سرویس امنیتی اوکراین: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
وپ:شیوه‌نامه/تصاویر: تصاویر نسبت به متن |
بخشی از محتوا سرویس امنیت اوکراین(SBU) به اینجا ادغام شد. برای اطلاعات بیشتر بحث:سرویس امنیتی اوکراین را ببینید. برچسبها: ویرایشگر دیداری: به ویرایشگر منبع تغییر داده شده پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۲۷:
* واسیل هریتساک (۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۵–۲۹ اوت ۲۰۱۹)<ref>[http://en.interfax.com.ua/news/general/275494.html Rada appoints Vasyl Hrytsak Ukrainian Security Service chief] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150703010126/http://en.interfax.com.ua/news/general/275494.html|date=July 3, 2015}}, (July 2, 2015)</ref>
* ایوان باکانف (به‌طور رسمی توسط پارلمان در ۲۹ اوت ۲۰۱۹ منصوب شد)
== سازمان ==
ساختار کلی و روش های عملیاتی SBU به نظر می رسد بسیار شبیه به ساختار قبلی خود (KGB جمهوری سوسیالیستی شوروی اوکراین) به استثنای گارد مرزی اوکراین و بخش مسئول امنیت مقامات عالی رتبه دولتی است. هر دوی آنها به نهادهای مستقل تبدیل شدند. با این حال، SBU واحدهای عملیات ویژه آلفا را با پایگاه هایی در هر استان اوکراین تحت کنترل خود نگه می دارد. به گفته تاراس کوزیو، کارشناس سیاسی بریتانیایی، ساختار سازمانی SBU در مقایسه با پیشین خود، KGB اوکراین شوروی، از نظر اندازه متورم باقی مانده است، زیرا تعداد کل افسران فعال به 30000 نفر می رسد. شش برابر بزرگتر از مجموع MI5 سازمان اطلاعات داخلی بریتانیا و MI6 سازمان اطلاعات خارجی بریتانیا است. طبق این برآورد پس تعداد افسران SBU تقریبا با تعداد اعضای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران برابر است.<ref>گزارش رسانه مگنوس رانستورپ</ref><ref>[[ویکی پدیای انگلیسی]]</ref>
=== ساختار ===
* دستگاه مرکزی(که شامل ۲۵ بخش است.)
**ریاست اصلی مبارزه با فساد اداری و جرایم سازمان یافته
* بخش های منطقه ای SBU (شامل ۲۶ بخش)
* بخش ویژه
* مرکز مبارزه با تروریسم با بسیاری از وزارتخانه ها و سایر نهادهای دولتی مانند وزارت کشور، وزارت دفاع، وزارت بهداشت، سرویس مرزبانی دولتی و... همکاری می کند.
* مؤسسات آموزشی
**آکادمی ملی سرویس امنیت اوکراین
**موسسه آماده سازی پرسنل خدماتی در آکادمی ملی حقوق یاروسلاو حکیم
**سایر موسسات آموزشی
* آرشیو دولتی SBU
* گروه ویژه "آلفا"<ref>[[ویکی پدیای انگلیسی]]</ref>
== تاریخچه ==
=== جمهوری خلق اوکراین/دولت اوکراین ===
در ۱۴ ژانویه ۱۹۱۸، جمهوری خلق اوکراین خدمات امنیتی خود را تأسیس کرد. در ماه مه ۱۹۱۸، اداره گارد دولتی وزارت امور داخلی دولت اوکراین شروع به تشکیل یک سرویس اطلاعاتی جدید کرد. این آژانس به دلیل ادغام کارمندان سابق اوخرانا (نیروی پلیس مخفی امپراتوری روسیه) بسیار مؤثرتر از دستگاه قبلی خود بود. پس از سقوط دولت اوکراین و بازگشت قدرت جمهوری خلق اوکراین (UNR) در دسامبر ۱۹۱۸، مقامات جدید UNR تقریباً تمام زیرساخت های دولتی دولت اوکراین را نابود کردند. بنابراین، سرویس‌های مخفی جدید تأسیس شده در ژانویه ۱۹۱۹ (با دو بخش داخلی و خارجی) باید عملاً از صفر کار خود را شروع می‌کردند. این سازمان هرگز به اندازه پیشرو خود، یعنی سرویس‌های امنیتی دولت اوکراین، موفق نبود. از سوی دیگر، سرویس های امنیتی جمهوری خلق اوکراین غربی به خوبی سازماندهی شده بودند. جمهوری خلق اوکراین غربی در مارس ۱۹۱۹ به عنوان ژاندارمری میدانی ارتش گالیسیای اوکراین (این کشور همچنین به عنوان پلیس نظامی خدمت می کرد) تشکیل شد. هیچ همکاری بین سرویس های امنیتی جمهوری خلق اوکراین غربی و جمهوری خلق اوکراین وجود نداشت. در سال ۱۹۲۴ (آوریل تا ژوئیه ۱۹۱۹) رئیس سابق اطلاعات جمهوری خلق اوکراین مایکولا چبوتاروف کار اطلاعاتی را با ابتکار خود برای دولت جمهوری خلق اوکراین در تبعید در قلمرو SSR اوکراین آغاز کرد.<ref>[[ویکی پدیای انگلیسی]]</ref>
* '''سربازان ویژه گروه آلفا SBU'''
=== دوران شوروی ===
چکای تمام اوکراینی در ۳ دسامبر ۱۹۱۸ در کورسک به ابتکار یاکوف سوردلوف و دستور لنین تشکیل شد. این کمیسیون بر اساس فرمان دولت موقت کارگران و دهقانان اوکراین تشکیل شد و بعداً در ۳۰ مه ۱۹۱۹ توسط کمیته اجرایی مرکزی سراسر اوکراین به تصویب رسید. برای حمایت از دولت شوروی در اوکراین، در مسکو یک سپاه ویژه با ۲۴۵۰۰ سرباز به عنوان بخشی از چکای سراسر اوکراین تشکیل شد. در بهار ۱۹۱۹ شورای مبارزه با ضدانقلاب تشکیل شد و متشکل از آدولف جوفه، استانیسلاو کوسیور و مارتین لاتسیس بود. در سال‌های اولیه‌اش، آژانس امنیتی با «راهزنان ملی‌گرای کولاک» (دهقانانی که در برابر مصادره زمین‌هایشان و مجبور شدن به مزارع جمعی مقاومت می‌کردند) جنگید. در ۱۹ آگوست ۱۹۲۰، چکای سراسر اوکراین همه اعضای کنفرانس منشویک ها را پس از متهم کردن آنها به ضدانقلابی دستگیر کرد. در دهم دسامبر ۱۹۳۴، اداره سیاسی دولتی اوکراین منحل شد و بخشی از NKVD اوکراین شد.<ref>[[ویکی پدیای انگلیسی]]</ref>
=== بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۵ ===
* '''مقر SBU در کیف'''
SBU [[جانشین]] [[شاخه]] [[کا گ ب|KGB]] [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی]] است که اکثر [[پرسنل]] دهه ۱۹۹۰ خود را که بسیاری از آنها از [[اداره]] [[پنجم]] [[کا گ ب|KGB]] بودند را در خود نگه می دارد.<ref>[[ویکی پدیای انگلیسی]]</ref> این [[اقدام]] در [[سپتامبر]] ۱۹۹۱ پس از [[استقلال]] [[اوت]] ۱۹۹۱ [[اوکراین]] از [[شوروی]] ایجاد شد. [[سرهنگ]] [[ژنرال]] نیکولای گولوشکو آخرین [[رئیس]] [[شعبه]] [[جمهوری سوسیالیستی اوکراین|جمهوری سوسیالیستی شوروی اوکراین]]، به مدت [[چهار]] [[ماه]] به عنوان [[رئیس]] [[سازمان اطلاعاتی|سرویس امنیتی]] تازه تأسیس اوکراین باقی ماند و سپس به [[روسیه]] رفت.(گولوشکو در سال ۱۹۹۳ و ۱۹۹۴ ریاست [[سرویس امنیت فدرال روسیه|سرویس ضد جاسوسی فدرال روسیه]] را بر عهده داشت). از [[سال]] ۱۹۹۲، [[سازمان اطلاعاتی|آژانس]] در کارکردهای اطلاعاتی با شاخه اطلاعاتی [[وزارت دفاع]] [[اوکراین]] [[رقابت]] می کند. با وجود این، ایهور اسمشکو، [[رئیس]] سابق [[نیروهای مسلح اوکراین|اطلاعات نظامی]] و [[کارشناس]] [[جاسوسی]] [[فناوری]] GRU، تا [[سال]] ۲۰۰۵ به عنوان [[رئیس]] [[سرویس امنیت اوکراین(SBU)|SBU]] [[خدمت]] کرد. به گفته تاراس کوزیو در طول [[دهه]] ۱۹۹۰ در برخی از مناطق [[اوکراین]] ([[دونتسک]]) SBU با [[مجرم|مجرمان]] [[محلی]] که در [[خصوصی سازی]] اموال [[دولتی]] (به اصطلاح prykhvatizatsiya) [[خدمات|شرکت]] می کردند، با نادیده گرفتن اهداف [[عملیات|عملیاتی]] و سطح سرسام آور [[خشونت]] محلی همکاری کرد. یک [[حادثه]] بدنام در [[دسامبر]] ۱۹۹۵ در [[غرب]] اوکراین رخ داد، زمانی که یک [[شهروند]] محلی یوری موزولا توسط [[مامور|ماموران]] SBU دستگیر شد، مورد [[بازجویی]] و [[شکنجه]] وحشیانه سه [[روز]] قرار گرفت. او از اعتراف به اتهامات ساختگی [[قتل]] خودداری کرد و در بازداشت SBU [[مرگ|درگذشت]]. بعداً معلوم شد که [[قاتل]] واقعی آناتولی اونوپرینکو بوده است. وی [[سال]] بعد دستگیر شد.<ref>[[ویکی پدیای انگلیسی]]</ref>
== مدال‌های افتخار ==
سطر ۴۷ ⟵ ۸۴:
== منابع ==
{{پانویس}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
[[رده:سرویس امنیتی اوکراین| ]]
| |||