یهودیان

گروهی قومی-مذهبی نشأت گرفته از بنی‌اسرائیل
(تغییرمسیر از یهودی)

یهودیان (به عبری: יהודים) گروهی قومی-مذهبی نشأت گرفته از بنی‌اسرائیل، یا عبرانیان خاور نزدیک باستان است.[۶][۷] قومیت، ملیت و دین یهود عمیقاً با یکدیگر در پیوندند و یهودیت آیین سنتی ملت یهود است،[۸][۹][۱۰] که عمل به مناسک آن از حالت شدید تا عدم عمل، متغیر است. پیروان یهودیت چه نو کیشان و چه افرادی که از نژاد یهود هستند یهودی خطاب می‌شوند.

قوم یهود-بنی إسرائیل
عبری: יהודים‎ (یهودیم)
ستاره داوود، نمادی متعلق به یهودیان
کل جمعیت
۱۳٬۷۴۶٬۱۰۰–۱۷٬۹۳۶٬۴۰۰
مناطق با جمعیت چشمگیر
 اسرائیل۶٬۰۴۲٬۰۰۰
 ایالات متحده آمریکا۵٬۷۰۰٬۰۰۰ (۲۰۲۰)
 فرانسه۴۸۰٬۰۰۰
 کانادا۳۷۵٬۰۰۰
 بریتانیا۲۹۱٬۰۰۰
 روسیه۱۹۴٬۰۰۰ – بیش از ۵۰۰٬۰۰۰
 آرژانتین۱۸۲٬۳۰۰
 آلمان۱۱۹٬۰۰۰
 استرالیا۱۰۷٬۵۰۰
 برزیل۹۵٬۳۰۰
 آفریقای جنوبی۷۰٬۸۰۰
 اوکراین۶۷٬۰۰۰–۲۰۰٬۰۰۰
 مجارستان۴۸٬۶۰۰
 مکزیک۳۹٬۴۰۰
 بلژیک۳۰٬۳۰۰
 هلند۳۰٬۰۰۰
 ایتالیا۲۸٬۴۰۰
 ترکیه۲۶٬۰۰۰
 ایران۲۵۰۰۰
سایر کشورها۲۵۰٬۲۰۰
زبان‌ها
زبان‌های گفتاری غالب:
زبان‌های تاریخی:
زبان‌های سری:
دین
یهودیت
قومیت‌های وابسته
سایر اهالی شام،[۱][۲][۳][۴] سامری‌ها،[۳] مردم عرب،[۳][۵] آشوری‌ها[۳]

بر اساس نظر یهودیان، نژاد آن‌ها به شه پدران کتاب مقدس ابراهیم، اسحاق و یعقوب و شه مادران سارا، ربه‌کا، لیه و راحیل بازمی‌گردد. یعقوب و خانواده اش به مصر قدیم مهاجرت کردند پس از اینکه توسط یوسف که وزیر مصر بود دعوت شدند. بازماندگان آن‌ها بعداً توسط مصریان به اسارت گرفته شدند و توسط موسی از اسارت نجات یافتند. این اتفاق در قرن ۱۳ پیش از میلاد رخ داده‌است. یهودیان امروز تنها بازمانده از قبایل یهودا و شمعون و کمی از قبیله بنیامین و لاوی هستند که همگی با هم پادشاهی یهودا را تشکیل می‌دادند. از باقی‌مانده بقیه قبایل اسرائیل که به ده قبیله گمشده معروفند اطلاعاتی در دست نیست. یهودیت برخلاف اسلام و مسیحیت دارای ارتباط شدیدی بین نژاد، ملیت و دین است. در دین یهودیت گرویدن مورد استقبال نیست و امری بسیار مشکل دانسته می‌شود و معمولاً تنها در زمانی انجام می‌شود که یک یهودی بخواهد با یک غیریهودی ازدواج کند.

قوم یهود از زمان نابودی معبد سلیمان در سال ۷۰ پس از میلاد دارای کشوری واحد نبودند و تنها پس از تشکیل کشور اسرائیل امروزی دوباره دارای یک کشور شدند. از زمان تشکیل کشور اسرائیل قانونی به نام قانون بازگشت ایجاد شد که به هر یهودی از هر جای دنیا اجازه بازگشت به سرزمین اسرائیل را می‌دهد. اسرائیل تنها کشوری در دنیا است که یهودیان دارای اکثریت جمعیت در آن هستند. اجداد یهودیان تنها دو بار در تاریخ خود دارای کشور مستقل بودند. نخستین بار در زمان تأسیس پادشاهی اسرائیل به وسیله طالوت و بعد داوود و سلیمان و بار دوم در زمان پادشاهی هاسمونیان در بین سال‌های ۱۴۰ تا ۳۷ پیش از میلاد.

