عتنئیل
عتنئیل یا عتنیئل پسر قناز(عبری:עָתְנִיאֵל בֶּן קְנַז، عُتنَئیِل بِن قَناز به معنی «شیر خدا» از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نام او نخستین بار در صحیفه یوشع و سپس در کتاب داوران به عنوان نخستین داور بنی‌اسرائیل آمده‌است. او برادر کوچک‌تر کالیب و از سبط یهودا بود، و به سال ۱۳۸۰ قبل از میلاد، در تصرف روستای دبیر یا روستای سفر موفق شد و در پاداش عکسه را به زنی گرفت.[۱] او پس از مرگ یوشع بن نون به داوری بنی‌اسرائیل رسید؛ در زمان داوری او کوشان رشتعایم، پادشاه بین‌النهرین بوده‌است. او پادشاه ارام را شکست داد و چهل سال صلح در سرزمین بنی‌اسرائیل حاکم گردید.[۲]
| عتنئیل | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | سده ۱۳ (پیش از میلاد) |
| درگذشت | سده ۱۳ (پیش از میلاد) |
| پیشه | اولین قاضی اسرائیل |
| پس از | هیچ |
| پیش از | ایهود |
| داوران در انجیل |
|---|
| در کتاب داوران |
| عتنئیل |
| ایهود |
| شمجر |
| دبوره و باراک |
| جدعون |
| ابیملک |
| تولع |
| یائیر |
| یفتاح |
| ابصان |
| ایلون |
| عبدون |
| شمشون |
| در کتاب اول سموئیل |
| عیلی |
| سموئیل |
پانویسویرایش
منابعویرایش
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