیط زیست". شورای آتلانتیک بایگانی شده از نسخه اصلی در 24 نوامبر 2014. بازیابی در 9 دسامبر 2014.
51. "مرکز اوراسیا را کاوش کنید". شورای آتلانتیک بازبینی شده در 3 اکتبر 2019.
52. "مرکز آفریقا". شورای آتلانتیک بازبینی شده در 9 دسامبر 2014.
53. "مرکز رفیق حریری برای خاورمیانه". شورای آتلانتیک بایگانی شده از نسخه اصلی در 3 آوریل 2014. بازیابی در 9 دسامبر 2014.
54. "مرکز آدرین آرشت آمریکای لاتین". شورای آتلانتیک بازبینی شده در 9 دسامبر 2014.
55. "مرکز تاب آوری آدرین آرشت". شورای آتلانتیک بازبینی شده در 29 مارس 2018.
56. شورای آتلانتیک (وب سایت) "درباره تیم ما ملاقات کنید" بازیابی شده در 17 ژوئن 2019.
57. "فیس بوک جعلی را کشف می کند که نشان دهنده تکامل اطلاعات نادرست است". مجله نیویورک تایمز. 20-20-2019 بازیابی شده 03/01/2019.
58. "هیلی ، جیسون". Atlanticcouncil.org. بازیابی شده 2014-04-22.
59. راسموسن ، آندرس فوگ: 29/9/2009 - رونوشت www.acus.org بایگانی شده در 24 نوامبر 2009 ، در ماشین Wayback
60. ریچارد لوگار سخنرانی ناتو 28/9/2009 رونوشت کامل www.acus.org بایگانی شده در 6 ژوئن 2011 ، در دستگاه Wayback
61. ثور هالورسن ؛ الکس گلادشتاین (19 سپتامبر 2016). "چرا شورای آتلانتیک حتی اعطای" بونگو اوندیمبا "دیکتاتور آفریقایی به عنوان" جایزه شهروند جهانی "رادر نظر گرفت؟" سیاست خارجی. بازبینی شده در 28 دسامبر 2018.
62. اما فارج (27 سپتامبر 2016). "نظرسنجی مورد مناقشه گابن ممکن است به" شهروند جهانی "بونگو آسیب برساند". رویترز بازبینی شده در 28 دسامبر 2018.
63. فردریک کمپ (30 سپتامبر 2016). "شورای آتلانتیک جایزه شهروند جهانی را به رئیس جمهور گابن علی بونگو اوندیمبا نداد". سیاست خارجی. بازیابی شده در 28 دسامبر 2018.
64. "Американский Атлантический совет во России нежелательной организацией". Interfax.ru (به روسی). 25 جولای 2019. بازیابی در 18 دسامبر 2020.
65. "انتشارات". شورای آتلانتیک شورای آتلانتیک بازبینی شده در 9 دسامبر 2014

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Atlantic Council». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ مارس ۲۰۲۰.