امپراتریس گمه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +ارجاع+نشانی+مرتب+تمیز (۷.۸): + رده:حکم‌رانان آسیا در سده ۸ (میلادی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''امپراتریس گِمّه‌ای''' ([[۶۶۱ (میلادی)|۶۶۱]] تا [[۲۹ دسامبر]] [[۷۲۱ (میلادی)|۷۲۱]]) {{انگلیسی|Empress Gemmei}} {{به ژاپنی|元明天皇}} چهل و سومین فرمانروای [[ژاپن]] بود. او پنجمین زنی بود که بر تخت امپراتوری ژاپن نشست. دوران حکومت او از سال ۷۰۷ تا ۷۱۵ میلادی بود. پیش از رسیدن به مقام امپراتوری نام او '''آبه‌هیمه''' بود.
گِمّه‌ای چهارمین ملکه از هشت ملکه در طول تاریخ ژاپن بود.
== روایت سنتی ==
قبل از به قذرت رسیدن نام شخصی او آبه هیمه بود.
ملکه گِمّه‌ای چهارمین دختر امپراتور تنجی بود و او خواهر ناتنی کوچکتر ملکه جیتو از یک مادر متفاوت بود. مادر او، می نو ایراتسو (همچنین به عنوان سوگا هیمه شناخته می شود)، دختر " اودایجین نو کارو نو یاکادا نو ایشیکاوا نو مارو " بود (او همچنین به عنوان سوگا یامادا نو او اومی شناخته شده بود ).
=== رویدادهای زندگی گِمّه‌ای ===
گِمّه‌ای همسر ولیعهد کوزاکابه نو میکو ، پسر امپراتور تممو و ملکه جیتو بود. پس از مرگ پسرشان امپراتور مومو در سال 707، او به تخت نشست. او به این به این مقام رسید که پسر امپراتور مومو یعنی نوه او، هنوز برای تصدی مقام امپراتوری بسیار کوچک بود و قادر به انجام مسئولیت های امپراتوری نبود.
* 18 ژوئیه 707 : در یازدهمین سال از سلطنت مومو تنو امپراتور درگذشت و جانشینی به توسط مادر امپراتور تعلق یافت تا نایب تاج و تخت به نوه خود باشد. مدت کوتاهی پس از این، ملکه گِمّه‌ای به امپراتوری رسید.
* سال 707 : معادن مس در موساشی حوالی توکیوی کنونی کشف شد.
* سال 708 : نام دوره به مناسبت امپراتوری گِمّه‌ای و کشف معدن مس به " وادو " تغییر پیدا کرد با این توضیح که در زبان ژاپنی " دو " (铜) به معنای مس است و ترکیب آن با " وا " ( از ریشه باستانی چینی در زبان ژاپنی ) باعث ایجاد واژه مرکب جدید " wado " به معنی" مس ژاپن " میشود.
* 5 می سال 708 : نمونه ای از مس تازه کشف شده موساشی به دادگاه گِمّه‌ای که آن موقع به طور رسمی به عنوان مس " ژاپن " شناخته میشد ارائه شد. ضراب‌خانه ای نیز در استان اومی تاسیس شد.
* سال 708 : فویجوارا نو فوهیتو به عنوان وزیر اعظم انتخاب شد. ایزو کامی مارو نیز به عنوان وزیر دوم شد.
* سال 709 : یک قیام علیه حاکمیت امپراتوری در ولایت موتسو در استان اچیگو پدید آمد ولی با اعزام نیروهای نظامی در اسرع وقت شورش سرکوب شد .
* سال 709 : سفیرانی از سیلا ( دودمانی در کره ) وارد ژاپن شدند و خراج پرداخت کردند. آنها با فویجیوارا نو فوهیتو برای پیریزی دیدار های آینده ملاقات کردند.
