منوچهر بهزادی
منوچهر بهزادی (۱۵ آذر ۱۳۰۶ در تهران – شهریور ۱۳۶۷ در تهران) فعال سیاسی چپ‌گرای ایرانی و از اعضای کمیته مرکزی حزب توده ایران بود.
| منوچهر بهزادی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۵ آذر ۱۳۰۶ |
| درگذشت | اعدام شهریور ۱۳۶۷ زندان اوین |
| ملیت | ایرانی |
| عنوان | رفیق منوچهر |
| مکتب | مارکسیست-لنینیست |
| همسر(ها) | بریگیتِ اشتارک |
| فرزندان | لاله و آزیتا |
زندگی
ویرایشبهزادی در زمان شاه با ممنوعیت فعالیت حزب توده از ایران خارج شد و خودش را به جمهوری دموکراتیک آلمان رساند. در آنجا با همسر آلمانی اش بریگیتِ اشتارک آشنا شد. حاصل ازدواج آن ها دو دختر به نام های لاله و آزیتاست. منوچهر بهزادی تحصیلاتش را تا دریافت مدرک دکتری در رشته اقتصاد در دانشگاه برلین ادامه داد.[۱] در سال ۱۳۵۷ بعد از سقوط شاه به همراه خانواده اش راهی ایران شد. ولی با وخیم تر شدن اوضاع سیاسی همسر و دو دخترش تصمیم به بازگشت به آلمان گرفتند؛ ولی او تصمیم به ماندن در ایران برای ادامه ی فعالیت های سیاسی اش گرفت.
تحصیلات و زمینه فعالیت
ویرایشوی تا بهمن ۱۳۲۶عضو یکی از حوزه‌های حزب توده ایران بود، در سال ۱۳۲۷ دبیر حوزه خویش و در عین حال عضو شعبه تعلیمات و تبلیغات ایالتی تهران و عضو کمیته محلی منطقه سه تهران شد. وی بعدها به عضویت شعبه تعلیمات کل و شعبه مطبوعات کل ارتقاء یافت و از همین زمان نگارش مقالات سیاسی و اجتماعی را در مجله «رزم» و روزنامه «مردم» آغاز کرد. برخی از مسئولیت‌های بعدی او تا سال ۱۳۳۲ از این قرارند: عضو کمیته حزبی دانشگاه، عضو شعبه تشکیلات کل، مسئول پخش دانشگاه، نماینده تشکیلات کل در فارس، عضو کمیته محلی آبادان و عضو کمیته ایالتی خوزستان. از مهر ماه ۱۳۳۲ به عنوان مسئول دبیرخانه کمیته ایالتی تهران و مسئول پخش شهر تهران برگزیده شد. در سال ۱۳۳۴ به دستور حزب از کشور خارج شد و از مهرماه ۱۳۳۶ به جمع کارکنان رادیوی نو بنیاد «پیک ایران» پیوست. اندکی دیرتر، به گونه‌ای هم‌زمان، عضو هیئت تحریریه «صبح امید» (ارگان موقت مرکزی حزب)، «مردم» و دنیا شد و در کنار این به عنوان یکی از اعضای دایره اروپای غربی و عضو شعبه بین‌المللی به فعالیت پرداخت.[۱]
بهزادی، در پلنوم پانزدهم به عضویت کمیته مرکزی و در پلنوم شانزدهم به عضویت هیئت سیاسی و هیئت دبیران کمیته مرکزی حزب برگزیده شد. در این سال‌ها بود که او با هدایت هسته‌های حزبی درکشورهای اروپای غربی و آمریکا، نقش ارزنده‌ای در سازماندهی مبارزات ضد رژیم پهلوی در اروپا ایفا کرد. تمام نشریاتی که حزب توده در اروپای غربی و آمریکا منتشر می‌کرد، زیر نظر او بود.[۱]
دستگیری و اعدام
ویرایشبهزادی در سال ۱۳۶۲ در تهران دستگیر و در زندان اوین زندانی شد.[۲] به گفته یکی از همبندان او در زندان، ۱۶ روز متوالی مانع خوابیدن او شدند و بر اثر آن برای مدتی دچار اختلالات روانی شد. او مدت پنج سال تا زمان اعدامش در زندان بود.[۳] بهزادی در شهریور سال ۱۳۶۷ در زندان اوین به اتهام ارتداد، پندار یا گفتار ضد انقلابی اعدام شد.
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «یادمان منوچهر بهزادی». حزب توده ایران.
- ↑ [ بیداران ] : منوچهر بهزادی
- ↑ آقای منوچهر بهزادی - یادبود حقوق بشر