ویسلان‌ها
ویسلان‌ها (به لهستانی: Wiślanie) یک قبیلهٔ اسلاو غربی در اوایل قرون وسطی بودند که در غرب منطقه‌ای که اکنون لهستان سفلی نامیده می‌شود، سکونت داشتند.[۱] آنان در سدهٔ نهم میلادی یک دولت قبیله‌ای تشکیل دادند. احتمالاً در ۸۷۴ میلادی تسلیم سواتوپلوک یکم موراویا که هم‌دورهٔ امپراتور آرنولف بود، شدند و دوک ویسلان وادار به پذیرش غسل تعمید شد. پس از یک دوره غلبهٔ مردم چک، سرزمین‌های ویسلان زیر سلطهٔ لهستانی‌ها قرار گرفت و ضمیمهٔ لهستان شد.
منطقهٔ محل سکونت ویسلان‌ها احتمالاً از دامنه‌های کوه‌های کارپات در جنوب تا سرچشمه‌های پیلیکا و وارتا در شمال را شامل می‌شد. از شرق به دوناجتس و از غرب به اسکاوا می‌رسید. با این که از نظر برخی مورخان ویسلان‌ها وجود نداشتند، دست‌کم سه سند را می‌توان به آنان منسوب کرد.
اطلاعات کمی دربارهٔ تاریخ اولیهٔ ویسلان‌ها وجود دارد.قلمرو آن‌ها احتمالاً توسط موراویای بزرگ تصرف شد. البته هیچ شاهدی برای اثبات این نظریه وجود ندارد.
منابع ویرایش
- ↑ "The main tribe inhabiting the reaches of the Upper ویستولا and its tributaries was the Vislane (Wislanie) who, by the mid-ninth century were considered by the neighbouring Moravians as "very powerful" The expansionist policy of the Christian Moravian state led to eventual conflict with the pogan Vislane. ending in the defeat of the latter and their annexation to the موراویای بزرگ between Ad 875-879" . [in:] Trade and urban development in Poland: an economic geography of Cracow. Francis W. Carter. P. 46. 1994 op. cit. L. Hajdukiewicz and M. Karaś. The Jagiellonian University: Traditions, The Present, The Future. Cracow. 1978, p. 17.