عالم ذر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Hamedvahid (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ویکیسازی رباتیک(۶.۷) >کتاب آسمانی، سوره اعراف+املا (۸.۰۱) |
||
خط ۱:
به عقیده مسلمانها '''عالم ذر''' یا روز اَلَست، زمانی است که خداوند پیمانی از انسان برای گواهی دادن بر یگانگیش گرفتهاست.
== عالم ذر در قرآن ==
در [[کتاب آسمانی]] [[مسلمان|مسلمانان]] ([[قرآن]])، سخن از پیمانی عظیم که خداوند از انسانها گرفته است به میان آمده.<ref>المیزان نوشته سید محمد حسین طباطبایی، چاپ پنجم، مؤسسه اعلمی، بیروت، ج۸، ص۳۰۶-سوره اعراف، آیه۱۷۲-سوره اعراف، آیه۱۰۲-سوره حدید، آیه ۸-تفسیر نمونه، زیر نظر ناصر مکارم شیرازی،
خداوند در قرآن میفرماید: وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلی أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلی شَهِدْنا أَنْ تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّا کُنَّا عَنْ هذا غافِلینَ. «به یاد آور زمانی را که پروردگارت از پشت فرزندان آدم، ذریه آنها را بر گرفت و آنان را گواه بر خویشتن ساخت و فرمود: آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: آری، گواهی میدهیم. برای اینکه در روز رستاخیز نگویید ما از این غافل بودیم.»<ref>سوره اعراف، آیه۱۷۲</ref>
== نام معروفتر ==
به این دلیل که در این آیه سخن از ذریه که به معنی فرزندان خردسال است به میان آمده، این آیه را ذر نامیدهاند و به خاطر کلمه اَلَست به پیمان الست معروف شده است.<ref>منشور جاوید، جعفر سبحانی، چاپ فرهنگ، اصفهان، ج ۲، ص ۶۳</ref>
== دیدگاهمختلف در رابطه با عالم ذر ==
برخی را نظر بر اینست که حقیقت وجود ابناء بشر در بدو خلق پیش از خلقت جسمانی از درگاه الهی پیمان فرمانبری سپرده اند و سپس از همان آن با اراده بسیط خود سرنوشت خود در توجه به حق یا اعراض از آن را بطور نسبی و اجمالی تعیین کرده اند و تعیین کامل آن در عالم دنیاست. این تعیین تکلیف برای همه موجودات به فراخور استعدادشان محرز است.{{مدرک}}
برخی از دانشمندان، این گونه بیان میدارند که:
{{نقل قول| خداوند در طول زندگی دنیایی آثار صنع و نشانههای یگانگی خود را به انسان نشان میدهد و آنان را بر این امر گواه
[[امام جعفر صادق|جعفر بن محمد]] امام ششم [[شیعه|شیعیان]] نیز در این رابطه گفته است:{{نقل قول|فطرت الله اسلام است که خداوند هنگام پیمان گرفتن آنان را بر فطرت توحید آفرید و فرمود: آیا پروردگار شما نیستم؟ در آنجا کافر و مؤمن حضور داشت.<ref> ابن سنان از جعفر صادق از فطرة لله پرسید. صادق گفت: « هِیَ الْإِسْلَامُ فَطَرَهُمُ اللَّهُ حِینَ أَخَذَ مِیثَاقَهُمْ عَلَی التَّوْحِیدِ فَقَالَ: «أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ» وَ فِیهِ الْمُؤْمِنُ وَ الْکَافِرُ؛ فطرت الله اسلام است که خداوند هنگام پیمان گرفتن آنان را بر فطرت توحید آفرید و فرمود: آیا پروردگار شما نیستم؟ در آنجا کافر و مؤمن حضور داشت.» البرهان، ج۳، ص۲۳۶</ref>}}
خط ۱۹:
بنا بر این بیان، مراد از عالم ذر همان فطرت انسانی است. انسانهای بدوی و متکامل در این احساس مشترکند که همه بنده و خداوند پروردگار آنها است و انسانها هرگز از این پیمان و شناخت غافل نبوده و نیستند.<ref>المیزان، ج۸، ص۳۰۸- فطرت، مرتضی مطهری، چاپ دوم، انتشارات صدرا، ص۱۸۱-تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۴۵۵</ref>
برخی دیگر از دانشمندان همچون [[محمد حسین طباطبایی]] نظریه خویش را این گونه بیان میکند:{{نقل قول| «عالم «ذر» روح این عالم است که آن را «عالَم غیب» نیز میگویند. توضیح اینکه هر موجودی دو وجه (صورت و جنبه) دارد: وجهی به سوی خدا که زمان و تدریج در آن راه ندارد و وجهی به سوی دیگر که در آن تدریج و زمان راه دارد. خداوند متعال میفرماید: «إِذا أَرادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُون» «وقتی بخواهد چیزی را ایجاد کند، به آن میگوید: موجود شو! بیدرنگ به وجود میآید.»، «کُن» هم امر (دستور) است و هم مخاطب درست کن. پس کلمه «کُن» از طرفی وجود شیء و از طرفی ایجاد شیء است و این موجود منبسط یک
== مفاد این پیمان ==
از آیه ۱۷۲ [[سوره اعراف]] این مفهوم استنباط میشود که مفاد پیمان گواهی بر پذیرش پروردگار <ref name=araf>سوره اعراف، آیه۱۷۲</ref> و بر پذیرش توحید و یگانه خواندن پروردگار بودهاست.<ref name=araf/> در برخی از روایات اسلامی، این پیمان را به فطرت نیز مربوط می دانند و مرتبط بودن این پیمان با فطرت را یکی از پایههای این پیمان قلمداد میکنند.<ref>بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، چاپ دوم، مؤسسه الوفاء، بیروت، ج۳، ص۲۷۶</ref>
== پانویس ==
{{پانویس|ریز=بله|2}}
== منابع ==
* [http://www.askdin.com/showthread.php?t=4398 وبگاه گفتگوی دینی]
* [http://www.hawzah.net/hawzah/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=3853&id=29729 پایگاه اطلاعاتی حوزه]
خط ۳۶:
[[رده:فلسفه اسلامی]]
[[رده:مفاهیم اسلامی]]
[[رده:ویکیسازی رباتیک]]
|