معاون اول رئیسجمهور ایران
معاون اول رئیسجمهور ایران دومین مقام عالیرتبه در هیئت دولت است. او وظیفه اداره هیئت وزیران در غیاب رئیس جمهور و مسئولیت هماهنگی سایر معاونان رئیس جمهور را بر عهده دارد.[۱]
معاون اول رئیسجمهوری اسلامی ایران | |
---|---|
![]() نشان رسمی جمهوری اسلامی ایران | |
اقامتگاه | تهران، خیابان پاستور، نهاد ریاستجمهوری |
نامزدکننده | رئیسجمهور ایران |
مدت دوره | چهار سال |
بنیادگذاری | ۶ مرداد ۱۳۶۸ (قانونیشدن سمت) |
نخستین دارنده | حسن حبیبی |
وبگاه | fvpresident.ir |
معاون اول رئیسجمهور مانند دیگر معاونان وی از سوی رئیسجمهور انتخاب شده و احتیاج به رأی اعتماد مجلس ندارد. همچنین در صورت «فوت، عزل، استعفا، غیبت یا بیماری بیش از دو ماه رئیس جمهور یا در موردی که مدت ریاست جمهوری پایان یافته و رئیس جمهور بر اثر موانعی هنوز انتخاب نشده یا امور دیگری از این قبیل» مسئولیتها و اختیارات او برعهده معاون اول قرار میگیرد و او به همراه رؤسای مجلس و قوه قضائیه بایستی در مدت کمتر از ۵۰ روز انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کند.[۲]
این مقام در اصلاح قانون اساسی ۱۳۶۸ به قوه مجریه افزوده شد و حسن حبیبی اولین شخصی بود که معاونت رئیسجمهور را در دولت هاشمی رفسنجانی و بعد از آن محمد خاتمی به مدت ۱۲ سال در اختیار داشت. محمدرضا عارف در دوره دوم ریاست جمهوری خاتمی (از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴) به این مقام منصوب شد و پرویز داوودی هم معاون اول دولت اول احمدینژاد (۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸) و محمدرضا رحیمی معاون اول دولت دوم او بودهاند. همچنین حسن روحانی طی حکمی در ۱۷ مرداد ماه ۱۳۹۲ اسحاق جهانگیری را به معاونت اول خود منصوب کرد.[۳]
همچنین در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی، با تغییراتی که در پروتکلهای تشریفاتی ایران به وجود آمد، معاون اول رئیسجمهوری ایران همرتبه نخست وزیر قرار گرفت و در پی آن مراسم استقبال از نخست وزیر کشورهای مختلف که به ایران سفر میکنند توسط معاون اول رئیسجمهوری برگزار میشود.[۴]
فهرست معاونان اولویرایش
ر | نام | نگاره | آغاز تصدی | پایان تصدی | حزب سیاسی | هیئت دولت | رئیسجمهور | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱ | حسن حبیبی | ۳۰ مرداد ۱۳۶۸[۵] | ۴ شهریور ۱۳۸۰[۶] | ن/م | دولت پنجم | اکبر هاشمی رفسنجانی | ||
دولت ششم | ||||||||
کارگزاران سازندگی | ||||||||
دولت هفتم | سید محمد خاتمی | |||||||
۲ | محمدرضا عارف | ۴ شهریور ۱۳۸۰[۶] | ۱۹ شهریور ۱۳۸۴[۷] | جبهه مشارکت | دولت هشتم | |||
۳ | پرویز داوودی | ۱۹ شهریور ۱۳۸۴[۷] | ۲۶ تیر ۱۳۸۸ | ن/م | دولت نهم | محمود احمدینژاد | ||
۴ | اسفندیار رحیم مشایی | ۲۶ تیر ۱۳۸۸ | ۲ مرداد ۱۳۸۸ | |||||
۵ | محمدرضا رحیمی | ۲۲ شهریور ۱۳۸۸ | ۱۷ مرداد ۱۳۹۲ | دولت دهم | ||||
۶ | اسحاق جهانگیری | ۱۷ مرداد ۱۳۹۲ | تاکنون | کارگزاران سازندگی | دولت یازدهم | حسن روحانی | ||
دولت دوازدهم |
پانویسویرایش
- ↑ اصل یکصد و بیست و چهارم قانون اساسی
- ↑ اصل یکصد و سی و یکم قانون اساسی
- ↑ http://www.yjc.ir/fa/news/6195390
- ↑ «محمدرضا رحیمی معاون اول رئیس جمهوری ایران شد». وبگاه بیبیسی. ۲۴ شهریور ۱۳۸۸. دریافتشده در ۱۵ شهریور ۱۳۸۸.
- ↑ «پیشنهاد هاشمی به موسوی خوئینیها / هاشمی حکم معاون اول خود را صادر کرد». پایگاه اطلاعرسانی آیتالله هاشمی رفسنجانی. ۳۰ مرداد ۱۳۶۸. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱۲ فروردین ۱۳۹۷.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ «معاون اول رئیسجمهوری و رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی منصوب شدند». روزنامه همشهری. تهران: مؤسسه همشهری. سال دهم (۲۴۸۶): ص ۲. ۵ شهریور ۱۳۸۰. دریافتشده در ۹ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «انتصاب معاون اول و معاون رییسجمهور در امور اجرایی». ایسنا. ۱۹ شهریور ۱۳۸۴. دریافتشده در ۱۵ فروردین ۱۳۹۷.