نظریه دو ملت
نظریه دو ملت (اردو: دو قومی نظریه do qaumī nazariya) پایهٔ اساسی در به وجود آمدن کشور پاکستان بوده‌است. این نظریه اذعان داشت که مسلمانان و هندوها در هندوستان، دو ملت جدایند؛ مسلمانان بایستی بنا بر فرهنگ، دین و آیین خود ملتی مستقل از هندوان داشته باشند و بنا بر این آیین رشد یابند.[۱] بنا بر نظریه دو ملت بود که جنبش پاکستان آغاز شد و چندپارگی هند در ۱۹۴۷ عملی شد.[۲]
یکی از اصلی‌ترین بنیان‌گذاران نظریه دو ملت محمدعلی جناح بود.[۳] این دیدگاه واکنشی به نظر ملی‌گرایی هندوها هم بود، که خواهان تشکیل کشوری بر پایهٔ فرهنگ و آیین هندی بودند.[۴][۵][۶][۷]
منابع ویرایش
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامkhan1940وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Mallah, Samina (2007). "Two-Nation Theory Exists". Pakistan Times. Archived from the original on 11 November 2007.
- ↑ O'Brien, Conor Cruise (August 1988), "Holy War Against India", The Atlantic Monthly
- ↑ Shakir, Moin (18 August 1979), "Always in the Mainstream (Review of Freedom Movement and Indian Muslims by Santimay Ray)", Economic and Political Weekly, 14 (33): 1424, JSTOR 4367847
- ↑ M. M. Sankhdher; K. K. Wadhwa (1991), National unity and religious minorities, Gitanjali Publishing House, ISBN 978-81-85060-36-1
- ↑ Vinayak Damodar Savarkar; Sudhakar Raje (1989), Savarkar commemoration volume, Savarkar Darshan Pratishthan
- ↑ N. Chakravarty (1990), "Mainstream", Mainstream, 28 (32–52)