واهاگن داوتیان
واهاگن آرمناکی داوتیان (به ارمنی: Վահագն Արմենակի Դավթյան) شاعر، نمایشنامه نویس، مترجم و فعال ادبی اهل ارمنستان است.
| واهاگن داوتیان | |
|---|---|
| |
| نام اصلی | واهاگن آرمناکی داوتیان |
| زادروز | ۱۵ اوت ۱۹۲۲ آراپگیر در ارمنستان غربی |
| مرگ | ۲۱ فوریهٔ ۱۹۹۶ (۷۳ سال) ایروان، ارمنستان |
| ملیت |  ارمنی
|
| پیشه | شاعر، مترجم و نویسنده |
زندگینامهویرایش
.JPG)
واهاگن داوتیان در ۱۵ ماه اوت سال ۱۹۲۲م در شهر ارمنی آراپگیر در ارمنستان غربی متولد شد.
در سال ۱۹۲۶م با خانواده اش به شهر کراسنودار مهاجرت کرد و در سال ۱۹۳۲م ساکن ایروان شد.
در سال‌های ۱۹۴۱–۴۳ در جنگ جهانی دوم شرکت جست. در سال ۱۹۴۸م در رشته زبان و ادبیات از دانشگاه ایروان فارغ‌التحصیل شد. داوتیان از سال ۱۹۴۵م تا سال ۱۹۶۵م در هیئت تحریریه و شورای سردبیری چندین نشریه، از جمله «روزنامه ادبی» قلم زده است. از سال ۱۹۶۷م تا سال ۱۹۸۲م معاون فرهنگی کمیته روابط فرهنگی با جماعت ارمنیان پراکنده و پس از آن به سردبیری ماهنامه ادبی ارمنستان شوروی برگزیده شد.
شعرها و نمایشنامه‌های داوتیان تاکنون در بیش از ۱۵ کتاب منتشر شده و به بسیاری از زبان‌های دنیا ترجمه گردیده است.
واهاگن داوتیان در ۲۱ فوریه ۱۹۹۶ در سن ۷۳ سالگی در شهر ایروان درگذشت و پانتئون کومیتاس به خاک سپرده شد.
شعری از واهاگن داوتیان به نام (مکالمه)ویرایش
| که بود او؟ بگو! | هیچ نمی‌دانم فقط این را دیدم که در چشمانش کورسوئی از دورهای ناپیدا بود | |
| از کجا آمد؟ | به یقین نمی‌دانم، اما برهنه پاهایش عطرهای خاک گرم بهاران داشت | |
| - بر بلندای پیشانی اش | تکه هائی از مه بود و غبار ستاره‌ای | |
| چه گفت او؟ | خوب نفهمیدم، حرف‌هایش به دعا می‌مانست، موسیقیه مقدس بی کلامی را مانند بود سخن هایش | |
| تو را کجا برد او؟ | ابتدا جلگه‌ای بود تفتان و آنجا درختان اشکال معجزه را به تمام می‌تاباندند | |
| و هر گلی آنجا وعده‌ای زیبا بود | و سپس مغاکی بود پر از تاریکی | |
| به کدامین سو رفت؟ | شب عظیم بود و راه ناپیدا | |
| در دل شب خاموش می‌رفت او | و زرین ستاره‌ها بر سر راهش گریه می‌کردند |
آثارویرایش
- ۱۹۴۷ اولین عشق
- ۱۹۵۰ سپیده سحری
- ۱۹۵۲ راهی از درون قلب
- ۱۹۵۷ سپیده دم در کوه
- ۱۹۶۴ باران تابستانی
- ۱۹۶۶ تصنیفی از شراب
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ واهاگن داوتیان موجود است. |