مگتاو

مگتاو یا مردان راه خود را می‌روند (انگلیسی: Men Going Their Own Way) به اختصار (MGTOW) یک جامعه ضدفمینیسم و غالباً آنلاین است که از مردان برای جدایی خود از زنان و از جامعه ای که به اعتقاد آنها توسط فمینیسم فاسد شده‌است حمایت می‌کند

لوگوی مگتاو، به نمایش درآمده در قسمت «مردان در جنگ» سریال: Reggie Yates' Extreme UKپخش شده از شبکهٔ بی‌بی‌سی

مگتاو اعلام مالکیت یک مرد برای خود است، زمانی که مردان بیش از هر چیز از آزادی خود دفاع می کنند. این را می توان در یک کلمه توضیح داد: "نه". هر گونه ایده احمقانه و ساخته شده در مورد اینکه یک مرد واقعی قرار است باشد را از سر خود دور کنید. از تعقیب زنان برای دریافت تایید اجتماعی دست بردارید. در ازای اینکه با شما مانند یک ابزار دور ریختنی رفتار می شود، از تعظیم، خدمت و تامین خودداری کنید. مگتاو بودن به معنای انتخاب پرسودترین شیوه زندگی ممکن است، هدف مگتاو رسیدن به دنیایی است که یک مرد برده نباشد. به طور خلاصه، یک عقل سلیم برای مردان.

. این جامعه بخشی از منوسفیر است، مجموعه ای از وب سایت‌های ضد زن و اجتماعات آنلاین که شامل جنبش حقوق مردان، اینسل‌ها و هنرمندان مخ‌زنی نیز می‌شود.

مانند دیگر جوامع منوسفیر، مگتاو با جنبش‌های برتری طلبی راست و سفید همپوشانی دارد و در آزار و اذیت آنلاین زنان دخیل است. مرکز حقوق فقر جنوبی مگتاو را به عنوان بخشی از ایدئولوژی برتری طلبی مردان طبقه‌بندی می‌کند.

تاریخچه

در حالی که مشخص نیست ایدئولوژی مگتاو از کجا سرچشمه گرفته‌است، اعتقاد بر این است که در اوایل دهه ۲۰۰۰ ظهور کرده‌است. وبلاگی به نام No Ma'am یکی از اولین سایت‌هایی بود که به این ایدئولوژی اختصاص داده شد و «مانیفست مگتاو» را در سال ۲۰۰۱ منتشر کرد. اعضای قبلی مگتاو عمدتاً آزادیخواه بودند. بین اعضای اولیه و معاصر مگتاو یک شکاف وجود دارد، برخی از اعضای قبلی که جامعه امروزی مگتاو را مسخره می‌کنند. چندین سایت مگتاو آنلاین برجسته وجود داشته‌است، از جمله ساب ردیت r/MGTOW، ایجاد شده در سال ۲۰۱۱، ساب ردیت‌های کمکی کوچکتر، و انجمن مگتاو، یک وب سایت مستقل که در سال ۲۰۱۴ ایجاد شد. ساب ردیت r/MGTOW که در سال ۲۰۱۷ مسدود شد، به‌طور خلاصه بزرگترین و فعال‌ترین انجمن منوسفیر در ردیت بود.

انجمن‌های مگتاو و گروه منوسفیر همکارشان، هنرمندان مخ‌زنی، زمانی که از سال ۲۰۱۵ به شهرت رسیدند، شروع به ادغام خودشان با راست‌گرایی آلترناتیو کردند. این دو گروه هم از نظر اعضا و هم از نظر ایدئولوژی همپوشانی دارند. هر دو معتقدند که فمینیسم جامعه غربی را نابود کرده‌است. مگتاو و سایر جوامع منوسفیر نیز با جنبش‌های برتری‌طلب سفیدپوست، اقتدارگرا و پوپولیستی در سراسر جهان همپوشانی دارند. مایلو یناپولس، مفسر و مجادله گر راست افراطی، با مقاله ای در برایتبارت نیوز در سال ۲۰۱۴ در مورد «سکسودوس»، که در آن مردانی را توصیف کرد که به دلیل فمینیسم از زنان، عشق، رابطه جنسی و ازدواج اجتناب می‌کردند، به محبوبیت مگتاو کمک کرد.

