لیلی بختیار
ژورنالیست و نویسنده آمریکایی
لیلی بختیار (انگلیسی: Lailee Bakhtiar؛ زادهٔ ۱۰ ژوئن ۱۹۵۱) روزنامهنگار، نویسنده، شاعر و رماننویس اهل ایالات متحده آمریکا است.
لیلی بختیار | |
---|---|
زادهٔ | ۱۰ ژوئن ۱۹۵۱ (۷۳ سال) |
ملیت | آمریکایی |
پیشه | روزنامهنگار، نویسنده، شاعر، رماننویس |
پدر او فردریک مکنیر (آمریکایی) و مادرش پروین بختیار (ایرانی) بود. همچنین لاله بختیار، خالهٔ وی و داور اردلان دخترخالهٔ اوست.[۱] لیلی دانشآموختهٔ دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل است. او به دو زبان انگلیسی و فرانسه مسلط است و به یادگیری زبانهای اسپانیایی، فارسی و عربی نیز پرداختهاست.[۲]
گزیدهٔ آثار
ویرایش- ۲۰۲۱ - اِستر به سرنوشتت وارد میشود
- ۲۰۱۴ - شعر سیتی داک (شعر)
- ۲۰۱۲ - گنج آبی افغانستان: لاجورد
- ۲۰۱۰ - آنان شنهای صحرا را به لرزه میاندازند
- ۲۰۰۲ - التیام ملل: شعر صلح (شعر)
- ۱۹۹۹ - حرمنامه
- ۱۹۹۸ - گلهای رز اصفهان (داستانهای کوتاه)
- ۱۹۹۸ - داستانهای نیمه شب (کتاب کودکان)
- ۱۹۹۷ - چای (شعر)
منابع
ویرایش- ↑ Ardalan, Iran Davar (2010). My Name Is Iran: A Memoir. Henry Holt and Company. p. 288. ISBN 9781429923736.
- ↑ "The many moods of Lailee". The Austin American. September 29, 1970. p. 21.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Lailee Bakhtiar». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۱ فوریه ۲۰۲۱.