هیثم بن عدی
ابوعبدالرحمان، هیثم بن عُدَی طایی (۷۴۷–۸۲۴م) زبان‌شناس، نویسنده و محدث عراقی در سدهٔ دوم هجری بود. او به منصور، مهدی و هارون‌الرشید پیوست، هم‌نشین شد و سرگذشتشان را روایت نمود. علمای حدیث او را در موثق نمی‌دانند. از سوی هارون‌الرشید مدت بسیاری برای موضوعی دربارهٔ ازدواجش زندانی شد.[۱][۲][۳]
هَیثَم بن عَدَی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۷۴۷م/۱۳۰ق |
| درگذشت | ۸۲۴م/۲۰۷ق فم الصلح، واسط |
| پیشه(ها) | زبان‌شناس، محدث |
| آثار | خطط الکوفه، اخبار حسن بن علی ع |
| سبک | دورهٔ اول عباسی |
آثار
ویرایش
- هبوط آدم و افتراق العرب
- نزول العرب بخراسان و السواد
- بیوتات العرب
- المثالب الکبیرة
- المُعَمِّرین
- نسب طیء
- الدولة
- تاریخ العجم و بنی‌أمیه
- تاریخ الاشراف الکبیر
- اخبار زیاد بن ابیه
- خِطط الکوفة
- النساء
- فخر أهل الکوفه علی أهل البصره
- قضاء الکوفه و البصره
- أخبار حسن بن علی
- التاریخ
- الصوائف
- الخوارج
- النوادر
- مقطعات الأعراب
- أخبار الفرس
منابع
ویرایش- ↑ خطیب بغدادی، ابوبکر احمد (۲۰۰۱). [[تاریخ بغداد (خطیب)|تاریخ بغداد]]. ج. ۱۴. بیروت: دار الغرب الإسلامی. ص. ۵۰. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
- ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۲. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۹.
- ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۸۱.