هادی حائری نویسنده، شاعر و مثنوی‌شناس بود.[۱] در شعر هادی تخلص می‌کرد.[۲] پدرش عبدالله حائری مازندرانی، ملقب به رحمت‌علیشاه (۱۲۴۱ خ - ۱۳۱۶ خ)، از مشایخ صوفیه در سلسلهٔ نعمت‌اللهی گنابادی بود.

زندگی‌نامه

ویرایش

در سال ۱۲۶۵ خورشیدی در کربلا متولد شد. او علاوه بر علوم قدیمه و منطق و اصول و فلسفه، دوره‌های مدارس عالی دارالفنون و مدرسهٔ حقوق را طی کرد و علوم ادبی را نزد ادیب‌الممالک فراهانی فراگرفت. او سال‌ها ریاست مدارس معروف تهران را بر عهده داشت و مدتی رئیس سازمان اوقاف و معاون وزارت فرهنگ بود. حائری سخنرانی‌هایی درباب مولوی ایراد کرده بود و نظریاتی در زمینهٔ عرفان داشت. او در ۲۰ خرداد ۱۳۵۹ در تهران درگذشت.[۳]

خواهر او، زکیه حائری، همسر زین‌العابدین رهنما بود.

تألیفات

ویرایش
  • دورهٔ اخلاق قدیم و جدید
  • دورهٔ فلسفه شامل معرفةالفنس، منطق قدیم و اخلاق و حدیث
  • مابعدالطبیعه مشتمل بر حکمت شرقی و غربی
  • تاریخ فلسفه و فلاسفه
  • شرح حال فلاسفهٔ دنیا و عقاید آنها
  • نخبة العرفان مِن آیاتِ القرآنِ و تفسیرِها، تهران: انتشارات حقیقت. ۱۳۸۳.

منابع

ویرایش
  1. روحانی صدر، حسین (بهار و تابستان ۱۳۹۶). «اندیشمند جهانی» (PDF). دوفصلنامه تاریخ شفاهی. سوم (۵): ۱۸۷.
  2. برقعی، محمدباقر (۱۳۷۳). سخنوران نامی معاصر ایران. ج. ششم. نشر خرم. ص. ۳۹۰۳. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.
  3. «هادی حائری». تبیان. ۲۱ فروردین ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۱۳ اسفند ۱۳۹۹.
  • عاقلی، باقر (۱۳۸۳شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، تهران: نشر گفتار با همکاری نشر علم
  • قاسمی، ابوالفضل. خاندان آیت‌الله‌زاده مازندرانی. مجله وحید، شماره ۲۴۴، صص ۵۴ و ۵۶