یهودیان در هر دوره تاریخی مورد تنفر برخی اقوام بودند و بارها در طول تاریخ به صورت دسته جمعی مورد آزار قرار گرفتند. از این رو جمعیت آنان در طول تاریخ دچار تغییرات زیادی شده‌است. دشمنی مسیحیان با یهودیان حتی تا پس از قرون وسطی و گذر از رنسانس ادامه یافت مانند قتل‌عام یهودیان توسط هیتلر یا کشته شدن سرباز درجه‌دار یهودی وفادار فرانسوی با تهمت ناروای خیانت توسط خود ارتش فرانسه. به دلیل آن دشمنی‌های دیرین طی دوره‌هایی از تاریخ یهودیان زیادی در بین مسلمانان زندگی می‌کردند مانند مصر و ایران. تاریخ‌شناسان تشکیل صهیونیسم را وابسته به ناامید شدن یهودیان از زندگی مسالمت آمیز در بین مسیحیان در گذشته عنوان می‌کنند و دلیل آن، علاوه بر اختلاف نظرهای عقیدتی مسیحیت و یهودیت، در دوره‌ای وابسته به بدبینی مسیحیان اروپا به تلاش و ثروت‌اندوزی یهودیان که حتی به پادشاه وام می‌دادند عنوان شده‌است، اما هم‌زمان با رشد فراماسونری و مفهوم برادری و سکولاریسم در غرب این بدبینی دیرین مسیحیان به یهودیان کم‌کم از بین رفت.[۱۱]

در زمان جنگ جهانی دوم جمعیت یهودیان به بیشترین حد خود که حدود ۱۶٫۷ میلیون نفر بود رسید ولیکن پس از واقعه هولوکاست درصد زیادی از یهودیان از بین رفتند و جمعیت یهودی دوباره کاهش یافت. در سال ۲۰۱۲ تخمین زده می‌شود که جمعیت یهودی دنیا ۱۳٫۷۵ میلیون نفر است که کمتر از ۰٫۲٪ جمعیت دنیا می‌باشد. ۴۳٪ تمامی یهودیان دنیا در اسرائیل هستند و ۳۹٪ در ایالات متحده زندگی می‌کنند. بقیه یهودیان بیشتر در اروپا و کانادا ساکن می‌باشند. این اعداد فقط افرادی هستند که خود هویت خود را یهودی می‌دانند و شامل افرادی که به هر دلیل مایل نیستند خود را یهودی بدانند نمی‌شود. تخمین دقیق جمعیت یهودی دشوار است و فقه یهودی همه کسانی که خود را یهودی می‌دانند یهودی نمی‌داند. (ببینید :چه کسی یهودی است؟)

عبری زبان سنتی یهودیان و زبان رسمی اسرائیل است و بسیاری از یهودیان حتی در پراکندگی کشورهای دیگر این زبان را می‌آموزند، بجز عبری زبان‌های ییدیش، لادینو، گویش بخارائی، تاتی دربین برخی یهودیان رایج است.[۱۲][۱۳] در سال ۵۳۹ پیش از میلاد کوروش به یهودیان آواره اجازه داد تا به اورشلیم بازگردند و در آنجا آزادانه برای خود کنیسه بسازند.[۱۴]

ستاره داوود نشان امروزی یهودیت و هویت یهودی است[۱۵] که ریشه در ادبیات عربی قرون وسطی دارد که کابالیست‌ها از آن به عنوان دعای محافظ (سگولا) در برابر طلسم استفاده می‌کردند که به مهر سلیمان مشهور است.[۱۶][۱۷] از نظر تاریخی ریشه نشان ماه و ستاره نیز به قرن ششم پیش از میلاد مسیح و اطراف اسرائیل باستان و موأب برمی‌گردد و در پیکرنگاری سومری رایج بوده‌است. طی قرن نوزدهم نشان ماه و ستاره به عنوان نشان جهان اسلام و ستاره داوود به عنوان نشان یهودیت شناخته شدند. این کلمه عربی نیست بلکه عبری است و از یهوه به معنای خدا گرفته شده‌است. بر این پایه یهود به معنای قومی است که یهوه را می‌پرستند.[نیازمند منبع]

تفاوت یهود و بنی‌اسرائیل

در کتاب مقدس یعقوب با نام دیگر اسرائیل شناخته می‌شود. از این رو فرزندان او بنی‌اسرائیل نام دارند. به دلیل اینکه پس از اینکه ده قبیلهٔ شمالی اسرائیل گم شدند، تنها بازماندگان قوم بنی‌اسرائیل از قوم یهودا هستند. امروزه واژهٔ یهود و بنی‌اسرائیل و عبری/عبرانی به صورت مترادف به کار می‌روند حال آنکه بنی‌اسرائیل و عبرانی شامل تمامی فرزندان یعقوب و یهودی به معنی بازماندگان پادشاهی یهودا است.

ریشهٔ قوم یهود

بر اساس کتاب مقدس قوم یهود از بازماندگان ابراهیم، اسحاق و یعقوب هستند. ابراهیم در شهر اور در عراق امروزی به دنیا آمده بود و بعد به سرزمین کنعان (اسرائیل امروزی) مهاجرت کرد. مطالعات ژنتیک بر روی قوم یهود نشان می‌دهد که بیشتر یهودیان دنیا دارای ریشهٔ ژنتیکی مشترکی در منطقهٔ خاورمیانه و هلال حاصلخیز هستند. مطالعات ژنتیک نشان می‌دهد که قوم یهود دارای مارکرهای ژنتیکی مربوط به ۴٬۰۰۰ سال پیش هستند که دارای ریشهٔ مشابهی است.

چه کسی یهودی است؟

یهودیت برخلاف اسلام و مسیحیت دارای بُعد نژادی بسیار مهمی است. از این رو جداسازی نژاد، ملیت، فرهنگ و دین یهودی از هم بسیار مشکل است. در دید سکولار یهودی امروزی کسی یهودی است که یا دارای نژاد یهودی بوده باشد؛ چه مذهبی باشد و چه به تعالیم دینی یهودی بی‌توجه باشد، یا کسی که به صورت رسمی به دین یهودیت گرویده باشد.

ولیکن به صورت تاریخی هویت یهودی بر اساس فقه یهودی (هلاخا) تعریف می‌شود. تعریف رسمی یهودی بودن بر اساس تلمود و سنت شفاهی یهودیان است که به حدود سال ۲۰۰ میلادی بازمی‌گردد. بر اساس تفسیر روحانیون یهودی (خاخام‌ها) از کتاب مقدس ازدواج میان یهودی و غیریهودی (جنتیل) ممنوع است؛ ولیکن فرزند به دنیا آمده از ازدواج یک زن یهودی و مرد غیریهودی از قوم اسرائیل محسوب می‌شود. این تفسیر از تفسیر بر روی آیهٔ عزرا ۱۰:۲–۳ گرفته شده‌است که در آن عزرا مردانی از قوم اسرائیل که زنان غیریهودی (جنتیل) ازدواج کرده بودند را مذمت کرده و آنان را به ترک آنان وادار می‌کند.

حکومت

یهودیان سه[الف] بار در سرزمین اسراییل حکومت خودمختار داشتند؛ بار اول از ۱۳۵۰ تا ۵۸۶ پیش از میلاد که دربرگرفتن دورهٔ حاکمیت داوران و پادشاهی متحد داوودی و پادشاهی‌های جداگانهٔ پادشاهی اسراییل و پادشاهی یهودیه بوده[۲۲] و با ویرانی معبد سلیمان و حملهٔ آشوریان و بابلیان خاتمه یافت. بار دوم دورهٔ هاسمونیان یا خاندان مکابی بوده که از ۱۴۰ تا ۳۷ پیش از میلاد و دور هرودیان که از ۳۷ پیش از میلاد تا ۹۰ میلاد به عنوان دولت دست‌نشاندهٔ رومیان ادامه داشت، پس از شورش بزرگ و شورش بارکوخبا، دولت روم یهودیان را مجبور به پراکندگی در سایر ایالات رومی کرد و به مرور زمان در سرزمین اسراییل به اقلیت رسیدند و نام ایالت رومی یودیا به سیریا پلستینا تغییر نام پیدا کرد. در سال ۱۹۴۸ برای بار سوم دولت قوم یهود مستقر شد.[۲۳]

