عبدالرحمن بن محمد بن أشعث


عبدالرحمن بن محمد بن اشعث که معمولاً به نام پدربزرگش به نام ابن الاشعث شناخته می‌شود،[۱] یکی از اشراف و فرماندهان نظامی برجسته عرب در دوران خلافت اموی بود که برای رهبری شورشی نافرجام علیه نایب السلطنه اموی در شرق، یعنی حجاج بن یوسف در سالهای ۷۰۰–۷۰۳ مشهور شده‌است.

عبدالرحمن بن محمد بن أشعث
درگذشته704
رخج
وفاداریخلافت اموی
سال‌های خدمت680–700
جنگ‌ها/عملیات‌هانبرد علیه مختار، جنگ‌های امویان برضد شبیب بن یزید شیبانی و زونبیل
خویشاوندان

سرکوب قیام ابن اشعث به معنی پایان یافتن قدرت اشراف قبیله ای عراق بود که از این پس تحت کنترل مستقیم نیروهای سرسخت وفادار سوری حکومت اموی قرار گرفت. شورش‌های بعدی در زمان یزید بن مهلب و زید بن علی نیز شکست خورد و تا این سلطه سوریان بر عراق تا هنگام پیروزی انقلاب عباسی تداوم یافت.

منابع و پانویس ویرایش