منطقه حفاظت‌شده گاندو
منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ گاندو در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان واقع است. این منطقه ۴۵۶ هزار هکتار وسعت دارد که بیشتر مساحت آن در بخش باهوکلات شهرستان دشتیاری و بخشی در شهرستان راسک واقع شده‌است. مرز جنوبی این منطقه را ساحل دریای عمان و مرز شرقی را مرز پاکستان تشکیل می‌دهد. این منطقه تنها نقطه ایران است که گاندو تنها تمساح بومی ایران در آن زندگی می‌کند.
| گاندو | |
|---|---|
| مکان | دشتیاری، سیستان و بلوچستان، ایران |
| مساحت | ۴۵۶ هزار هکتار |
این منطقه از سال ۱۳۴۹ با نام منطقه حفاظت شده باهوکلات مورد حفاظت قرار گرفت و از سال ۱۳۶۱ آن را به نام مهم‌ترین جانور بومی آن یعنی «گاندو» نامگذاری کردند. گاندوها در رودخانه باهوکلات، ۲ رودخانه کاجو و سرباز که به باهوکلات می‌ریزند و دریاچه سد پیشین زندگی می‌کنند. تعدادی از آن‌ها هم در برکه‌های متعدد منطقه از جمله برکه‌های فیروزآباد، کلانی، شیرگواز، دلگان، درگس ،هوت کت، آزادی، پلنگی، جنگل، پیر سهراب، باهوکلات و کهیر بز روزگار می‌گذرانند.
به جز گاندو حیوانات متعدد دیگری هم در این منطقه زندگی می‌کنند از جمله سیاهگوش، جبیر، سنجاب بلوچی، خدنگ، بزمجه بنگال، شغال، روباه، و پرندگانی چون مرغ سقای پا خاکستری، عقاب شاهی، کاکایی، انواع شاهین، هوبره، دراج، انواع کبوتر و قمری. مرز جنوبی منطقه یعنی ساحل دریای عمان هم یکی از محل‌های اصلی تخمگذاری لاک‌پشت سبز دریایی است.
منابع ویرایش
- محلی برای آرامش «گاندو»ها محسن کاظم‌پور، روزنامه جام جم، ۲۸ تیر ۱۳۹۰