امپراتور تایشو: تفاوت میان نسخه‌ها

نام شخصی امپراتور یوشیهیتو بود. بر طبق سنت ژاپنی، در زمان سلطنت امپراتور نامیده می شود. ولی پس از مرگ اومرگش توسط یک [[نام پسامرگ]] که،، با توجه به یک رسم بهبا سال 1912، مصادف بانام عصر سلطنت او استسلطنتش شناخته شدهمی استشود. در طول حکومت [[دوره تایشو]]، او به عنوان امپراتور تایشو شناخته شده است.

شاهزاده یوشیهیتو در کاخ آیاما در توکیو از امپراتور میجی و یاناگی ناروکو، با عنوان رسمی گون نوتنجی متولد شد. به عنوان روش مرسوم در آن زمان ،زمان، همسر امپراتور میجی ،میجی، ملکه شوکن، رسماً به عنوان مادر او در نظر گرفته شد. او نام شخصی یوشیهیتو شیننو و عنوان هارونومییا را از امپراتور در 18796 سپتامبر 6سال 1879 دریافت کرد. دو برادر بزرگتر او در نوزادی مرده بودند، و او نیز شدیداً بیمار متولد شد.

شاهزاده یوشیهیتو در سه هفته اول بعد از تولدتولدش مننژیت مغزی داشت به همین خاطر او در این زمان از سلامت جسمانی خوبی برخوردار نبود.(همچنین شایعه شده است که او از [[مسمومیت با سرب]] رنج می برد، ظاهراً این از آرایش مرطوب تیم پرستار او ناشی شده بود.)

به عنوان رسم آن زمان شاهزاده یوشیهیتو تا هفت سالگی به شاهزاده ناکایاما تادایاسو برای مراقبت سپرده شد. شاهزاده ناکایاما خود نیز توسط امپراتورمیجیامپراتور میجی به عنوان یک کودک موردمراقبت قرار گرفته بود.

از مارس سال 1885، شاهزاده یوشیهیتو به قصر آیاما نقل مکان کرد، جایی که صبح ها به او آموزش خواندن ،خواندن، نوشتن، حساب،حساب و اخلاق،اخلاق و بعد از ظهر ها تمرین ورزش داده میشد، اما پیشرفتپیشرفتش به علت تب های مکرر و سلامت ضعیف شاهزاده کند بود. از سال 1886، او همراه با 15-20 همکلاسی های انتخاب شده اش از سطح اوکه و رتبه بالاتر کازوکو به عنوان مقام سناتوری در یک مدرسه خاص به نام گوگاکومونشو درون کاخ آیاما آموزش داده شد.

شاهزاده یوشیهیتو در 31 آگوست سال 1887 رسماً به عنوان ولیعهد انتخاب شد. در زمان ولیعهدی، او اغلب به سادگی به عنوان توگو شناخته میشد(در رسم قدیمی شرق آسیا این کلمه به معنی ولیعهد استفاده می شود).

در سپتامبر سال 1887 شاهزاده وارد بخش ابتدایی از گاکوشوئین شد، اما به دلیل مشکلات سلامتی اوجسمانی اغلب قادر به ادامه تحصیل او نبود. او بسیاری از جوانی خود را در کنار دریا در ویلاهای سلطنتی در هایاما و نومازو به دلایل درمانی به سر برد. با این حال شاهزاده مهارتش در بعضی از حوزه ها، مانند [[اسب سواری]] را نشان داد.

او در نهایت از گاکوشوئین قبل از اتمام دوره مدرسه در سال 1894 خارج شد. با این حال، او نشان داد استعداد خوبی در [[یادگیری زبان]] های خارجی دارد و به همین چهتجهت برای ادامه در آن حوزه و دریافت آموزش های گسترده ای در زبان های فرانسه، چینی، و تاریخ از معلمان خصوصی به کاخ آکاساکا رفت. پس از آن امپراتور میجی مسئولیت مراقبت از شاهزاده یوشیهیتو را به شاهزاده تاکهیتو داد،داد و ازاین رو این دو شاهزاده با هم دوست شدند.

از سال 1898، تا حد زیادی به دلیل اصرار [[ایتو هیروبومی]]، شاهزاده شروع به شرکت در جلسات مجلس ژاپن به عنوان راهی برای یادگیری در مورد نگرانی های سیاسی و نظامی کشور کرد. در همان سال، او اولین پذیرش رسمی خود را از دیپلمات های خارجی انجام داد. شیفتگی او به فرهنگ غرب و تمایل به استفاده از کلمات فرانسوی در صحبت هایش باعث آزردگی خاطر امپراتور میجی شد.

در اکتبر سال 1898، شاهزاده از کاخ سلطنتی نومازو به کوبه،هیروشیما،کوبه،هیروشیما و اتاجیما سفر کرد و همچنین بازدید هایی از مراکز [[نیروی دریایی سلطنتی]] ژاپن داشت. او همچنین برای بازدید از ادارات دولتی، مدارس و کارخانه ها (مانند آهن و فولاد یاواتا در فوکوئوکا و کارخانه کشتی سازی میتسوبیشی در ناکازاکی) سفر دیگری در سال 1899 به کیوشو انجام داد.

