امپراتوری روم غربی: تفاوت میان نسخه‌ها

|footnotes =

}}

 

تئودوسیوس بر این قصد نبود که دو ارگان سیاسی متفاوت و کاملاً مستقل از یکدیگر ایجاد کند. در عوض قصدش این بود که آنان را با یکدیگر پیوند بزند. این انفصال باید در حقیقت بنیادی کاملاً [[دیوان‌سالاری]] و اداری داشته باشد یا اینکه در ارتباط با مسئلهٔ دفاع نظامی بوده‌است.

از اکنون به بعد، این دو تودهٔ عظیم [[امپراتوری روم|امپراتوری]] به‌ترتیب [[امپراتوری روم شرقی]] (بیزانس) و امپراتوری روم غربی را تشکیل دادند، و دیگر بیش از این با یکدیگر متحد نشدند و هر یک دو مسیر توسعهٔ مجزا از یکدیگر در پیش گرفتند. آرمان متحد کردن این دو پاره تا مدتی مدید در اذهان باقی‌ماند و تا ۴۷۶ میلادی خاموش نشد؛ یعنی زمانی‌که پادشاه [[هرولی‌ها]]،<ref group="یادداشت">Heruli</ref> [[اودوآکر]]، آخرین امپراتور روم غربی، [[رومولوس آگوستولوس]]، را از تخت خلع کرده و نشان‌های امپراتوری (شامل [[دیهیم]]، [[عصای سلطنتی]]، [[توگا (لباس)|توگا]]<nowiki/>ی مزین به طلا، شمشیر و ردای قرمز) را به امپراتور شرقی، [[زنون (امپراتور بیزانس)|زنون]]، داد.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی۱=Aurelio Bernardi,|عنوان=La fine dell'impero d'occidente, in La Storia: 4. Dall'impero romano a Carlo Magno|تاریخ=2004|ناشر=Mondadori|مکان=Milano}}</ref>

 

 

حتّی امپراتور بیزانسی، [[ژوستینین یکم]] نیز تلاش نمود پس از سقوط روم غربی دو پارهٔ امپراتوری را [[احیای امپراتوری|با یکدیگر متحد سازد]]، پروژه‌ای که البته با اظهار وجود پادشاهی‌های [[فرانک‌ها]]، [[ویزیگوت‌ها]]، [[لومباردها]] و نیز تولد [[امپراتوری مقدس روم]] در سده‌های آینده به پایان رسید.