فؤاد یکم

احمد فؤاد (به عربی: أحمد فؤاد) (زاده ۲۶ مارس ۱۸۶۸ - درگذشته ۲۸ آوریل ۱۹۳۶) معروف به ملک فؤاد یکم است که بعد از فوت برادرش حسین کامل در سال ۱۹۱۷ به سلطنت مصر رسید.

ملک فؤاد یکم
پادشاه مصر، نوبیا، سودان، کردوان و دارفور
ملک فواد یکم
سلطنت	۱۵ مارس ۱۹۲۲ – ۲۸ آوریل ۱۹۳۶
پیشین	حسین کامل
جانشین	ملک فاروق
زاده	۲۶ مارس ۱۸۶۸ قصره جیزه، قاهره، خدیو مصر
درگذشته	۲۸ آوریل ۱۹۳۶ (۶۸ سال)(۸ اردیبهشت ۱۳۱۵) قاهره، پادشاهی مصر
آرامگاه	قصر القبه، قاهره، مصر
همسران	شویکار ابراهیم نازلی صبری
فرزند(ان)	فوزیه، فاروق، فایزه، فایقه، فتحیه
نام کامل احمد فؤاد
پدر	اسماعیل پاشا
مادر	فریال قادین

خانواده

وی از خاندان محمدعلی پاشای خدیوی بود که اصالتاً آلبانیایی بودند.

احمد فؤاد دو بار ازدواج کرد. همسر اول وی شویکار خانم نام داشت و دختر عمویش بود که در سال ۱۸۹۵ با هم ازدواج کردند و صاحب یک پسر به‌نام اسماعیل و یک دختر به نام فوقیه شدند. اسماعیل همان ابتدا در اثر بیماری می‌میرد. فؤاد به‌دلیل اختلاف شدیدی که با برادر زنش پیدا کرد در سال ۱۸۹۸ از شویکار جدا شد.

در سال ۱۹۱۹ عاشق نازلی صبری دختر یکی از پاشاها شد و با او ازدواج کرد. حاصل این ازدواج یک پسر به‌نام فاروق بود و چهار دختر به‌نام‌های: فوزیه، فایزه، فایقه و فتحیه. زندگی فؤاد با نازلی هم پر از درگیری و کشمکش بود. او پدر زن محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران به حساب می‌آید.

دوران پادشاهی

حکومت فؤاد نیز به‌طور غیر مستقیم تحت سلطه انگلیس بود با وجود این فؤاد با لیاقت‌تر از پسرش فاروق بود. او حقوق خاندان سلطنتی را در پارلمان لحاظ کرد.

در زمان پادشاهی فؤاد، شیوه حکومتی مصر از حالت عثمانی -مصری سنتی به حالت اروپایی متمایل شد و فؤاد لقب خود را از سلطان به ملک (king) تغییر داد.

مرگ

ملک فؤاد در سال ۱۹۳۶ (۱۳۱۵ خورشیدی) در اثر سکتهٔ قلبی درگذشت

پانویس

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fuad I of Egypt». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ آبان ۱۳۹۲.