هدایت الله شهاب فردوسی

جواد هوشمند (۱۴۰۰-۱۳۴۹) متخلص به محصل فردوسی

Saved Photo

جواد هوشمند، متخلّص به محصّل فردوسي، معلّم، شاعر  و پژوهشگر خراساني در اول مرداد سال ١٣٤٩ هجري شمسي در شهرستانفردوس، در استان خراسان جنوبي به دنيا آمد. پيشينه نَسبي اين شاعر خراساني به يكي از نوادر و علماي مشهور ديار "تون" يا همانفردوس كنوني به نام "آخوند ملا اكبر توني" مي رسد كه داراي كرامات و فضائل برجسته اي بوده است و مردمان آن ديار  او را از جملهعالمان و عرفانی زیسته در طول سه قرن اخير مي دانند.

جواد هوشمند، در سنين كودكي قرآن را در مكتبخانه هايي كه به هنوز به سبك قديمي اداره مي شد آموخت و همزمان قريحه سرشار ويدر شعر  و سخن منظوم بروز يافت؛ تا جاييكه در دوران تحصيل اشعار زيادي را با تكيه بر استعداد ذاتي خود سرود و موفق به كسبعناوين و مقام هاي مختلف در مسابقات و جشنواره هاي ادبي شد. وي تحصيلات رسمي خود را تا پايان دوره دبيرستان در شهر فردوسادامه داد و در سال ١٣٦٧ موفق به اخذ ديپلم رياضي فيزيك از دبيرستان طالقاني فردوس گرديد. سپس دوره معلمي را در تربيت معلمشهيد بهشتي شهر مشهد به پايان رسانيد و پس از آن به عنوان معلم رياضي در شهر فردوس استخدام شد و شروع به تدريس نمود،استعداد ذاتي وي در هنر آموزش رياضي باعث ادامه تحصيل او در رشته رياضي در دانشگاه ملی بيرجند شد. وي با مطالعات وتبحري كه در شعر و نظم پيدا كرده بود، به خوبي توانست دو حوزه انتزاعي رياضيات و شعر را با هم پيوند دهد و زباني مشترك بين ايندو حوزه را دنبال نمايد. كلاس هاي درس رياضي وي به گفته دانش آموزان وي از شيرين ترين و بياد ماندني ترين كلاس هاي دورانتحصيل هر يك از آنها به حساب مي رود. همكاري در تاسيس انجمن شعر و ادب فردوس و برگزاري جلسات و شب شعرهاي متعدد ومشاركت و فعاليت در سازمان هاي مردم نهاد(NGO) از جمله خدمات اين شاعر خراساني به شعر و ادب معاصر در خطّه خراسان بودهاست. وي از سال ١٣٨٣ و مهاجرت به مشهد، به عنوان مدرس رياضيات در شهر مشهد به كار خود ادامه داد و همزمان علاوه بر شعر وادب در حوزه موسيقي و پژوهش هاي موسيقي اصيل ايراني نيز وارد شد. جواد هوشمند را از معدود افرادي مي توان دانست كه دردوران معاصر تعليم و تربيت ايران، تربيت و آموزش را با هنر و به ويژه شعر و موسيقي به صورت تجربه زیسته تلفيق نمود. با شروع دههپنجم از زندگي اين شاعر و معلم خراساني وي با احساس نياز جامعه و به ويژه شاگردانش و ساير جوانان ايراني به اشتغال و كار ، درحوزه كارآفريني و تجاري سازي دانش به كسب دانش پرداخت و مدارج علمي خود را در اين رشته تا سطح دكترا كسب نمود. پس از آندر حوزه كارآفريني و كمك به جوانان براي كشف و به كارگيري استعدادها و دانش خود در زمينه اشتغال مولّد ، شروع به تاسيس وهمكاري با چند شركت دانش بنيان نمود و به صورت فعالانه اي در حوزه كارآفريني و اشتغال مولد با بخش صنعت، صنايع كوچك و مولددر شهرك هاي صنعتي همكاري خود را ادامه داد. وي در شركت ها و بخشهاي متعددي از صنايع به عنوان مشاور، پروژه هاي موفقي رااجرا نموده است كه حتي بخشي از آنها به كشورهاي همسايه نيز مربوط مي شود.

در واخر سال ٢٠٢٠ و همزمان با شيوع جهاني بيماري كوويد-١٩ اين شاعر و محقق انسان دوست، با احساس نياز پیرامون كمك به همنوعان خود به ويژه افراد مبتلا به بيماري همه گير کوید-١٩ و ويروس كرونا و براي التيام درد و رنج خانواده هاي آنها ، با اشراف بر حوزهصنعت به  همكاري با شركت هاي دانش بنياني پرداخت كه در حوزه دارويي مشغول به تحقيق بودند و هدایت يك پروژه عظيم براي ساختداروي داخلي براي بيماري كوويد-١٩ را بر عهده گرفت. پس از قريب به دو سال تلاش بي وقفه و پژوهش در اين راه ، سر انجام با توجهبه حضور  مكرر و بي وقفه وي در مراحل مختلف كار آزمايي ها و آزمايشات باليني دارو در بيمارستان ها و در كنار بيماران كرونايي،اين شاعر و محقق راه سلامت، خود به اين بيماري مبتلا شد و پس از گذشت يك دوره نسبتا كوتاه در عصر روز دوشنبه اول شهريور ماه١٤٠٠ هجري شمسي در بيمارستان فوق تخصصي رضوي مشهد در استان خراسان رضوي بدرود حيات گفت.

