مک‌لارن پی۱
مک‌لارن پی۱ (به انگلیسی: McLaren P1) (با اسم رمز P12) یک خودروی اسپورت پرچمدار است که توسط برند بریتانیایی مک‌لارن تولید می‌شود. این خودرو که توسط طراح خودرو آمریکایی فرانک استیفنسون طراحی شده است، دومین خودرو از سری Ultimate مک‌لارن پس از مک‌لارن اف۱ است. پی۱ که به‌عنوان جانشین معنوی اف۱ در نظر گرفته می‌شود، یکی از نخستین خودروهای اسپورت با عملکرد بالا بود که با فناوری هیبریدی معرفی شد. پورشه ۹۱۸ اسپایدر آغاز به دریافت سفارش‌های پیش از پی۱ کرده بود و لافراری در کنار آن معرفی شد. نخستین بار به‌عنوان یک خودروی مفهومی در بیستمین سالگرد اف۱ در نمایشگاه خودروی پاریس ۲۰۱۲ نشان داده شد،[۳] پی۱ نخستین نمایش خود را در نمایشگاه بین‌المللی خودرو ژنو ۲۰۱۳ انجام داد.[۴]
| مک‌لارن پی۱ | |
|---|---|
 پی۱ در هفته خودروی مونتری ۲۰۱۵ | |
| دید کلی | |
| شرکت | خودروسازی مک‌لارن |
| تولید | اکتبر ۲۰۱۳ – دسامبر ۲۰۱۵ (۳۷۵ دستگاه) |
| مدل سال | ۲۰۱۴–۲۰۱۶ |
| مونتاژ | ووکینگ، ساری، انگلستان |
| طراح | |
| بدنه و شاسی | |
| کلاس | اسپورت (اس) |
| شکل بدنه | ۲ در کوپه |
| طرح‌بندی | موتور وسط عقب-محور عقب |
| سکو | شاسی یکپارچه فیبر کربنی کربن مونوکیج ۲ |
| درها | پروانه‌ای |
| خودروهای وابسته | مک‌لارن ۱۲سی مک‌لارن ۶۵۰اس |
| پیشرانه | |
| موتور | ۳٫۸ لیتری تویین توربو ام۸۳۸تی‌کیو وی۸ |
| موتور الکتریکی | ئی-موتور مک‌لارن |
| قدرت موتور | ۹۱۶ اسب بخار متری (۶۷۴ کیلووات؛ ۹۰۳ اسب بخار)(ترکیب شده) ۱۷۹ اسب بخار متری (۱۳۲ کیلووات؛ ۱۷۷ اسب بخار) (فقط برقی) |
| جعبه‌دنده | ۷ دندهٔ دوکلاچه |
| باتری | ۴٫۷ کیلووات ساعتی لیتیم-یون |
| دامنه حرکت | ۴۸۰ کیلومتر (۳۰۰ مایل) (ئی‌پی‌ای) |
| دامنه حرکت برقی | ۱۱ کیلومتر (۶٫۸ مایل) (ترکیبی ان‌ئی‌دی‌سی) ۱۹ مایل (۳۱ کیلومتر) (ئی‌پی‌ای) |
| ابعاد | |
| فاصله بین محورها | ۲٬۶۸۰ میلیمتر (۱۰۵٫۵ اینچ) |
| درازا | ۴٬۵۸۸ میلیمتر (۱۸۰٫۶ اینچ) |
| پهنا | ۱٬۹۴۶ میلیمتر (۷۶٫۶ اینچ) |
| بلندی | ۱٬۱۸۸ میلیمتر (۴۶٫۸ اینچ) |
| وزن خالص | ۱٬۵۴۷ کیلوگرم (۳٬۴۱۱ پوند) |
| گاه‌شمار | |
| پیشین | مک‌لارن اف۱ |
| پسین | مک‌لارن دبلیو۱ |
مانند به اف۱، پی۱ موتور وسط، محور عقب است و دارای فیبر کربن شاسی یکپارچه است. استفنسون الهام‌بخش قطعات ماشین را از بادبان‌ماهی که هنگام تعطیلات در میامی دید، گرفت.[۵] در مجموع، ۳۷۵ دستگاه تولید شد، با چندین نسخه ویژه مانند پی۱ جی‌تی‌آر قانونی غیرجاده‌ای و پی۱ ال‌ام در میان سایرین که دوره‌های تولید کمتری داشتند.[۶][۷]
جستارهای وابسته
ویرایش
منابع
ویرایش- ↑ Easthope, Alex (5 May 2017). "This is what a McLaren designer drives on the weekend..." Classic Driver. Archived from the original on 10 June 2024. Retrieved 2 June 2024.
- ↑ Fairs, Marcus (14 February 2015). "Designing a McLaren is about creating "efficiency through the air"". Dezeen. Archived from the original on 23 September 2023. Retrieved 2 June 2024.
- ↑ Undercoffler, David (18 September 2012). "McLaren's wild P1 supercar breaks cover". Los Angeles Times. Archived from the original on 25 October 2013. Retrieved 19 September 2012.
- ↑ Mark Tisshaw (13 November 2013). "McLaren P1 sold out". Autocar. Archived from the original on 27 April 2017. Retrieved 23 November 2013.
- ↑ Chawla, Dalmeet (28 August 2014). "The car designer who turned a sailfish into a supercar". BBC. Archived from the original on 25 February 2020. Retrieved 5 July 2020.
- ↑ Glucker, Jeff (22 November 2017). "A McLaren P1 Experimental Prototype is for sale". Motor Authority. Archived from the original on 3 December 2018. Retrieved 3 December 2018.
- ↑ "Japan race pure artwork from a Dutch master". Weekend Australian. 13 April 2024. p. 40. ProQuest 3037656849. Archived from the original on 10 June 2024. Retrieved 9 June 2024 – via ProQuest.