تاج الدین بن جعفر بن زین الدین بن محمود مشهور و متخلص به مظلوم خنجی در اوائل قرن سیزدهم هجری (۱۲۰۱ قمری) در خنج به دنیا آمد.در دوران معاصر، محمدامین خنجی نخستین پژوهشگری بود که در ضمیمه کتاب لارستان کهن به این شاعر اشاره کرد. ظاهراً او از نوادگان عارف بزرگ لارستان شیخ محمد ابونجم بوده‌است.[۱] دیوان اشعاری از او به جا مانده که به پارسی و لارستانی است. [۲] تنها نسخه خطی به جا مانده از دیوان او، نسخه متعلق به شیخ عبدالکریم ابونجمی است. او در غزلیات، بسیار به حافظ شیرازی اقتدا کرده‌است.[۳][۴]

منابع ویرایش

  1. لارس‍ت‍ان ک‍ه‍ن و ف‍ره‍ن‍گ لارس‍ت‍ان‍ی، ت‍ال‍ی‍ف: اح‍م‍د اق‍ت‍داری لارس‍ت‍ان‍ی، ش‍رک‍ت ان‍ت‍ش‍ارات ج‍ه‍ان م‍ع‍اص‍ر، تاریخ نشر: ۱۳۷۱، تهران، ۶۰۳ صفحه، شابک: 5-252-373-964
  2. مشاهیر نامی خنج، محمد امین خنجی، نشر فرزان روز، ۱۳۸۶
  3. دیوان مظلوم خنجی، پدیدآورنده: تاج‌الدین‌بن‌جعفر مظلوم‌خنجی، سال نشر: 1382، تصحیح و تحشیه: زهرا مستمندی، زهرا خوشابی‌زاده؛ با مقدمه و نظارت کاظم رحیمی‌نژاد، نشر همسایه، محل نشر: قم، شابک:1-94-6199-964
  4. «مشخصات مآخذ شناسی». پایگاه اطلاع‌رسانی سراسری اسلامی (پارسا). بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژوئن ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۱۷.