مهرک نوش‌زاد
مِهرک نوش‌زاد در داستان‌های ملی ایران و شاهنامه فرمانروای جهرم در روزگار اردشیر بابکان بود. هنگامی که اردشیر در کجاران (کرمان) با سپاه هفت‌واد می‌جنگید وی از نبودن او استفاده کرد و به اردشیرخوره رفت و گنج او را به تاراج برد. اردشیر چون بازگشت به جهرم لشکر کشید و مهرک را دستگیر کرد و گردن زد و سرش را در آتش افکند و خاندانش را جز دختری که نهان شد، نابود ساخت. این دختر بعدها زن شاپور یکم پسر اردشیر شد و از پیوند آنان هرمز یکم به دنیا آمد. نام دختر مهرک نوش‌زاد که بعدها زن شاپور شد، در منابع کردزاد[۱] یاد شده‌است که احتمالاً همان خوریم گودرز است.[۲]
| مهرک نوش‌زاد | |
|---|---|
| فرمانروای جهرم | |
 تصویر اعدام مهرک در شاهنامه | |
| فرزند(ان) | گردزاد |
امروزه قلعه‌ای در جهرم به نام «قلعه مهرک» وجود دارد که به مهرک نوش‌زاد منسوب است. این قلعه متشکل از یک استخر قدیمی و خرابه‌های حصار قلعه است و چنین بر می‌آید که دیوارهای پهن و چهار برج داشته‌است.[۳] در فیروزآباد نیز تَنگی وجود دارد که به «تنگ مهرک» معروف است و به نظر می‌رسد همان جایی است که اردشیر مهرک را گردن زده‌است.
پانویس
ویرایش- ↑ Arthur George Warner (2013). The Shahnama of Firdausi: Volume VI, Band 6. London: Routledge. p. 257.
- ↑ شریفی، فرهنگ ادبیات فارسی، ۱۳۷۲.
- ↑ «قلعه مهرک شهر جهرم واقع در استان فارس». گشتنی‌ها. ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۱.
منابع
ویرایش- شریفی، محمد (۱۳۸۷). محمدرضا جعفری، ویراستار. فرهنگ ادبیات فارسی. تهران: فرهنگ نشر نو و انتشارات معین. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۴۴۳-۴۱-۸.