جمعیت

یهودیان در بسیاری از کشورهای جهان ساکن هستند. جمعیت یهودیان جهان ۱۳ تا ۱۸ میلیون نفر، برابر ۰٫۱۹٪ جمعیت جهان می‌باشد و از این تعداد، ۴۱٪ در اسراییل و ۴۰٪ در ایالات متحده آمریکا و ۱۹٪ در سایر نقاط دنیا زندگی می‌کنند. یهودیان بیش از ۲٬۷۰۰ سال در ایران زیسته‌اند و اکنون حدود هشت هزار نفر از آنان، ساکن ایران هستند.[۲۴]

جهود

جُهود واژه‌ای است در زبان فارسی با ریشهٔ آرامی که اشاره به یهود دارد.[۲۵] به نظر بیشتر یهودیان امروزه این واژه برای تحقیر به کار می‌رود.[۲۶]

کاربرد در ادبیات قدیم

این واژه بارها در چکامه‌های فارسی شاعرانی مانند فردوسی، سعدی، ناصرخسرو و نظامی استفاده شده‌است.[۲۷]

دگر دین موسی که خوانی جهود، که گوید جز این را نشاید ستود — فردوسی
بنگر بچه علم و فضل گشته‌ست، یعقوب جهود و تو مسلمان — ناصرخسرو
خیالت را پرستش‌ها نمودم، وگر جرمی جز این دارم جهودم — نظامی
گر نبارد فضل باران عنایت بر سرم، لابه بر گردون رسانم چون جهود اندر فطیر — سعدی
یکی جهود و مسلمان نزاع می‌کردند، چنان‌که خنده گرفت از نزاع ایشانم — سعدی[۲۸]

ضرب‌المثل‌ها

«جهودبازی درآوردن» (در ادای مالی تعلل بسیار ورزیدن)، «مثل جهود» و «مثل جهود خیبری» (کسی که بسیار از خون می‌ترسد) و «جهود خون دیده».[۲۷]

