ویکی‌پدیا

مجازات اعدام در یهودیت

مجازات اعدام در قوانین سنتی یهود در آیین نامه های قوانین یهودی که قدمت آن به قرون وسطی برمی گردد، بر اساس نظامی از قوانین شفاهی موجود در تلمود بابلی و اورشلیم تعریف شده است که منبع اصلی آن کتاب مقدس عبری است . در قوانین سنتی یهود چهار نوع مجازات اعدام وجود دارد: الف) سنگسار ، ب) سوزاندن با خوراندن سرب مذاب، ج) خفه کردن و د) سر بریدن که هر کدام مجازات جرایم خاصی است. جز در موارد خاصی که پادشاه می تواند حکم اعدام صادر کند، در قوانین یهود نمی توان برای شخصی مجازات اعدام تعیین کرد، مگر اینکه حداقل بیست و سه قاضی ( سنهدرین ) در محاکمه آن شخص قضاوت کنند که با اکثریت آرا، رأی به حکم اعدام صادر کنند، و در مواردی که حداقل دو شاهد ذیصلاح وجود داشته باشند که در برابر دادگاه شهادت داده باشند که متهم مرتکب جرم مستوجب مرگ شده است. حتی در این صورت، مجازات اعدام در قوانین یهود پیش از این که دادگاه داوری در این پرونده حکم اعدام را از یک مکان خاص (قبلاً اتاق هیون استون ) در کوه معبد در شهر اورشلیم صادر کند شروع نمی شود.

نماد عدالت

ابن میمون ، دانشور حقوقی یهودی قرن دوازدهم، اظهار داشت که «برائت هزاران مجرم بهتر و رضایت بخش تر از کشتن یک بی گناه است». ابن میمون استدلال می‌کرد که اعدام متهم با چیزی کمتر از یقین مطلق، منجر به قرار گرفتن در یک سراشیبی کاهش بار اثبات می‌شود، تا جایی که محکومیت‌ها صرفاً «بر اساس هوس قاضی» باشد. ابن میمون نگران این بود که قانون باید از خود در ادراکات عمومی محافظت کند، عظمت خود را حفظ کند و احترام مردم را حفظ کند. [۱]

موضع قانون یهود در مورد مجازات اعدام اغلب مبنای مذاکرات دادگاه عالی اسرائیل بود. تنها دو بار توسط سیستم قضایی اسرائیل، در مورد آدولف آیشمن [۲] و مایر توبیانسکی ، اجرا شده است.

مجازات اعدام در منابع کلاسیک ویرایش

در پنج کتاب ویرایش

 
سفر (تورات)

نهاد مجازات اعدام در قوانین یهود در شریعت موسی (تورات) در چندین جا تعریف شده است. شریعت موسی مجازات اعدام را برای افرادی که به جرایم زیر محکوم شده اند پیش بینی می کند:

منابع ویرایش

  1. ↑ Moses Maimonides, The Commandments, Neg. Comm. 290, at 269-271 (Charles B. Chavel trans., 1967).
  2. ↑ "Capital Punishment. In the State of Israel". Encyclopedia Judaica. The Gale Group. 2008.
  3. ↑ لاویان 20:10;تثنیه 22:22
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Weren, Wim J. C. (2012). "The Use of Violence in Punishing Adultery in Biblical Texts (Deuteronomy 22:13-29 and John 7:53-8:11)". In Villiers, Pieter G. R. de; Henten, Jan Willem van (eds.). Coping with Violence in the New Testament. BRILL. pp. 134–139. ISBN 978-90-04-22104-8.
  5. ↑ Exodus 22:18; لاویان 20:15
  6. ↑ لاویان 24:16
  7. ↑ لاویان 20:1–3
  8. ↑ تثنیه 19:16–19
  9. ↑ تثنیه 13:6, تثنیه 18:20
  10. ↑ تثنیه 13:7–12
  11. ↑ لاویان 18:22, لاویان 20:13
  12. ↑ لاویان 20:2، تثنیه 13:7–19، تثنیه 17:2–7
  13. ↑ لاویان 18:22, لاویان 20:11–14
  14. ↑ تثنیه 17:12
  15. ↑ Gane, Roy (2001). "Old Testament Principles Relating to Divorce and Remarriage". Journal of the Adventist Theological Society: 44–45.
  16. ↑ Exodus 21:16, Deuteronomy 24:7
  17. ↑ Exodus 21:16, تثنیه 24:7
  18. ↑ لاویان 21:9
  19. ↑ Exodus 21:12, Leviticus 24:17, Numbers 35:16، et seq.
  20. ↑ تثنیه 22:25–27
  21. ↑ Exodus 21:15, 17, لاویان 20:9،تثنیه 21:18–21
  22. ↑ Exodus 31:14، Exodus 35:2، اعداد 15:32 –36
  23. ↑ Exodus 19:13
  24. ↑ خروج 22:17، لاویان 20:27
  25. ↑ موریس جاستروی, دانشنامه یهودی, s.v. مجازات اعدام
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مجازات_اعدام_در_یهودیت&oldid=38332730»