ایدئولوژی

در مرکز ایدئولوژی مگتاو مفهوم جدایی طلبی مردانه قرار دارد و بر این این باور است که جامعه توسط فمینیسم خراب شده‌است. گروه‌های مگتاو ضدفمینیسم و زن ستیز هستند و معتقدند که فمینیسم زنان را برای مردان خطرناک کرده‌است و حفظ خودِ مردانه مستلزم جدایی کامل از زنان است. آنها معتقدند که جانبداری سیستماتیک جنسیتی علیه مردان از جمله استانداردهای دوگانه در نقش‌های جنسیتی و سوگیری علیه مردان در دادگاه‌های خانواده، وجود دارد. گروه‌های مگتاو در بین دیگر گروه‌های منوسفیر معتقدند که زنان در قرار گذاشتن و ازدواج از الگوی مشابهی پیروی می‌کنند: زنان جوان و جذاب بی‌بندوبار و درگیر «هایپرگمی» هستند و با مردان متعدد رابطه جنسی دارند و در صورت علاقه به مردی با «ارزش بالاتر» مرد قبلی را رها می‌کنند. آنها معتقدند زنان به سمت «مردان آلفا» که جذاب هستند می‌روند اما با آنها بدرفتاری می‌کنند و فمینیسم این اعتقادات را در آنها تقویت می‌کند. همان‌طور که زنان شروع به افزایش سن می‌کنند، ایدئولوژی مگتاو توضیح می‌دهد که آنها تصمیم می‌گیرند با «مردان بتا» که از نظر مالی آنها را تأمین می‌کنند، معامله کنند، اما رابطه جنسی با آنها را رد می‌کنند و گاهی اوقات انتخاب آنها رابطه جنسی با مردان جذاب، خارج از ازدواج است. سرانجام، این ایدئولوژی معتقد است که زنان از شوهران خود طلاق می‌گیرند و دادگاه‌ها به دلیل آنچه آنها به عنوان امتیاز زن توصیف می‌کنند، در مراحل طلاق از زنان حمایت می‌کنند.

مردان در جامعه مگتاو از اصطلاحات مشترکی که در محیط وسیع تری وجود دارد استفاده می‌کنند، از جمله استعاره قرص قرمز و قرص آبی که از فیلم ماتریکس وام گرفته شده‌است. گفته می‌شود کسانی که در منوسفیر هستند از «توهم» فمینیستی به واقعیت فرضی بیدار شده‌اند و دریافته‌اند که اساساً جامعه نادرست و مردستیز است و تحت سلطه ارزش‌های فمینیستی است، «قرص قرمز» را خورده‌اند، کسانی که این ایدئولوژی را قبول ندارند به عنوان کسانی که قرص آبی را انتخاب کرده‌اند نامیده می‌شوند.

واکنش‌ها

مرکز حقوق فقر جنوبی مگتاو را به عنوان بخشی از ایدئولوژی برتری طلبی مردان طبقه‌بندی می‌کند ، مقوله ای که آنها در پروژه ردیابی گروه‌های نفرت خود، نقشه نفرت، در سال ۲۰۱۸ شروع به ردیابی کردند.

محققان، جوامع مگتاو را در آزار و اذیت آنلاین زنان دخیل نمی‌دانند. در ژانویه ۲۰۲۰ گروهی از دانشمندان کامپیوتر پیش چاپ مقاله ای با عنوان «تکامل منوسفیر در سراسر وب» را منتشر کردند. r/MGTOW و انجمن مگتاو از جمله جوامع آنلاین بودند که نویسندگان می‌گویند «در حال افزایش اندازه و مشارکت خود در آزار و اذیت آنلاین و خشونت در دنیای واقعی هستند.» این مقاله در ام‌آی‌تی تکنالجی ریویو در سال ۲۰۲۰ با عنوان «کامل‌ترین تصویر که تا کنون از گروه‌های زن ستیز که به جنبش اینسل به صورت آنلاین دامن می‌زنند.» توصیف شد و در اشپیگل در سال ۲۰۲۱ به عنوان «جامع‌ترین تلاش برای تجزیه و تحلیل منوسفیر به صورت آنلاین» توصیف شد. بلافاصله پس از این انتشار، ردیت دنبال کنندگان مگتاو را محدود کرد، محدودیتی که این پلتفرم برای زیرمجموعه‌هایی که «بسیار توهین آمیز یا ناراحت‌کننده برای خواننده است.» اعمال می‌کند، این عمل از درآمد تبلیغاتی آنها جلوگیری می‌کرد و از بازدیدکنندگان می‌خواست قبل از دیدن محتوای بالقوه توهین آمیز با ورود به آن موافقت کنند. و سرانجام در اوت ۲۰۲۱ به دلیل شکستن سیاست‌های علیه ترویج خشونت و نفرت پراکنی مسدود شد.

در مقاله ای در سال ۲۰۲۰ در ژورنال اطلاعات ، ارتباطات و جامعه آمده‌است که «مگتاو تبلیغات گسترده و وسیعی از آزار و اذیت منفعلانه و غیر مستقیم را در توئیتر تبلیغ می‌کند.» گفته‌اند که اعضای مگتاو «آشکارا زنان را تحقیر می‌کنند و از این طریق آزار و اذیت آنلاین آنها را عادی سازی می‌کنند.»

اعضا

اعضای جوامع مگتاو عمدتاً مردانی دگرجنسگرا، سفیدپوست و از طبقه متوسط از آمریکای شمالی و اروپا هستند. برخلاف برخی دیگر از گروه‌های منوسفیر، اعضای مگتاو منحصراً مرد هستند. جونز و همکارانش در سال ۲۰۱۹ در رسانه‌های جدید و جامعه(New Media & Society) در رابطه با اندازه جوامع مگتاو نوشتند: «در حالی که تعداد دقیق دنبال کنندگان مگتاو مبهم است، به نظر می‌رسد یک گروه محبوب و رو به رشد در منوسفیر است: دنبال کنندگان مگتاو در ردیت از ۵۴۰۰۰ عضو در اوایل سال ۲۰۱۸ به ۱۰۴۰۰۰ عضو در اوایل سال ۲۰۱۹ رسید و ۳۲۸۵۹ عضو در یک انجمن مگتاو لیست شده‌اند.» دانا زاکربرگ، نویسنده، مگتاو را در سال ۲۰۱۸ در کتاب خود، همه مردان سفید مرده نیستند، این گونه توصیف کرد: «این انجمن کوچکتر از جنبش حقوق بشر مردان و اجتماعات اغوا کننده (هنرمندان پیکاپ) است، زیرا انجمن مگتاو، دارای بیش از ۲۵۰۰۰ مشترک و r/MGTOW دارای بیش از ۳۵٬۰۰۰ مشترک است.» مگتاو اغلب سلسله مراتب را رد می‌کند و ادعا می‌کند که رهبر ندارد. برخی منکر این هستند که مگتاو یک گروه یا جنبش است و به جای آن بر فردیت و استقلال هر یک از اعضای گروه تأکید می‌کند.

منابع

• Basu, Tanya (February 7, 2020). "The 'manosphere' is getting more toxic as angry men join the incels". MIT Technology Review.
• Baumgärtner, Maik; Höfner, Roman; Müller, Ann-Katrin; Rosenbach, Marcel; Spiegel, Der (March 10, 2021). "Hatred Against Women: The Dark World of Extremist Misogyny". Der Spiegel. Retrieved March 25, 2021.
• "Men at War". Reggie Yates' Extreme UK. Season 1. Episode 2. 22 minutes in. BBC. BBC Three. http://www.bbc.co.uk/programmes/b06s5h18.
• Ging, Debbie (2019). "Alphas, Betas, and Incels: Theorizing the Masculinities of the Manosphere". Men and Masculinities. 22 (4): 638–657. doi:10.1177/1097184X17706401. ISSN 1097-184X. S2CID 149239953.
• Ging, Debbie; Siapera, Eugenia, eds. (2019). Gender Hate Online: Understanding the New Anti-Feminism. Cham, Switzerland: Springer Nature. doi:10.1007/978-3-319-96226-9. ISBN 978-3-319-96226-9. OCLC 1108619233.
• Hodapp, Christa (2017). Men's Rights, Gender, and Social Media. Lanham, Md.: Lexington Books. ISBN 978-1-4985-2617-3.
• Janik, Rachel (April 24, 2018). ""I laugh at the death of normies": How incels are celebrating the Toronto mass killing". Hatewatch. Southern Poverty Law Center.
• Jasser, Greta; Kelly, Megan; Rothermel, Ann-Kathrin (May 20, 2020). "Male supremacism and the Hanau terrorist attack: between online misogyny and far-right violence". International Centre for Counter-Terrorism Journal. International Centre for Counter-Terrorism.
• Jones, Callum; Trott, Verity; Wright, Scott (2019). "Sluts and soyboys: MGTOW and the production of misogynistic online harassment". New Media & Society. 22 (10): 1903–1921. doi:10.1177/1461444819887141. ISSN 1461-4448. S2CID 210530415.
• Lin, Jie Liang (2017). "Antifeminism Online: MGTOW (Men Going Their Own Way)". In Frömming, Urte Undine; Köhn, Steffen; Fox, Samantha; Terry, Mike (eds.). Digital Environments: Ethnographic Perspectives Across Global Online and Offline Spaces. Edition Medienwissenschaft. Transcript Verlag. pp. 77–96. ISBN 978-3-8376-3497-6. JSTOR j.ctv1xxrxw.9. MGTOW comprises [کذا] of mostly straight, white, middle-class men from North America and Europe. Unlike other antifeminist groups, MGTOW espouse the abandonment of women and a Western society that has been corrupted by feminism.
• Lumsden, Karen (2019). "'I Want to Kill You in Front of Your Children' Is Not a Threat. It's an Expression of a Desire': Discourses of Online Abuse, Trolling, and Violence on r/MensRights". In Lumsden, Karen; Harmer, Emily (eds.). Online Othering: Exploring Digital Violence and Discrimination on the Web. Cham, Switzerland: Palgrave Macmillan. pp. 91–115. ISBN 978-3-030-12632-2.
• Marwick, Alice; Lewis, Rebecca (May 15, 2017). Media Manipulation and Disinformation Online (Report). New York: Data & Society Research Institute. Retrieved June 13, 2020.
• Nagle, Angela (2017). Kill All Normies: Online Culture Wars From 4Chan And Tumblr To Trump And The Alt-Right. Alresford, England: Zero Books. ISBN 978-1-78535-543-1.
• Ribeiro, Manoel Horta; Blackburn, Jeremy; Bradlyn, Barry; et al. (January 21, 2020). "The Evolution of the Manosphere Across the Web". arXiv:2001.07600v2 [cs.CY].
• Schmitz, Rachel M.; Kazyak, Emily (2016). Robinson, Christine M.; Spivey, Sue (eds.). "Masculinities in Cyberspace: An Analysis of Portrayals of Manhood in Men's Rights Activist Websites". Social Sciences. 5 (2): 18. doi:10.3390/socsci5020018.
• Thalen, Mikael (August 3, 2021). "Reddit bans notorious anti-feminist subreddit 'Men Going Their Own Way'". The Daily Dot. Retrieved August 4, 2021.
• Van Valkenburgh, Shawn P. (December 4, 2018). "Digesting the Red Pill: Masculinity and Neoliberalism in the Manosphere". Men and Masculinities. 24: 84–103. doi:10.1177/1097184X18816118. ISSN 1097-184X.
• Winter, Aaron (2019). "Online Hate: From the Far-Right to the 'Alt-Right' and from the Margins to the Mainstream". In Lumsden, Karen; Harmer, Emily (eds.). Online Othering: Exploring Digital Violence and Discrimination on the Web. Cham, Switzerland: Palgrave Macmillan. pp. 39–64. ISBN 978-3-030-12632-2.
• Wright, Scott; Trott, Verity; Jones, Callum (2020). "'The pussy ain't worth it, bro': assessing the discourse and structure of MGTOW". Information, Communication & Society. 23 (6): 908–925. doi:10.1080/1369118X.2020.1751867. ISSN 1369-118X. S2CID 219023052. MGTOWs also contribute to the propagation of online harassment. Their contribution to a 'digital culture of misogyny' [...] combined with their rapid growth as other Manosphere groups face sanctions, positions them as an influential group within the Manosphere
• Zuckerberg, Donna (2018). Not All Dead White Men: Classics and Misogyny in the Digital Age. Cambridge, Mass.: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-98982-5. OCLC 1020311558.