مرعشیان: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌شده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
منبع دهی نادرست
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۳۱:
}}
 
'''مرعشیان'''، '''مرعشیه'''<ref>{{پک|دهخدا|}}</ref> سلسله ملوک قوامیه<ref>Encyclopedia of Islam, Vol 6. Bril. page 510-517.</ref> یا '''سربداران مازندران'''<ref>{{پک|یدالله‌پور|۴ مرداد ۱۳۸۹}}</ref> دودمانی [[شیعه]] بود که در قرن هشتم هجری در [[طبرستان]] حکومت می‌کرد.
 
[[سادات مرعشی|سادات حسینی]]<ref>{{پک|C. E. Bosworth|July 29, 2011|ص=۷۴۲-۷۴۳}}</ref> مرعشی که در سرزمین [[مازندران]] ساکن بودند، نسبشان به [[سجاد|علی بن حسین]] می‌رسید. مؤسس دولت مرعشیان [[میربزرگ|قوام‌الدین بن عبدالله]] نیز از حامیان و پیروان علما و رهبران [[سربداران]] بوده‌است.<ref>{{پک|مجد|۱۳۸۸|ص=۸۴-۸۳}}</ref> جنبش مرعشیان نیز بر این اساس در همهٔ زمینه‌ها از سربداران تأثیر پذیرفت.<ref>{{پک|میرجعفری|بهار و تابستان ۱۳۸۳}}</ref>
خط ۱۴۹:
=== نبرد در خاور ===
[[پرونده:Marashiyan's states.PNG|300px|left|thumb|نقشهٔ تقریبی محدوده فرمان‌روایی مرعشیان:{{راهنمای رنگی|yellow|میربزرگ در بارفروش ده}}{{راهنمای رنگی|Red|کمال‌الدین در ساری}}{{راهنمای رنگی|green|رضی‌الدین در آمل}}{{راهنمای رنگی|blue|فخرالدین در رویان}}{{راهنمای رنگی|purple|امیرعلی در استرآباد}}]]
پس از سرکوب مخالفان در قزوین، شورش سید عماد در [[هزار جریب]] نیز سرکوب شد. در این زمان امیرولی استرآبادی<ref group="یادداشت">امیرولی نامی فرزند امیر شیخعلی هندو از امرای [[طغا تیموریان|طغاتیموری]] و واپسین ایلخان خراسان بود که استرآباد را از تسلط سربداران درآورده بود. ارجاع شود به: [[مرعشیان#CITEREF.D9.85.D8.AC.D8.AF1388|مجد، ۱۳۲]] و سمرقندی، ۳۰۶-۳۰۷</ref> گاهی برای آزمودن توان مرعشیان، به قلمروشان دست‌اندازی می‌نمود و یک بار نیز به اشارت وی، به جان [[سید کمال‌الدین مرعشی]] سوء قصد نمودند که ناکام ماند. در مقابل سادات مرعشی، با فرستادن نامه‌هایی مستند ضد آن اقدامات، امیرولی را تهدید می‌کردند. سرانجام سید کمال‌الدین تمامی لشکریان مازندران را به فرماندهی فخرالدین به مقابله با امیرولی فراخواند.<ref>{{پک|مجد|۱۳۸۸|ص=۱۳۲-۱۳۳}}</ref>
 
امیرولی نیز با شنیدن خبر لشکرکشی مرعشیان، در [[تمیشه]] اردویی بر پا نمود و در نبردی که بین دو سپاه درگرفت، امیرولی در نخستین ساعات دفاع بسیاری از سپاهیانش را از دست داد و به کوه‌پایه‌ها گریخت. مرعشیان نیز استرآباد را تصرف<ref>{{پک|مجد|۱۳۸۸|ص=۱۳۲-۱۳۳}}</ref> و پادگانی در آنجا مستقر کردند.<ref name="دانشنامه اسلام" />