مواد مونوآمینرژیک
مونوآمینرژیک (انگلیسی: Monoaminergic) به معنای «کار بر روی انتقال‌دهنده‌های عصبی مونوآمین» است که شامل سروتونین، دوپامین، نوراپی‌نفرین، اپی‌نفرین و هیستامین می‌شود.[۱][۲]
یک داروی مونوآمینرژیک یا مونوآمینرژیک، ماده‌ای شیمیایی است که مستقیماً سیستم‌های انتقال‌دهنده عصبی سروتونین، دوپامین، نوراپی‌نفرین، اپی‌نفرین و/یا هیستامین را در مغز تعدیل می‌کند. مونوآمینرژیک‌ها شامل کاتکول آمینرژیک‌ها (که بیشتر به آدرنرژیک‌ها و دوپامینرژیک‌ها تقسیم می شوند)، سروتونرژیک‌ها و هیستامینرژیک‌ها هستند.
نمونه‌هایی از داروهای مونوآمینرژیک عبارتند از پیش‌سازهای مونوآمین، تعدیل‌کننده‌های گیرنده مونوآمین، مهارکننده‌های بازجذب مونوآمین، عوامل آزادکننده مونوآمین و تعدیل‌کننده‌های متابولیسم مونوآمین مانند مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز.
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ Lieberman M, Marks A, Peet A (2013). Marks' Basic Medical Biochemistry: A Clinical Approach (4th ed.). Philadelphia: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins. p. 175. ISBN 9781608315727.
- ↑ "Adrenaline". 21 August 2015.
 | این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |