گز (درخت): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویرایش 37.254.19.114 (بحث) به آخرین تغییری که Dexbot انجام داده بود واگردانده شد |
|||
خط ۲۷:
در ایران پنج گونه از درخت گز میروید: ''گز شاهی'' که گاهی از ۱۵ متر هم فراتر میرود، ''گز [[خوانسار]]'' یا ''گز انگبین'' که از آن [[انگبین]] تهیه میشود، ''یلقون'' (با اسم علمی ''تاماریکس پالازی'') که در حوالی کرج یافت میشود، ''تاماریکس تتراندر'' که در حوالی [[شیراز]] میروید و ''تمیس'' که در جنگلهای شمالی ایران دیده میشود.<ref>ساعی، کریم. ''جنگل شناسی''. ج۱، ص {{چر}}۱۹۸-۲۰۰{{رچ}}. به نقل از: دهخدا، علیاکبر. ''لغتنامه دهخدا''. مدخل گز.</ref>
گونه دیگر گَز را درختچه کوچکتر و پهنتر آن تشکیل می دهد که سُهرگَز نام دارد و اغلب در جنوب ایران مانند بلوچستلن ، جازموریان و زِگِردی به صورت انبوه و جنگلی موجود می باشند {پژوهش(ح ، زمانخانی)
== شیرینی گز ==
|