نمل
بیست و هفتمین سورۀ قرآن که ۹۳ آیه دارد.
سوره نمل سوره ۲۷ از قرآن است و ۹۳ آیه دارد. همانند دیگر سورههای مکی، این سوره بیشتر بر اعتقادات پایهای اسلام مانند مبدأ و معاد متمرکز است و از قرآن، وحی و نشانههای خدا در جهان سخن میگوید. همچنین، این سوره داستان پنج پیامبر را بازگو میکند. داستان سلیمان، ملکهٔ سبا، و سخن گفتن سلیمان با مورچهها در این سوره منشأ نامگذاری آن است. این سوره با نوید شروع شده و با انذار پایان مییابد.این سوره تنها سوره ای است که دو بسم الله الرحمن الرحیم دارد.[۱]
| نمل | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دستهبندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| ترتیب در قرآن | ۴۸ | ||||
| جزء | ۱۹ و ۲۰ | ||||
| شمار آیهها | ۹۳ | ||||
| شمار واژهها | ۱۱۶۵ | ||||
| شمار حرفها | ۴۶۷۹ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
منابع
ویرایش- ↑ مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج. ۱۵. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۳۹۱–۳۹۲سوره نمل، مقدمه
پیوند به بیرون
ویرایش
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ نمل موجود است.
متن مربوطه در ویکینبشته: ترجمه قرآن (قمشهای)/نمل
 | این یک مقالهٔ خرد قرآن است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |