'''جبرگرایی'''، '''تعینگرایی''' یا '''دترمینیسم''' {{انگلیسی|determinism}} یک موضوع فلسفی ستفلسفیست که بر طبق آن هر رویدادی از جمله شناخت، رفتار، تصمیمات و کنشهای آدمی به صورت علی توسط یک زنجیرهٔ پیوستهای از رخدادهای پیشین تعیین شدهاست. جبرگرایی را به شکل دیگری نیز میتوان تعریف نمود: فرضیهای که بر طبق آن در هر لحظه یک و تنها یک آیندهٔ فیزیکی ممکن و شدنی وجود دارد. در نتیجهٔ جدالهای تاریخی بیشماری که بر سر مسالهمسالهٔ جبرگرایی صورت گرفتهاستگرفته است، دیدگاههای فلسفی گوناگونی در این باره وجود دارد.
== فلسفه جبرگرایی ==
تصور غلط بسیار رایجی که در مورد '''جبرگرایی''' وجود دارد اینستاین است که بسیاری گمان میکنند جبرگرایی لزوماً گویای اینستاین است که [[بشریت|بشر]] یا افراد هیچ تأثیری بر آینده و رویدادهای آینده ندارند. به این دیدگاه سرنوشت گرایی یا [[تقدیر گرایی]] (fatalism) گفته میشود. در حالی که جبر گرایان عقیده دارند که آدمی بر آینده و رویدادهای آینده تأثیر دارددارد، اما میزان ِ تأثیر فرد، خود به رویدادهای گذشته و آینده بستگی دارد. به عبارت دقیق تر جبرگرایی علی (سببی) به ایدهها یایدههای [[ماتریالیسم]] و [[علیت]] مربوط میشود. از فیلسوفانی که با این مساله درگیر بودهاند میتوان به [[توماس هابز]]، [[اسپینوزا]]، [[لایب نیتس]]، [[دیوید هیوم]]، [[کانت]]، [[شوپنهاور]]، [[نیچه]] و اخیراً [[جان سیرله]]، [[تد هاندریخ]] و [[دانیل دنت]] اشاره کرد.
همانطور که پیش تر گفتیم طبق '''جبرگرایی مکانیستی''' هر رویدادی حلقهای از یک زنجیرهٔ پیوسته و ناگسستنی از رویدادهای پیشین است در حالی که مدل احتمالی یا انتخابی شرایط را این چنین در نظر نمیگیرد.