مفهوم روح در مصر باستان

مصریان باستان قبر را منزلگاه ابدی و همیشگی مومیایی می‌پنداشتند. آنان معتقد بودند که اجساد مومیایی با کا و با خود در آنجا زندگی می‌کنند.[۱] مصریان معتقد بودند که مرده از دوازده دروازه می‌گذرد و در دروازه دوازدهم اوزیریس قرار دارد. هفت دروازه سه پاسدار داشت و هیچ‌کس بدون دانستند نام این پاسداران که همان خدایان بودند عبور کند. بعد از عبور آنان به سعادت می‌رسیدند.[۲]

ویژگی‌ها: به شکل
اطلاعات شخصی
فهرست اساطیر مصر

کا در اساطیر مصر باستان به عنوان همزاد و قرینه جسد است.[۳]

منابع

ویرایش
  1. کلیت تاریخ عمومی (جلد۱)؛ دکتر حسینعلی ممتحن،انتشارات دهخدا، ۱۳۴۹، صفحهٔ ۱۵۰.
  2. اساطیر مصر، ورونیکا ایونس، ترجمه باجلان فرخی،انتشارات اساطیر، ۱۳۷۵، صفحهٔ ۲۱۶.
  3. دورانت، ویل. تاریخ تمدن، مشرق زمین، گهواره تمدن. ترجمهٔ امیرحسین آریان‌پور و دیگران. رویراستار، محمود مصاحب. چاپ ششم. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۸، صفحه‌ی۱۸۶.
  • کلیت تاریخ عمومی (جلد۱)؛ دکتر حسینعلی ممتحن،انتشارات دهخدا، ۱۳۴۹، صفحه.
  • اساطیر مصر، ورونیکا ایونس، ترجمه باجلان فرخی،انتشارات اساطیر، ۱۳۷۵، صفحه.