نیهوگر

در اساطیر نورس، نیهوگر (مهاجم کینه توز) اژدها/ماری است که ریشه درخت جهان، ایگدراسیل را می‌جود.

نیهوگر یا نیدهاگ (به انگلیسی: Nidhogg[۱]) (در زبان نورس باستان: Níðhöggr, به معنی: مهاجم نفرین، مهاجم کینه‌توز یا او که با بدخواهی ضربه می‌زند) در اساطیر نورس از مهمترین مارها و اژدهایانی هستند که در زیر درخت جهانی ایگدراسیل زندگی می‌کنند و ریشه های آن را می‌خورند. این برای درختی که نه جهان کیهان را در خود جای داده است بسیار مضر است.[۲] اقدامات نیهوگر و گروه خزنده‌اش قصد دارد کیهان را به سمت هرج و مرج بکشاند. بنابراین مطمئناً می‌توان آن را در میان غول‌ها (یا همانطور که در دوران پیش از مسیحیت نامیده می‌شد «بلعندگان») طبقه‌بندی کرد.

تندیسی از سر اژدهای نیهوگر، اثر سباستین روباک سواند

نقش اساطیری ویرایش

 
تصویری از درخت ایگدراسیل، در بالای درخت شاهینی به نام ورفولنیر بین چشمان عقابی بی‌نام نشسته‌است، در قسمت میانه درخت چهار گوزن در حال جویدن ایگدراسیل هستند و در قسمت پایینی راتاتوسکر و پایین تر از آن اژدهای نیهوگر قرار دارد.

در جامعه تاریخی وایکینگ‌ها، níð اصطلاحی برای انگ اجتماعی بود که به معنای از دست دادن شرافت و موقعیت یک شرور (ویلن) بود. بنابراین نام آن ممکن است به نقش آن به عنوان یک هیولای وحشتناک در عمل جویدن اجساد ساکنان ناستروند اشاره داشته باشد: کسانی که به قتل، زنا، و سوگند شکنی متهم هستند. از این رو منطقی است که نیهوگر نقش برجسته‌ای در راگناروک، سقوط کیهان داشته باشد. به نظر می‌رسد واقعاً چنین است. در یکی از شعرهای مهم اسکاندیناوی باستان ولوسپا (به معنی: بینش بیننده)، نیهوگر به عنوان پرواز کننده از زیر ایگدراسیل در طول راگناروک توصیف شده‌است، احتمالاً برای کمک به غول‌ها (یوتون‌ها).[۳] بعداً در همان شعر، گفته می‌شود که نیهوگر بر بخشی از دنیای زیرین به نام ناستروند (به معنی: ساحل اجساد) ریاست می‌کند جایی که در آن سوگند دروغین، قاتلان و زناکاران مجازات می‌شوند.[۴] با این حال، این تصور از زندگی پس از مرگ که با مجازات اخلاقی مشخص شده‌است، برای جهان بینی بومی اسکاندیناوی و دیگر مردم ژرمنی کاملاً بیگانه است و باید نمونه‌ای (یکی از بسیاری) از تأثیر مسیحیت بر شعر باشد.

ناستروند ویرایش

 
نگاره‌ای از ناستروند، اثر لورنز فرولیچ.

ناستروند به معنی: ساحل اجساد، مکانی در هل‌هایم است که در آن نیهوگر زندگی می‌کند و اجساد را می‌جود. این زندگی پس از مرگ برای کسانی است که به وسیله قتل، زنا، و سوگند شکنی گناه می‌کنند. هل، در اساطیر نورس، در اصل نام دنیای مردگان است و بعدها به معنای الهه مرگ آمد. هل یکی از فرزندان خدای حیله‌گر لوکی بود و گفته می‌شد که پادشاهی او به سمت پایین و شمال قرار داشت که نیفل‌هایم یا دنیای تاریکی نامیده می‌شد و به نظر می‌رسد به چندین بخش تقسیم شده است که یکی از آنها ناستروند، ساحل اجساد بود. قلعه‌ای که رو به شمال ایستاده بود و مملو از زهر مارها بود که در آن قاتلان، زناکاران و سوگندشکنان دروغین عذاب می‌کشیدند، در حالی که اژدها نیهوگر خون را از بدنشان می‌مکید. در یک شعر اولیه از نه جهان نیفل‌هایم ذکر شده‌است که گفته می‌شد کسانی که در جنگ مرده‌اند به هل نمی رفتند، بلکه نزد خدای اودین، در والهالا سالن کشته شدگان می‌رفتند.[۵]

پانویس ویرایش

  1. While the suffix of the name, -höggr, clearly means "striker" the prefix is not as clear. In particular, the length of the first vowel is not determined in the original sources. Some scholars prefer the reading Niðhöggr (Striker in the Dark).
  2. The Poetic Edda. Grímnismál, stanzas 32-35.
  3. .The Poetic Edda. Völuspá, stanza 66
  4. .Ibid. Stanzas 38-39
  5. هل خدای نورس دانشنامه بریتانیکا.

منابع ویرایش

نیهوگر در اساطیر نورس اساطیر نورس برای افراد باهوش.