معماری نئوکلاسیک

معماری نئوکلاسیک ون حدوداً از نیمه دوم قرن هجدهم تا نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی در اروپا رواج داشت. در سبک معماری نوکلاسیسیسم در خالص‌ترین شکل از عصر کلاسیک، اصول ویتروویوسی و معمار ایتالیایی آندرا پالادیو الهام گرفته شده‌است. در معماری نئوکلاسیک تأثیر بر دیوار است و برای هر کدام از قسمت‌های مختلف شخصیت جداگانه‌ای در نظر می‌گیرد. این سبک هم در جزئیاتش به عنوان واکنشی در برابر تزئینات سبک روکوکو و هم در فرمول معماری‎اش به عنوان نتیجه سنتی‌سازی ویژگی‌های باروک پسین تجلی می‌یابد. امروزه معماری نئو کلاسیک در بناهای معاصر به عنوان معماری کلاسیک جدید شناخته می‌شود.

کلیسا ویلنیوس

اولین سبک معماری غربی در زمان سلطنت ناصرالدین شاه به سبب سفرهای مکرر وی به فرنگ در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی به عنوان نمادی از تجدد وارد ایران شد و معماری ایران را تحت تأثیر خود قرار داد.

نگارخانه

• 
• 
• 
• 
• 
• 

منابع

• Andrew Skurman, "Contemporary Classical: The Architecture of Andrew Skurman", Princeton Architectural Press, 2012
• Elizabeth Meredith Dowling, "New Classicism", Rizzoli, 2004
• Jean-Francois Gabriel, "Classical Architecture for the Twenty-first Century", Norton, 2004
• Hakan Groth. Neoclassicism in the North
• Hugh Honour, Neoclassicism
• David Irwin, Neoclassicism (in series Art and Ideas) (Phaidon, paperback 1997)
• Stanislaw Lorentz. Neoclassicism in Poland (Series History of art in Poland)
• Thomas McCormick, 1991. Charles-Louis Clérisseau and the Genesis of Neoclassicism (Architectural History Foundation)
• Mario Praz. On Neoclassicism