از اين شاعر و محقق خراساني دو جلد مجموعه اشعار با نام هاي " سهم من از اين همه دل" و " نود و نه آيه زميني" هم اينك دردسترس است. مجموعه "نود و نه آيه زميني" حاوي اشعار و مضامين فلسفه اي است كه انديشه هاي تحول خواه و بديع اين شاعرمعاصر را نشان مي دهد. همچنين بيش از چند صد صفحه پژوهش ها و اشعار وي كه در طول حيات خود به رشته تحرير در آورده بود،از اين شاعر و محقق خراساني باقي مانده است كه با اهتمام خانواده و دوستان وي به زودي به چاپ خواهد رسيد.  پس از درگذشت اينشاعر و محقق خراساني وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي دولت دوازدهم ، سيد علي صالحي، پيام تسليتي صادر نمود، همچنين معاونينوزير در وزارت صنعت، معدن و تجارت به دليل خدمات و تلاش هاي وي در عرصه صنعت و فعاليت وي در شركت هاي دانش بنيان نيز پيامهاي تسليت صادر نمودند.


هدایت الله شهاب فردوسی (۱۲۷۷-۱۳۴۷) ادیب و قرآن پژوه معاصر بود. مقالاتی از وی عمدتا با مضامین دینی و اخلاقی فراهم آمده که از آن جمله است: 'دین اسلام عقلی است'، 'آسودگی واقعی'، 'اندیشهٔ انسان، مادی نیست'، 'آفت تقلیدهای نا به جا!'، میزان عدل' و 'تاریخچهٔ مختصر شیخیه و بابیه و بهائیه'.[۱]

او در سال ۱۲۷۷ خورشیدی در شهر تون و در خانواده‌ای مذهبی و روحانی دیده به جهان گشود.[۱]

کتاب حالات و مقالات شهاب فردوس که در اصل برگرفته از سلسله مقالات او می‌باشد، در قسمت شیخیه٬ بابیگری و بهائیت که از صفحه ۴۱۰ آغاز می‌گردد همان‌طور که در زیرنویس صفحه ۴۱۰ هم ذکر شده بر اساس دوره نهم سال ۱۳۳۴ - دوره ۱۸ تا ۵۰ مجله آشفته که عماد عصار سردبیر آن بود تهیه شده است. این قسمت به نقد این مکاتب پرداخته و در زمان خود موجب بحث‌های زیادی از جانب مذهبیون افراطی و بهایی‌ها گردید و آن مباحثه‌ها نیز در این مقالات درج شده است. هنوز هم این مقالات و این کتب در مناظره‌ها و مباحثه‌های موجود مورد بهره برداری قرار می‌گیرد و هدایت الله شهاب فردوسی با دادن اطلاعات و مقایسه کتب مورد قبول طرفین بحث را پیش برده است.[نیازمند منبع]

در تدوین لغت نامه دهخدا، علاوه بر علی‌اکبر دهخدا و همکاران اولیه او، گروهی از پژوهندگان زبان و ادب فارسی در طی بیش از شصت سال در هیئت مؤلفان لغت‌نامه دهخدا عضویت داشته‌اند و به تهیه مواد و تنظیم آن‌ها و نیز تدوین و تألیف مواد گرد آمده برای لغت‌نامه مشغول بودند. هدایت‌الله شهاب فردوسی یکی از این همکاران بوده که در تهیه بخش اول از حرف «غ» با دهخدا همکاری نموده است.[۲]

کتاب حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی دربارهٔ نسب، تحصیلات، کاوش‌های اعتقادی و برخی خاطرات هدایت الله شهاب فردوسی است. محمد ترابیان فردوسی در مقدمه این کتاب می‌نویسد: «چون آن ادیب توانا، از قلم شیوا و رسایی برخوردار بود، صلاح برآن دیده شد که در شرح حالش از قلم زیبای خود ایشان (با کمی تصرف و تخلیص) استفاده شود.»[۳] مقالات این کتاب قبلاً در مجله آشفته به چاپ رسیده و به واسطه قسمت شیخیه، بابیگری و بهائیت موجب مباحثات متعدد در زمان خود گردید. این قسمت (از صفحه ۴۱۰ تا۴۷۳) حاوی بررسی و نقد بهائیت با استفاده از کتب بهایی می‌باشد.[۴]

محمد ترابیان فردوسی در مقدمه کتاب حالات و مقالات شهاب فردوسی در معرفی وی می‌نویسد: «پدر بزرگش (آیت الله حاج میرزا محمود مجتهد قدسی) سال‌ها حاکم شرع منطقه و عمویش (آیت الله حاج سید عبدالحسین نجفی) مدت‌ها بزرگ عالم و امام جمعهٔ شهر بود پدرش (سید عبدالکریم موحد موسوی) عالمی با تقوا بود»[۵]*

پانویس

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ترابیان فردوسی، محمد (۱۳۸۳). حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی (به پارسی). ایران: صحیفه خرد. ص. ۷. شابک ۵-۵-۹۵۴۱۴-۹۴۶ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک).
  2. مقدمه لوح فشرده لغت‌نامه دهخدا
  3. ترابیان فردوسی، محمد (۱۳۸۳). حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی (به پارسی). ایران: صحیفه خرد. ص. ۴. شابک ۵-۵-۹۵۴۱۴-۹۴۶ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک).
  4. http://bayanic.com/showPict.php?id=shahab&ref=0&err=0&curr=0
  5. ترابیان فردوسی، محمد (۱۳۸۳). حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی (به پارسی). ایران: صحیفه خرد. ص. ۳. شابک ۵-۵-۹۵۴۱۴-۹۴۶ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک).