علی تهرانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
|||
خط ۴۰:
== گرایش به سازمان مجاهدین خلق ==
علی تهرانی چه در درون و چه در بیرون از ایران و در هیچ مقطعی، رابطه تشکیلاتی و سازمانی با [[سازمان مجاهدین خلق ایران]]
یکی از تندترین مصاحبههای وی که در آن به حمایت از برخی از هواداران سازمان مجاهدین خلق تحت عنوان «انجمن معلمان مسلمان» پرداخت در اوایل خرداد ۱۳۵۹ پس از حمله به [[دانشگاه فردوسی مشهد]] و دفاتر سازمان مجاهدین خلق ایران بود که در مشهد اتفاق افتاد و در نشریات [[کیهان (روزنامه)|کیهان]] و [[مجاهد (روزنامه)|مجاهد]] انتشار یافت که حاوی نظرات تند وی دربارهٔ برخی از رهبران حزب جمهوری اسلامی و شخص خمینی بود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ابهام در وضعیت شیخ علی تهرانی|نشانی=https://iranianuk.com/20070312060000011/ابهام-در-وضعیت-شیخ-علی-تهرانی|وبگاه=iranianuk.com|تاریخ=2022|بازبینی=2022-10-20|کد زبان=fa|نام خانوادگی=}}</ref>
خط ۶۹:
== بازگشت به ایران ==
[[پرونده:Sh-ali-tehrani.jpg|بندانگشتی|تهرانی در سالهای آخر زندگی]]
{{همچنین|نقض حقوق حوزویان در جمهوری اسلامی ایران}}علی تهرانی در روزهای آغازین سال ۱۳۷۴ به دلایلی خواستار بازگشت به ایران شد. او پس از بازگشت خانواده به ایران، در خرداد ۱۳۷۴ در یکی از پاسگاههای مرزی ایران خودش را به نیروهای ایرانی تسلیم میکند. علی تهرانی را دستگیر و در یکی از زندانهای سازمان اطلاعات در شرایط بسیار بدی حبس میکنند. پس از بازجوییهای طولانی، در [[دادگاه ویژه روحانیت]] محاکمه و به ۲۰ سال حبس محکوم میشود<ref>https://www.apnews.com/58951281af246ef7b35d5724b5b1d965</ref> و تا سال ۱۳۸۴ در حبس به سر میبرد. او چهار سال آخر حبس خود را در [[زندان اوین]] میگذراند. علی تهرانی چندین بار در زندان [[اعتصاب غذا]] کرد که آخرین آنها ۲۷ روز طول میکشد و موجب عوارض ریوی و قلبی و بستری شدن او شد.<ref>این چند سطر از مقاله «شیخ علی تهرانی و رفع یک شبهه» نوشتهٔ حسن یوسفی اشکوری استفاده شدهاست.</ref> علی تهرانی حدود چهار سال در بند عمومی ۳۲۵ ویژه روحانیت زندان اوین به سر میبرد. در تیر ۱۳۷۹ [[بهار (روزنامه)|روزنامه بهار]] مدعی [[خودکشی]] او در زندان شد. پس از انتشار این خبر، [[فریده مرادخانی|فریده تهرانی (مرادخانی)]] دختر او با ارسال جوابیهای به آن روزنامه اعلام کرد:
همزمان محمود مرادخانی (تهرانی) فرزند علی تهرانی در [[پاریس]] نیز ضمن تکذیب خودکشی پدرش مدعی شکنجه پدرش شد. سرانجام پس از گذشت بیش از ۹ سال زندان، کمکم مرخصیهای تهرانی از زندان اوین آغاز و طولانیتر شدند و در آخر غالباً در خارج از زندان به سر میبرد. او سرانجام آزاد شد و در تهران در کنار همسر و فرزندانش زندگی میکرد و در ۲۷ مهر ۱۴۰۱ درگذشت.<ref name="ToolAutoGenRef1"/><ref name="asre-nou.net"/>
|