نخست‌وزیر ایران

نخست‌وزیر ایران مقامی حذف‌شده است که از زمان رخداد انقلاب مشروطه تا سال ۱۳۶۸ ریاست هیئت وزیران را بر عهده داشت. تا اواخر پادشاهی رضا شاه پهلوی، این مقام «رئیس‌الوزرای ایران» خوانده می‌شد. میرزا علی‌اصغر اتابک نخستین رئیس‌الوزرای ایران پس از انقلاب مشروطه بود که در ۱۲ اردیبهشت ۱۲۸۶ (۲۰ ربیع‌الاول ۱۳۲۵ ه‍.ق) برسرکار آمد. میرحسین موسوی آخرین نخست‌وزیر ایران بود که در ۲۴ مرداد ۱۳۶۸ پس از حدود هشت سال استعفا داد. این منصب حکومتی در پی همه‌پرسی ۶ مرداد ۱۳۶۸ حذف شد و ریاست هیئت وزیران به مقام رئیس‌جمهور ایران منتقل شد.

نخست‌وزیر ایران
نشان رسمی جمهوری اسلامی ایران
میرحسین موسوی، آخرین نخست‌وزیر ایران
اقامت‌گاه	کاخ مرمر
نامزدکننده	شاه (۱۳۵۷–۱۲۸۵) رئیس‌جمهور (۱۳۶۸–۱۳۵۸)
گمارنده	مجلس شورای اسلامی
پیشرو	صدراعظم ایران
بنیادگذاری	۸ دی ۱۲۸۵
نخستین دارنده	میرزا علی‌اصغر اتابک
دارندهٔ نهایی	میرحسین موسوی
برافتاده	۶ مرداد ۱۳۶۸

در دوران ریاست جمهوری سید محمد خاتمی، با تغییراتی که در پروتکل‌های تشریفاتی ایران به وجود آمد، معاون اول رئیس‌جمهور ایران هم‌رتبه نخست‌وزیر قرار گرفت و در پی آن مراسم استقبال از نخست‌وزیر کشورهای مختلف که به ایران سفر می‌کنند توسط معاون اول رئیس‌جمهور برگزار می‌شود.

فهرست

مقالهٔ اصلی: فهرست نخست‌وزیران ایران

نخست‌وزیران زندهٔ ایران

با مرگ جمشید آموزگار در ۶ مهر ۱۳۹۵، میرحسین موسوی آخرین نخست وزیر و تنها نخست‌وزیر سابق ایران است که در قید حیات است.

نام	تصویر	دوران نخست‌وزیری	تاریخ تولد
میرحسین موسوی		۱۳۶۸–۱۳۶۰	۱۱ اسفند ۱۳۲۰

جستارهای وابسته

• فهرست وزیران اعظم ایران

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Prime Minister of Iran». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ فوریه ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون

• فهرست رهبران ایران بایگانی‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
• فهرست دولت‌مردان ایران

مناصب سیاسی
عنوان جدید	رئیس دولت ایران ۱۳۶۸–۱۲۸۵	پسین: رئیس‌جمهور
	رئیس شورای خلیج فارس ۱۳۵۷–۱۳۵۶	انحلال شورا
	رئیس شورای پژوهش‌های علمی کشور ۱۳۶۸–۱۳۶۵	پسین: معاون اول رئیس‌جمهور
	رئیس شورای عالی عشایر ایران ۱۳۶۸–۱۳۶۵
مناصب حکومتی
عنوان جدید	رئیس شورای عالی دفاع و امنیت ملی ۱۳۵۸	پسین: رئیس‌جمهور به عنوان رئیس شورای عالی دفاع