نمایندگی سیاسی اسرائیل در تهران

نمایندگی سیاسی اسرائیل در تهران که هم‌چنین از آن به عنوان سفارت غیررسمی اسرائیل در تهران یاد می‌شود، ساختمانی سه طبقه در بلوار کاخ (خیابان فلسطین فعلی) بود که در اختیار هیئت دیپلماتیک اسرائیل قرار داشت و در جهت تحکیم روابط ایران و اسرائیل می‌کوشید.

این نمایندگی تا چند روز پیش از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ در تهران فعال بود، اما در پی سقوط دودمان پهلوی و پیروزی انقلاب، مورد هجوم انقلابیون قرار گرفت و با نصب پرچم فلسطین در اختیار چریک‌های فلسطینی عضو ساف قرار گرفت.[۱] در پی سفر یاسر عرفات، رهبر جنبش فتح به تهران در ۲۸ بهمن ۱۳۵۷، یعنی دقیقا ۶ روز پس از پیروزی انقلاب،‌ تابلوی «سفارت فلسطین» بر بالای نمایندگی سیاسی اسرائیل نصب شد و دو روز بعد یعنی در تاریخ ۳۰ بهمن، یاسر عرفات به همراه سید احمد خمینی و ابراهیم یزدی در محل نمایندگی سابق اسرائیل حضور یافتند و در همان مکان سفارت فلسطین در تهران را افتتاح کردند.[۲]

همچنین نام خیابان کاخ و میدان کاخ نیز به ترتیب به خیابان فلسطین و میدان فلسطین تغییر یافت.

تاریخچه

ویرایش

مئیر عزری نخستین سفیر نمایندگی سیاسی اسرائیل در ایران بود.[۳] در زمان سفارت ۵ سالهٔ یوری لوبرانی نمایندهٔ تام‌الاختیار اسرائیل در تهران، بین سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۹، اسحاق رابین، ایگال آلون، موشه دایان و شیمون پرز به کرات به ایران سفر نمودند.[۴] یوسف هارملین، رییس سابق سازمان امنیت داخلی اسرائیل، واپسین نمایندهٔ تام‌الاختیار آن کشور در تهران بود که دورهٔ سفارت او در تهران با پیروزی انقلاب به پایان رسید.[۵]

روابط فرهنگی

ویرایش

تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷، دو کشور روابط نزدیک اما غیررسمی با یکدیگر داشتند که فراتر از روابط اقتصادی و تجاری بود. بر اساس آرشیوهای وزارت امور خارجه اسرائیل، در آن دوره بیش از ۵۰۰ خانواده اسرائیلی در ایران زندگی می‌کردند و دانش‌آموزان اسرائیلی مقیم تهران به مدرسهٔ عبری‌زبان تحت نظر وزارت آموزش اسرائیل می‌رفتند که توسط نمایندگی سیاسی اسرائیل در تهران اداره می‌شد.[۶]

در سال ۱۹۶۲ میلادی، جلال آل احمد، به مدت دو هفته به اسرائیل سفر کرد و سفرنامه‌ای هم از آن تجربه منتشر کرد.[۷] این سفر به خرج نمایندگی سیاسی اسرائیل در تهران صورت پذیرفت.[۸]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش