غلامعلی خوشرو
غلامعلی خوشرو، دیپلمات ایرانی و سفیر و نمایندۀ دائم ایران در سازمان ملل متحد از سال ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۷ بود.[۳]
غلامعلی خوشرو | |
---|---|
نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد | |
دوره مسئولیت ۸ بهمن ۱۳۹۳ – ۲۵ آبان ۱۳۹۷ | |
رئیسجمهور | حسن روحانی |
پس از | غلامحسین دهقانی (سرپرست) |
پیش از | اسحاق آل حبیب (سرپرست) |
دوره مسئولیت فروردین ۱۳۶۸ – شهریور ۱۳۶۸ | |
رئیسجمهور | سید علی خامنهای |
پس از | محمدجعفر امیر محلاتی |
پیش از | کمال خرازی |
سفیر ایران در سوئیس | |
دوره مسئولیت خرداد ۱۳۹۳ – بهمن ۱۳۹۳ | |
رئیسجمهور | حسن روحانی |
پس از | علیرضا سالاری |
پیش از | مهدی عابدی (به عنوان کاردار موقت) |
سفیر ایران در استرالیا | |
دوره مسئولیت ۴ خرداد ۱۳۷۸[۱] – تیر ۱۳۸۱ | |
رئیسجمهور | سید محمد خاتمی |
پس از | محمد روحیصفت |
پیش از | اسحاق آل حبیب (به عنوان کاردار موقت) |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ایران |
خویشاوندان | حسن روحانی (پدر داماد)[۲] |
محل تحصیل | دانشگاه تربیت مدرس |
پیشینه
ویرایشخوشرو در سالهای اولیه پس از انقلاب (۱۳۶۱) دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه را به منظور تربیت دیپلماتهای متعدد و متخصص تأسیس کرد و به مدت هشت سال ریاست این مرکز دیپلماسی را به عهده داشت. وی سپس به مدت هفت سال سفیر و معاون نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در نیویورک بودهاست. خوشرو در دولت اول و دوم محمد خاتمی، معاون وزیر امور خارجه در امور آموزش و پژوهش و سفیر ایران در کشور استرالیا بودهاست. وی همچنین در سالهای ۸۴–۱۳۸۰ همزمان با اوج گیری مناقشات هستهای، معاونت حقوقی و بینالمللی وزارت امور خارجه را برعهده داشت و در مذاکرات هسته ای و طراحی نحوه تعامل تیم حسن روحانی با طرفهای مذاکراتی نقش فعال داشت.[۳]
خوشرو در سالهای اخیر به عنوان تحلیلگر و پژوهشگر در جلسات متعدد بینالمللی شرکت کرده و مقالات و سخنرانیهای زیادی ارائه کرده است. وی در این سالها بیشتر بر حوزههای فکری و نظری نظیر لزوم و لوازم گفتگو، اجتناب از افراطیگری و خشونت، نقش مردم سالاری دینی در بیداری اسلامی و احیاء تمدن نوین اسلام تمرکز داشتهاست. وی دانش آموخته جامعهشناسی در دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت مدرس و مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی در نیویورک است و سالها به تدریس در دانشگاههای مختلف کشور نظیر دانشکده روابط بینالملل، دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت معلم پرداخته است.[۳]
منابع
ویرایش- ↑ «انتصاب سفیر جدید ایران در استرالیا». ایرنا. ۴ خرداد ۱۳۷۸.
- ↑ https://irandataportal.syr.edu/wp-content/uploads/Iranian-Elites-Family-Ties.pdf
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ««خوشرو» سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل شد». خبرگزاری فارس. بایگانیشده از اصلی در ۸ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافتشده در 93/11/08. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=
را بررسی کنید (کمک)
سِمَتهای علمی | ||
---|---|---|
پیشین: ؟ |
رئیس دانشکده روابط بینالملل ۱۳۷۶–۱۳۷۴ |
پسین: ؟ |
مناصب سیاسی | ||
پیشین: عباس ملکی |
معاون آموزش و پژوهش وزیر امور خارجه ۱۳۷۷–۱۳۷۶ |
پسین: سید محمدصادق خرازی |
پیشین: محمدجواد ظریف |
معاون امور حقوقی و بینالملل وزیر امور خارجه ۱۳۸۴–۱۳۸۱ |
پسین: سید عباس عراقچی |
مناصب دیپلماتیک | ||
پیشین: محمدجعفر امیر محلاتی |
سفیر و نمایندهٔ دائم ایران در سازمان ملل متحد ۱۳۶۸۱۳۹۷–۱۳۹۳ |
پسین: کمال خرازی |
پیشین: غلامحسین دهقانیسرپرست |
پسین: اسحاق آل حبیبسرپرست | |
پیشین: محمد روحیصفت |
سفیر ایران در استرالیا ۱۳۸۱–۱۳۷۸ |
پسین: اسحاق آل حبیب به عنوان کاردار موقت |
پیشین: علیرضا سالاری |
سفیر ایران در سوئیس ۱۳۹۳ |
پسین: مهدی عابدی به عنوان کاردار موقت |