* سال 710 : ملکه گِمّه‌ای محل اقامت رسمی خود را در نارا قرار داد در آخرین سال سلطنت مومو است، آماده سازی این بنای بزرگ آغاز شده بود، اما این کار می تواند قبل از مرگ امپراتور خاتمه نیافت. مدت کوتاهی پس از تغییر نام " ننگو " به " وادو " ، حکم سلطنتی در مورد ایجاد یک پایتخت جدید در هیجو کیو در نارا واقع در استان یاماتو صادر شد. این از زمان های قدیم مرسوم بود که با آغاز هر حکومت جدید پایتخت نیز تغییر میکرد. با این حال، امپراتور مومو پایتخت تغییر نکرد و ترجیح داده به جای آن سلطنت به کاخ فوجی وارا که توسط ملکه جیتو تاسیس شده بود انتقال یابد. کاخ ملکه گِمّه‌ای در نارا نو میا نامگذاری شد.
* سال 711 :کوجیکی در سه جلد منتشر شد. در این کتاب تاریخ ژاپن از دوره اساطیری خدایان تا روز 28 از ماه اول سال پنجم سلطنت ملکه سویکو در سال 597 شرح شده. امپراتور تومو با مرگش موفق به پایان نگارش این کتاب نشد. ملکه گِمّه‌ای، همراه با سایر مقامات دربار، اعتبار فراوانی برای ادامه و تشویق در انجام این پروژه صرف کردند.
* سال 712 : استان موتسو از استان دوا جدا شد.
* سال 713 : . استان تامبا از استان تانگو جدا شد . استان میماساکا نیر از استان Bizen جدا شد و استان هیوگا از استان اوسومی مستقل شد.
* سال 713 : کتاب فودوکی با فرمان سلطنتی آغاز به تالیف شد، نسخه هایی از اطلاعات پنج استان ژاپن در این کتاب هنوز وجود دارد. این کتاب اطلاعات تمام استان ها ، شهرستانها، کوه ها، رودخانه ها، دره ها و دشت های ژاپن را در خود داشت. در این کتاب اطلاعاتی از گیاهان ، درختان، پرندگان و پستانداران ژاپن نیز هست. این کتاب همچنین شامل حوادث مهم عصر باستان تا آن دوره ژاپن نیز هست.
* سال 713 : جاده ای که استان مینو و استان شیانو وصل میکرد برای استفاده مسافران توسعه پیدا کرد و این جاده به منطقه کیسو نیز گسترده تر شد.
پس از آن که ملکه گِمّه‌ای مقر دولت خود را به نارا منتقل می کرد، این مکان به عنوان پایتخت هفت حکومت بعدی باقی ماند. در نتیجه در پی سلطنت کوتاه مدت او نارا به مکان مهمی تبدیل شد.
در ابتدا برنامه ریزی شده بود تا او تا زمان بلوغ نوه اش در قدرت باقی بماند با این حال، در سال 715 ، گِمّه‌ای مجبور شد به نفع خواهر بزرگتر امپراتور مومو که بعدا به عنوان ملکه گنشو شناخته شد کناره گیری کند. گنشو نیز در نهایت توسط برادر کوچکترش از قدرت خلع شد و برادرش با نام امپراتور شومو به تخت نشست.
ملکه گِمّه‌ای به مدت هشت سال حکومت کرد. اگر چه هفت ملکه دیگر جانشینان خود را اغلب از میان مردان و از اصل و نسب سلطنتی پدری به همین دلیل برخی از تاریخدانان به این عقیده اند که حکومت زنان موقت بوده و جانشینی مردان را تا قرن 21 ادامه دارد. ملکه گِمّه‌ای، که دخترش پس از او به قدرت رسید، تنها استثنا در این منوال متداول باقی مانده است.
پس از کنارگیری، او را به عنوان دایجو تنو شناخته شد و او دومین زن پس از ملکه جیتو بود که به این عنوان بود. ملکه گِمّه‌ای در دوران بازنشستگی تا مدت هفت سال یعنی تا زمان مرگش در سن شصت و یک سالگی زندگی کرد.
آرامگاه ملکه گِمّه‌ای شناخته شده است . این ملکه بنا به سنت در بنای یادبود شینتو واقع در نارا به خاک سپرده شد.
آرامگاه ملکه گِمّه‌ای را امروزه می توان در نارازاکا-چو در شهر نارا بازدید کرد.
== منابع ==
| |||