نشست بینالمللی نصفالنهار
نشست بینالمللی نصفالنهار در اکتبر ۱۸۸۴ در واشینگتن دی سی ایالات متحده برای تعیین نصفالنهار مبدأ برای استفاده بینالمللی برگزار شد.[۱] این نشست بر اساس درخواست رئیسجمهور آمریکا چستر آرتور برگزار شد. موضوع مورد بحث، انتخاب «یک نصفالنهار بود که به عنوان مبدأ مشترک از طول جغرافیایی و استاندارد محاسبه زمان در سراسر جهان استفاده شود.»[۱] نتیجه این نشست انتخاب نصفالنهار گرینویچ به عنوان استاندارد بینالمللی برای طول جغرافیایی صفر بود.[۱]
نشست بینالمللی نصفالنهار | |
---|---|
کشور میزبان | ایالات متحده آمریکا |
تاریخ | ۱ اکتبر ۱۸۸۴[۱] |
شهرها | واشینگتن، دی.سی. |
نکتههای کلیدی | |
|
زمینه ویرایش
در دهه ۱۸۷۰، فشار برای ایجاد یک نصفالنهار برای اهداف ناوبری جهانی و متحد کردن زمان محلی برای جدول زمانی راهآهن وجود داشت. اولین کنگره بینالمللی جغرافیایی که در سال ۱۸۷۱ در آنتورپ برگزار شد، یک پیشنهاد به نفع استفاده از نصفالنهار گرینویچ برای مقیاس (مقیاس کوچکتر) در نظر گرفت که این امر در عرض ۱۵ سال اجباری میشد.[۲]
شرکت کنندگان ویرایش
در همایش، ۲۶ کشور با ۴۱ نماینده حضور داشتند:[۱]
|
|
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ "International Conference Held at Washington for the Purpose of Fixing a Prime Meridian and a Universal Day. October, 1884. Protocols of the proceedings". Project Gutenberg. 1884. Retrieved 30 November 2012.
- ↑ Howse, Derek (1980). "Greenwich time and the discovery of the longitude". Oxford University Press. p. 131.
پیوند به بیرون ویرایش
- مجموعه مقالات کنفرانس بینالمللی مریدین ۱۸۸۴ - با پیوند به تصاویر صفحه اسکن شده در سایت استیو آلن یاد میشود
- Fleming, Sandford (1884). "Recommendations suggested". International Prime Meridian Conference. Retrieved 9 February 2013.
- توسط کنفرانس بینالمللی مریدین
- با یا در مورد کنفرانس بینالمللی مریدین