میگل پائولینو تاتو
میگل پائولینو تاتو (اسپانیایی: Miguel Paulino Tato؛ ۱۹۰۲–۱۹۸۶) که از نام مستعار نستور در وقایع‌نگاری روزانه خود استفاده می‌کرد، منتقد سینما و روزنامه‌نگار اهل آرژانتین بود. نام او زمانی بر سر زبان‌ها افتاد که به‌عنوان مدیر و سانسورچی رسمی «نهاد دولتی رتبه‌بندی فیلم» آرژانتین مشغول به‌کار شد و طی آن، ده‌ها فیلم آرژانتینی را در دهه ۱۹۷۰ توقیف یا سانسور کرد.
| میگل پائولینو تاتو | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۹۰۲ بوئنوس آیرس، آرژانتین |
| درگذشت | ۱۹۸۶ (۸۳−۸۴ سال) بوئنوس آیرس، آرژانتین |
| ملیت | آرژانتینی |
| پیشه | منتقد سینما و روزنامه‌نگار، آموزگار |
| شناخته‌شده برای | مدیر «نهاد دولتی رتبه‌بندی فیلم» آرژانتین، سانسور و توقیف آثار سینمایی |
او در خانواده‌ای معمولی و بی‌نوا به‌دنیا آمد و در جوانی به عنوان روزنامه‌رسان (به درِ منازل شهروندان) کار می‌کرد تا اینکه به لطف یکی از مشتریانش، «کارلوس موسیو-سائنس پنیا» (مدیر باسابقهٔ روزنامه اِل موندوی بوئنوس آیرس) به‌عنوان کاریکاتوریست در روزنامهٔ اولتیما اورا مشغول به‌کار شد. او بعداً در نشریات دیگری مانند موندو آرخنتینو، اِل اوگار و مجلاتی از مؤسسهٔ نشر هایِـنس کار کرد و سرانجام رئیس رسانه شرکت توزیع‌کننده محصولات کمپانی پارامونت در آرژانتین شد. او همچنین معلم خوشنویسی، زبان اسپانیایی و تاریخ بود. وی در سال ۱۹۷۳ به عنوان منتقد فیلم در برنامه تلویزیونی صبح با اجرای سیلبیو سولدان در رادیو اِل موندو شرکت کرد. او از دهه ۷۰ به عنوان مأمور بازبینی و سانسورِ فیلم‌ها در دولت‌های قانونی و دولت‌های غیررسمی مشغول به کار شد و مصاحبه‌های متعددی انجام داد که در آن دیدگاه‌های محافظه کارانه خود را به‌وضوح بیان کرد. کار او در «نهاد دولتی رتبه‌بندی فیلم» اندکی پس از آغاز دموکراسی در آرژانتین در سال ۱۹۸۳ به پایان رسید.
وی در سال ۱۹۵۲ برای نخستین و تنها بار، فیلمی به نام فاکوندو، ببر هامون را کارگردانی کرد.[۱]
دیدگاه‌ها ویرایش
تاتو با افتخار اعلام می‌کرد که «نازی» است.[۲] او در مجله ریکو تیپو از این که چارلی چاپلین در دیکتاتور بزرگ هیتلر را دست انداخته بود، انتقاد کرد. تاتو اظهارات نژادپرستانه و حتی به هواداری از نازی‌ها داشت. او هنگام نخستین نمایش فیلم شفت در آفریقا (۱۹۷۳) در مصاحبه‌ای تلویزیونی گفت: «کاکاسیاه‌ها، برگردید آفریقا!»[۳]
او در مصاحبه‌ای دیگر گفت: «به‌نظرم من فقط یک صلیب آهنین کم دارم، مگر نه؟ چون تعداد فیلم‌هایی که من قلع و قمع کردم، بیشتر از کشتار آلمانی‌ها در جنگ بود و تازه من همیشه خودم را [بابت کم‌کاری] دست می‌انداختم.»[۴]
منابع ویرایش
- ↑ Anguita, Eduardo (31 October 2020). «El “Señor Tijeras”, el censor de la dictadura obsesionado con el sexo y los karatecas al que Sui Generis le dedicó una canción» (en es).
- ↑ Bauso, Matías (25 October 2020). «Listas negras y rosas, películas mutiladas y la primera vez que apareció una caricatura de Videla: la siniestra censura de los ’70» (en es).
- ↑ "Miguel Tato, aquel increíble señor tijeras". La Nación (به اسپانیایی). 1999-02-28. Retrieved 2023-01-09.
- ↑ «Miguel Paulino Tato, el hombre de la censura» (10 May 2022).
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ میگل پائولینو تاتو موجود است. |