فرهاد زیویار
فرهاد زیویار (زادهٔ ۱۳۴۸ در خرمآباد) سیاستمدار و مدیر ارشد اجرایی ایرانی است که از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ در دولت سیزدهم بهعنوان استاندار لرستان فعالیت میکرد.[۱]
فرهاد زیویار | |
---|---|
استاندار لرستان | |
دوره مسئولیت ۷ مهر ۱۴۰۰ – ۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ | |
رئیسجمهور | سید ابراهیم رئیسی |
پس از | سید موسی خادمی |
پیش از | ابوطالب شفقت |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۳۴۸ خرمآباد، ایران |
حزب سیاسی | بدون عضویت حزبی |
محل تحصیل | دانشگاه تهران |
پیشه | سیاستمدار |
تخصص | علوم سیاسی |
ایشان با اندیشه انحصاری خدمات و بودجه های اجرایی به مرکز استان موجب عقب گرد استان لرستان و محرومیت روز افزون سایر مناطق استان لرستان گردید و همین امر اعتراضاتی بین نخبگان و فرهیختگان انقلابی استان نسبت به عملکرد دولت رئیسی در این استان ایجاد کرد .
مهمترین پروژه هایی که فرهاد زیویار به صورت جدی پی گیری کرد؛
۱-راه آهن خرم آباد
۲-آزاد سازی حریم قلعه فلک الافلاک
۳- گذرگاه های غیر هم سطح
۴-کارخانجات مختلف خرم آباد
وی از یک مسأله اساسی غفلت کرد و آن فقر اقتصادی مزدم صبور سایر شهرهای لرستان بود ، در حالی پروژه راه آهن خرم آباد را با جدیت دنبال می کرد که خرم آباد تنها فرودگاه را در استان داراست و راه آهن خرم آباد با توجه به کوهستانی بودن منطقه هیچ توجیه اقتصادی ندارد .
آزاد سازی حریم قلعه فلک الافلاک حتی برای جوانان خرم آبادی نیز اولویت ندارد ، نبود اشتغال پایدار در بین مردم لرستان ، خصوصا با توجه به کوهستانی بودن منطقه که پتانسیلی بی نظیر در زمینه دامداری به عنوان یکی از ظرفیت های بالای خرم آباد می توانست رضایت جوانان لرستانی و خرم آبادی را در پی داشته باشد ، از طرفی فراوانی مواد مخدر و در دسترس بودن آن و نا امنی های مالی و جانی یکی از نقاطی است که زیویار به آن کمتر توجه کرد .
شاید زیویار استانداری لرستان را با شهرداری خرم آباد اشتباه گرفته بود .