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع

  1. علاوه بر این سه، در دوران حکومت قیمومیت بریتانیا بر فلسطین نیز به شکلی غیر رسمی از پرچمی یهودی استفاده می شد که چندی از اشخاص و افراد همچون برخی از طرفداران و هواداران مکتب صهیونیسم با استناد به همین پرچم ادعای یهودی بودن حکومت این دوران را نیز دارند.[۱۸][۱۹][۲۰][۲۱]
  1. Wade, Nicholas (June 9, 2010). "Studies Show Jews' Genetic Similarity". New York Times.
  2. Nebel, Almut; Filon, Dvora; Weiss, Deborah A.; Weale, Michael; Faerman, Marina; Oppenheim, Ariella; Thomas, Mark G. (2000). "High-resolution Y chromosome haplotypes of Israeli and Palestinian Arabs reveal geographic substructure and substantial overlap with haplotypes of Jews" (PDF). Human Genetics. 107 (6): 630–41. doi:10.1007/s004390000426. PMID 11153918.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ Shen, P; Lavi, T; Kivisild, T; Chou, V; Sengun, D; Gefel, D; Shpirer, I; Woolf, E; Hillel, J (2004). "Reconstruction of patrilineages and matrilineages of Samaritans and other Israeli populations from Y-chromosome and mitochondrial DNA sequence variation" (PDF). Human mutation. 24 (3): 248–60. doi:10.1002/humu.20077. PMID 15300852. Archived from the original (PDF) on 26 May 2020. Retrieved 10 April 2014. {{cite journal}}: Invalid |display-authors=9 (help)
  4. "Jews Are The Genetic Brothers Of Palestinians, Syrians, And Lebanese". Sciencedaily.com. 2000-05-09. Retrieved 2013-04-12.
  5. Atzmon, G; Hao, L; Pe'Er, I; Velez, C; Pearlman, A; Palamara, PF; Morrow, B; Friedman, E; Oddoux, C (2010). "Abraham's Children in the Genome Era: Major Jewish Diaspora Populations Comprise Distinct Genetic Clusters with Shared Middle Eastern Ancestry". American Journal of Human Genetics. 86 (6): 850–859. doi:10.1016/j.ajhg.2010.04.015. PMC 3032072. PMID 20560205. {{cite journal}}: Invalid |display-authors=9 (help)
  6. * "In the broader sense of the term, a Jew is any person belonging to the worldwide group that constitutes, through descent or conversion, a continuation of the ancient Jewish people, who were themselves descendants of the Hebrews of the Old Testament." Jew at Encyclopedia Britannica
  7. "Hebrew, any member of an ancient northern Semitic people that were the ancestors of the Jews." Hebrew (People) at Encyclopedia Britannica
  8. Brandeis, Louis (April 25, 1915). "The Jewish Problem: How To Solve It". University of Louisville School of Law. Retrieved 2012-04-02. Jews are a distinctive nationality of which every Jew, whatever his country, his station or shade of belief, is necessarily a member
  9. Palmer, Edward Henry (October 14, 2002) [First published 1874]. A History of the Jewish Nation: From the Earliest Times to the Present Day. Gorgias Press. ISBN 978-1-931956-69-7. OCLC 51578088. Retrieved 2012-04-02. {{cite book}}: Unknown parameter |laysummary= ignored (help)
  10. Einstein, Albert (June 21, 1921). "How I Became a Zionist" (PDF). Einstein Papers Project. Princeton University Press. Archived from the original (PDF) on 5 November 2015. Retrieved 2012-04-05. The Jewish nation is a living fact
  11. مستند داستان قوم یهود، بی‌بی‌سی فارسی
  12. Ghil'ad Zuckermann, 2003, Language Contact and Lexical Enrichment in Israeli Hebrew, Palgrave Macmillan (ISBN 978-1-4039-1723-2 / ISBN 978140338695)
  13. Ghil'ad Zuckermann, 2014, Jewish Language Contact بایگانی‌شده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine (=International Journal of the Sociology of Language 226).
  14. CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1 iranicaonline.org
  15. Judaism A-Z Yacov Newman, Gavriel Sivan
  16. Leonora Leet , "The Hexagram and Hebraic Sacred Science" in :The Secret Doctrine of the Kabbalah, 1999, 212-217.
  17. Gershom Scholem (۱۹۴۹). %5bhttps://web.archive.org/web/20140630010849/http://www.erolsadiku.com/DOWNLOAD/FREEMASONRY%20(SLOBODNO%20ZIDARSTVO)/Books-3/Gershom%20Scholem%20-%20The%20Curious%20History%20of%20the%20Six-Pointed%20Star_www.ErolSadiku.com.pdf بایگانی‌شده%5d در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۴ توسط %5b%5bWayback Machine%5d%5d%5b%5bرده:پیوندهای وی‌بک الگوی بایگانی اینترنت%5d%5d «The Curious History of the Six-Pointed Star. How the "Magen David" Became the Jewish Symbol» مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). Commentary (۸): ۲۴۳–۲۵۱ (۲۴۸). In the beginning these designs had no special names or terms, and it is only in the Middle Ages that definite names began to be given to some of those most widely used. There is very little doubt that terms like these first became popular among the Arabs, who showed a tremendous interest in all the occult sciences, arranging and ordering them systematically long before the Practical Cabalists thought of doing so.
    It is not to be wondered at, therefore, that for a long time both the five-pointed and the six-pointed stars were called by one name, the "Seal of Solomon," and that no distinction was made between them. This name is obviously related to the Jewish legend of Solomon's dominion over the spirits, and of his ring with the Ineffable Name engraved on it. These legends expanded and proliferated in a marked fashion during the Middle Ages, among Jews and Arabs alike, but the name, "Seal of Solomon," apparently originated with the Arabs. This term they did not apply to any one design exclusively; they applied it to an entire series of seven seals to which they attributed extreme potency in putting to flight the forces of the Demon.
  18. https://decolonizepalestine.com/myth/the-mandate-of-palestine-had-a-star-of-david-on-its-flag/
  19. https://observers.france24.com/en/middle-east/20240109-was-there-really-a-star-of-david-on-palestine-s-official-flag-back-in-1939-nope
  20. https://fullfact.org/online/palestinian-flag-1939-star-of-david-false/
  21. https://www.politifact.com/factchecks/2023/dec/05/instagram-posts/no-a-past-palestinian-flag-didnt-feature-the-star/
  22. The family name of the Hasmonean dynasty originates with the ancestor of the house, Ἀσαμωναῖος Asamoneus or Asmoneus (see یوسیفوس، Jewish Antiquities: [۱]; [۲]; [۳]), who is said to have been the great-grandfather of Mattathias, but about whom nothing more is known.
  23. Johnson (1987), p. 82.
  24. Jews of Iran
  25. فرهنگ سخن، ج 3، ص 2244.
  26. «رادیو زمانه | نیلگون | سیاست | فرهنگ | کاریکاتورهای هولوکاست در تهران». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ مه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۶ ژوئن ۲۰۱۴.
  27. ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-c160bd7d826e4ebc8c8b5d3afb921437-fa.html
  28. http://www.vajehyab.com/dehkhoda/جهود

پیوند به بیرون