در 10 ماه میمه سال 1900، ولیعهد یوشیهیتو با کوجو ساداکوی پانزده ساله ( در آینده ملکه تیمی )، دختر شاهزاده کوجو میچیتاکا یوشیهیتو، سرشاخه پنج شاخه ارشد [[خاندان فوجی وارا]]، ازدواج کرد. همسر او به دقت توسط امپراتور میجی برای هوش ،هوش، بیان، منش و کرامت خوبش انتخاب شده بود -( برای تکمیل خصاایی که شاهزاده یوشیهیتو فاقد آن بود ) . قصر آکاساکا به سبک اسرافکارانه اروپایی از سال 1899 تا سال 1909 ساخته شد ،شد، تا به عنوان محل اقامت رسمی ولیعهد باشد. بچه هافرزندان شاهزاده و شاهزاده خانم عبارتند از:

2- آتسو نو میا یاسوهیتو شیننو متولد 26 میمه 1902 با نام شاهزاده چیچیبو.

در سال 1902، شاهزاده برای مشاهده آداب و رسوم و [[جغرافیای ژاپن]] سفر های خود را ادامه داد، در این زمان از مرکز هونشو، [[معبد بودایی]] جی زنکو ناگانو بازدید کرد. با افزایش تنش ها بین ژاپن و روسیه، شاهزاده در سال 1903 به درجه سرهنگی در ارتش امپراتوری ژاپنی و کاپیتانی در [[نیروی دریایی امپراتوری ژاپن]] ارتقاء یافت. وظایف نظامی او فقط تشریفاتی بود،بود اما او برای بازرسی تأسیسات نظامی در واکایاما،اهیمه،واکایاما، اهیمه، کاگاوا و اوکایاما به این مکان ها سفر کرد.

در اکتبر سال 1907، ولیعهد همراه با دریاسالار توگو هیهاچیروهیهاچیرو، ژنرال کاتسورا و شاهزاده آریسوگاوا به کره سفر کرد. این اولین بار بود که وارث تاج و تخت ژاپن را ترک کرده بود. در طی این مدت، او شروع به مطالعهیادگیری [[زبان کره ای]] کرد، اگر چه او هرگز به مهارتی در آن دست نیافت.

در 30 ژوئیه سال 1912، پس از مرگ پدرش، امپراتور میجی، شاهزاده یوشیهیتو بر تخت سلطنت نشت. تا جای ممکن امپراتور جدید از نظر عموم مردم دور نگهنگاه داشته شد. او از مشکلات مختلف عصبی در طول زندگی خود رنج می برد،برد. در اواخر سال 1910، این بیماری او را به طور فزاینده از انجام وظایف عمومی عاجز ساخت. در سال 1913 در افتتاح مجلس ژاپن، در یکی از موارد نادر که او در انظار عمومی دیده شد، او متن خود را که دور یک استوانه پیچیده بود به خوبی بیان کرد. هر چند به او مشکلات زیادی حتی معلولیت ذهنی نسبت داده میشد.

عدم وجود بیان و جاذبه امپراتور میجی در او و ناتوانی ها اوهایش باعث افزایش مخالفت ها، خیانت ها حوادث علیه حکومت شد. همانطور که وضعیت او رو به وخامت گذاشت،می رفت، علاقه او نیز در امور سیاسی روزمره کمتر و کمتر شد و دخالت مقامات در [[تصمیم گیری]] های او افزایش یافت.

پس از سال 1919 هیچ وظیفه رسمی در اختیار او نبودقرار نداشت و شاهزاده هیروهیتو با نام سسشو (ولیعهد و پادشاه) در 192125 نوامبر 25سال 1921 به قدرت رسید.

[[زلزله بزرگ کانتو]] در سال 1923 هیچ تاثیری بر زندگی منزوی تایشو نذاشت. از خوشبختیخوش شانسی او، یک هفته قبل از وقوع فاجعه با قطار به کاخ سلطنتی تابستانی خود را در نیککو نقل مکان کرده بود، اما پسرش، ولیعهد، در کاخ سلطنتی یعنی در قلب حادثه باقی‌مانده بود. کبوتر های نامه بر امپراتور را از اطلاعات میزان ویرانی مطلع ساختساختند.

تایشو به نام اولین امپراتور توکیو شناخته شد چرا که او برای اولین بار با عنوان امپراتور تمامی عمر خود را در توکیو و یا در نزدیکی آن گذراند. پدر تایشو در کیوتو متولد شده بود و رشد یافته بود با این حال که بعداً در توکیو زندگی کرده و درگذشته بود. آرامگاه میجی در حومه کیوتو، در نزدیکی مقبره اجداد سلطنتی خود قرار دارد اما قبر تایشو در مقبره امپراتوری موساشی در توکیو است. پسر او، امپراتور شوا نیز، در کنار او به خاک سپرده شده است.