ظاهرسازی یا ریا عبارت است از تظاهر کسی به داشتن صفاتی که در واقع آن را ندارد.

Hypocrisy

ریا کار دارای ظاهر[نیازمند ابهام‌زدایی] آراسته و خوش آب و رنگی است که درباطن خود غیر از آن است.

ظاهرسازی عملی است که نیت خالص در آن نیست.

لارشفوکو گوید: «ریا دلیل احترام رذیلت به فضیلت است.»

و گفته‌اند: اگر فضیلت نبود ریا وجود نداشت زیرا کسی که در نهان با من دشمن است نمی‌تواند با تظاهر به دوستی مرا بفریبد مگر اینکه من معتقد باشم که صداقت چیزی است که وجود دارد.[۱]

منابع ویرایش

  1. جمیل صلیبا - منوچهر صانعی دره بیدی، فرهنگ فلسفی، 1جلد، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶. ص ۳۸۰