قدی (داغستان)
قدی نام روستایی درداغستان است. روستایی زیبا و کوهستانی که در ارتفاع ۲۰۷۵ متری قلهٔ زنجیره رشتهکوه قفقاز واقع شدهاست. این روستا مابین دو تپهٔ بلند قرار دارد.
جمعیت
ویرایشجمعیت آن ۷۵۷ نفر (۱۲۰ خانوار) است که از اهل سنت هستند. شغل عمدهٔ مردم روستا کشاورز است.
۲۰۱۰[۱] | ۲۰۱۲ [۲] | ۲۰۱۳ [۳] | ۲۰۱۴[۴] | ۲۰۱۵ [۵] |
---|---|---|---|---|
۷۳۸ | ۷۴۶ | ۷۵۴ | ۷۵۷ | ۷۷۹ |
تاریخچه
ویرایشروستای قدی دارای تاریخ غنی است[۶] که با تاریخ خونزاخ باستانی پیوند تنگاتنگی دارد. منطقه ای که قدی در آن قرار دارد معمولا "اوقراتل" نامیده می شود و در محل اتصال مرزهای مدرن گرجستان، چچن و داغستان قرار دارد. انکراتل شامل اراضی روستاهای کدی، ساسیتلی، سیلدی، گاکو، مترادا، خوارشینی پایین، خوارشینی بالا، تسیخالاخ و خوشت است و با قضاوت بر اساس داده های تاریخی متعدد و افسانه های محلی، قدی همواره در میان این 9 روستا جایگاه اول را به خود اختصاص داده است. . مکانی که این روستا در آن قرار دارد زیباترین و راحت ترین مکان برای زندگی به حساب می آید. احتمالاً به همین دلیل است که اعضای خاندان خونزاخ که زمانی از خونزاخ به اینجا نقل مکان کردهاند[۷]، این دشت را در میان کوههای مرتفع با چمنزارهای کوهستانی و راههای ارتباطی مناسب با گوشههای دور و نزدیک کوههای قفقاز انتخاب کردند. محل اقامت. گوشت، پنیر و کره از قدی همیشه در سراسر ولسوالی معروف بوده است[۸]، جاده ای باستانی از میان کوه ها و دره های این روستا می گذشت و خونزاخ را به بخش کوهستانی چچن که برای مدت طولانی تحت فرمان او بود، متصل می کرد.از سواحل چنتی آرگون و شارو ارگون در امتداد مسیر خشلدیاخک، راه دامداری و کاروانی از گذرگاه یاگودک (2952 متر) به داغستان منتهی می شد[۹].
قبلاً در نیمه دوم قرن نهم ، همانطور که ابن روستا گزارش می دهد ، جاده ای وجود داشت که از قلمرو چچن و اینگوشیت مدرن می گذشت و در طول آن ارتباط بین آواریا و آلانیا انجام می شد. در سال 943، همانطور که از متن المسعودی می توان دید، بین حاکمان نشسته در کوهستان خنزاخ و پادشاهان آلانیا، که اتفاقاً از قرن هشتم تا سال 932 به ارتدکس اعتقاد داشتند، "پیوندهای زناشویی وجود داشت. چون هر کدام با خواهر دیگری ازدواج کردند»[۱۰].
گالری عکس
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ «ВПН-۲۰۱۰. Таблица № 11. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских и сельских населенных пунктов Республики Дагестан». بایگانیشده از اصلی در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۶.
- ↑ «Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям. Таблица 35. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2012 года». بایگانیشده از اصلی در ۱۳ مه ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۶.
- ↑ «Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. — М.: Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013. — 528 с. (Табл. 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов)». بایگانیشده از اصلی در ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۶.
- ↑ «Численность населения на 1 января 2014 года по сельским поселениям Республики Дагестан». بایگانیشده از اصلی در ۷ آوریل ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۶.
- ↑ «Оценка численности постоянного населения Республики Дагестан на 1 января 2015 года» (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۶.
- ↑ Хапизов Ш. НекIсияб Къеди // Казият «Миллат». МахIачхъала, 2015 с. № 6.
- ↑ М.Гусейнов."Союз сельских общин Ункратля", стр. 2.
- ↑ «Къадалъаги нах баккулеб Къеди росу». Поговорка в Хунзахе. Кайтмаз Патаалиев Аварский.
- ↑ Ахмадов Я. З. Очерк исторической географии и этнополитического развития Чечни в XVI—XVIII веках.
- ↑ Айтберов Т. М. Древний Хунзах. Махачкала, 1990.