منوئه در سل ماژور (بتهوون)

منوئه در سُل ماژور (به انگلیسی: Minuet in G major)، وو ۱۰، شمارهٔ ۲، یک قطعه موسیقی در فرم منوئه اثر لودویگ فان بتهوون در سُل ماژور است. آهنگساز این اثر را در ابتدا برای ارکستر نوشته بود، اما نسخهٔ دست‌نوشت گم شده و تنها یک تنظیم از آن برای تک‌نوازِ پیانو از این اثر در دست است. این قطعه بسیار محبوب است و نوازندگان تازه‌کارِ پیانو معمولاً نواختنِ آن را تمرین می‌کنند.

ویژگی‌های اثر

این قطعه به فرم «سگانی» (به انگلیسی: ternary) یا فرم ABA تصنیف شده‌است. این به این معنی است که قطعه سه بخش مجزا دارد. بخش اول و سوم (A) یکسان‌اند و زمینه (تِم) بخش دوم (B) کاملاً متفاوت است. در «سگانی»، بخش B نسبت به بخش A غالباً نوعی تقابل ایجاد می‌کند. بتهوون نشانه‌گذاریِ تُندا (تِمپو)یِ منوئه در سُل ماژور را «مودِراتو» تعیین کرده‌است. میزانِ قطعه 4
4 است.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Minuet WoO 10, No. 2 (Beethoven)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹.