لورنزو باندینی
لورنزو باندینی (انگلیسی: Lorenzo Bandini؛ ۲۱ دسامبر ۱۹۳۵ – ۱۰ مهٔ ۱۹۶۷) رانندهٔ مسابقات اتومبیلرانی اهل ایتالیا بود که با تیمهای اسکودریا سنترو ساد و اسکودریا فراری در مسابقات فرمول یک شرکت کرد.
زاده | ۲۱ دسامبر ۱۹۳۵ مرج، لیبی |
---|---|
درگذشته | ۱۰ مهٔ ۱۹۶۷ (۳۱ سال) مونتکارلو، موناکو |
فعالیت در مسابقات جهانی فرمول یک | |
ملیت | ایتالیایی |
سالهای فعالیت | ۱۹۶۱ – ۱۹۶۷ |
تیمها | اسکودریا سنترو ساد، اسکودریا فراری |
ورودیها | ۴۲ |
قهرمانیها | ۰ |
پیروزیها | ۱ |
سکوها | ۸ |
مجموع امتیازات | ۵۸ |
پول پوزیشن | ۱ |
اولین ورود | جایزه بزرگ بلژیک ۱۹۶۱ |
نخستین پیروزی | جایزه بزرگ اتریش ۱۹۶۴ |
آخرین پیروزی | جایزه بزرگ اتریش ۱۹۶۴ |
آخرین ورود | جایزه بزرگ موناکو ۱۹۶۷ |
تصادف و مرگ
ویرایشدر ۷ مهٔ ۱۹۶۷، باندینی که در جایزه بزرگ موناکو برای کسب جایگاه نخست در حال رقابت با دنی هولم بود، در دور هشتاد و دوم در چیکان بندرگاه کنترل خودروی خود را از دست داد. در هنگام ورود او به این پیچ، چرخ عقب خودروی او با گارد ریل برخورد کرد و خودرو را از کنترل او خارج کرد. خودروی فراری باندینی پس از آن با یک ستون سبک برخورد کرده و واژگون شد.[۱] خودروی او در این میان با تودههای کاه کنار پیچ برخورد کرده و مخزن سوخت آن سوراخ شد، و همزمان با واژگونی خودرو و گیر افتادن باندینی در زیر آن، جرقههای ایجاد شده باعث شعلهور شدن بنزین شدند. مارشالهای پیست خودروی باندینی را برگردانده و او را که بیهوش شدهبود از داخل خودروی آتشگرفته بیرون کشیدند. تصور میشود که در زمان تلاش برای برگرداندن خودروی واژگونشده، بنزین به سیستم ترمز داغ یا لولهٔ اگزوز خودرو نشت کرده و منفجر شدهاست. پس از بیرون کشیدن باندینی دور کردن او از خودرو، آتشسوزی دیگری بر اثر انفجار مخزن سوخت به وقوع پیوست.[۲]
باندینی متحمل سوختگیهای درجه سه شد که ۷۰٪ از سطح بدن او را پوشاندهبودند. علاوه بر این، جراحتی در قفسهٔ سینهٔ او ایجاد شد و در ده نقطه از قفسهٔ سینه دچار شکستگی شد. او سه روز پس از تصادف تسلیم جراحتهای خود شد و در بیمارستان پرنسس گریس در مونتکارلو درگذشت.[۱]
نگرانیهایی در خصوص عجله در نجات باندینی از حادثه وجود داشت؛ با این حال محققان موناکو در ۱۰ مهٔ اعلام کردند که «عملیات ایمنی بهدرستی انجام گرفتهاند».[۳] تودههای کاه که در نتیجهٔ این تصادف استفاده از آنها در تمامی مسابقات فرمول یک ممنوع شد، در سال بعد با یک گارد ریل طویلتر جایگزین شدند.[۴]
مراسم خاکسپاری باندینی در ۱۳ مه در رجیولو برگزار شد[۵] و حدود ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در این مراسم شرکت کردند.[۶] بدن او بعداً در قبرستان لامبرا در میلان دفن شد.[۷][۸]
سابقه در مسابقات
ویرایشنتایج کامل در فرمول یک
ویرایش(کلید)
نتایج کامل در مسابقات غیر قهرمانی فرمول یک
ویرایش(کلید) (مسابقههایی که بهصورت پررنگ نوشته شدهاند نشانگر پول پوزیشن، و مسابقاتی که بهصورت ایتالیک نوشته شدهاند نشانگر سریعترین دور هستند)
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Hulme Wins Monte Carlo; Bandini Hurt", Sheboygan Press, 8 May 1967, Page 13.
- ↑ "Hulme Takes Monaco Race; Bandini Seriously Hurt", New York Times, May 8, 1967, Page 59
- ↑ "Italy's Bandini Dies Of Monte Carlo Burns", Stars and Stripes, May 11, 1967, Page 20.
- ↑ Stanley, Louis.T (1969). Grand Prix 10. London: W H Allen Ltd. p. 15. ISBN 0-491-00272-6.
- ↑ "Mass Held For Bandini", New York Times, 12 May 1967, Page 56.
- ↑ "100,000 at Bandini Rites", New York Times, 14 May 1967, Page S4.
- ↑ "Lorenzo Bandini (1935–1967)". Find A Grave Memorial. Retrieved 2012-12-03.
- ↑ Photos of Bandini's tombstone بایگانیشده در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳ توسط Archive.today. Accessed 2012-12-03.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ "Lorenzo Bandini – Biography". MotorSportMagazine. Retrieved January 16, 2020.
پیوند به بیرون
ویرایشجایگاههای ورزشی | ||
---|---|---|
پیشین: اولیور گندباین فیل هیل |
برنده مسابقه ۲۴ ساعته لمانز ۱۹۶۳ بههمراه: لودوویکو اسکارفیوتی |
پسین: ژان گوچه نینو واچرلا |
پیشین: جان تیلور |
تصادفهای مرگبار فرمول یک ۷ مهٔ ۱۹۶۷ (تاریخ تصادف) ۱۰ مهٔ ۱۹۶۷ (تاریخ درگذشت) |
پسین: باب اندرسون |