سامانه رنین-آنژیوتانسین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویرایش به وسیلهٔ ابزار خودکار ابرابزار |
جز رفع خطاهای ظاهری |
||
خط ۱:
سیستم رنین-آنژیوتانسین {{به انگلیسی|renin-angiotensin system}} یا به عبارت بهتر سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) یک سیستم هورمونی است که [[فشارخون]] و تعادل آب (مایعات بدن) را تنظیم میکند.{{سر خط}}
زمانی که حجم خون کم است، [[سلولهای نزدیکگلومرولی]]
خود رنین یک [[آنزیم]] است، نه یک فعالکنندهٔ عروق (Vasoactive). رنین با تأثیر آنزیمی بر یک پروتئین پلاسمایی دیگر که گلوبولینی به نام سوبسترای رنین [[(آنژیوتانسینوژن)]] است، باعث ایجاد یک پپتید
ظرف چند ثانیه تا چند دقیقه پس از تولید آنژیوتانسین I، دو اسیدآمینهٔ دیگر هم از آنژیوتانسین I جدا میشوند و درنتیجه یک پپتید
[[آنژیوتانسین II]] به دو روش باعث افزایش فشار خون میشود. یکی این که آنژیوتانسین II به تنهایی یک منقبضکنندهٔ عروق فوقالعاده قوی است و باعث انقباض عروق به شکل شدید در [[شریانچهها]] و با شدت خیلی کمتر در وریدها میشود که این انقباض باعث افزایش مقاومت محیطی میشود. روش دیگر، کاهش دفع نمک و آب از کلیهها است. در روش دوم علاوه بر این که آنژیوتانسین II میتواند مستقیماً بر کلیهها اثر کرده و باعث [[احتباس]] آب و نمک شود، موجبات ترشح هورمون [[آلدوسترون]] از [[غدد فوقکلیه]] را نیز فراهم میکند. آلدوسترون به نوبهٔ خود، بازجذب نمک و آب توسط توبولهای کلیوی را افزایش میدهد.{{سر خط}}
[[پرونده:Renin-angiotensin-aldosterone system.png|بندانگشتی|وسط|700px|سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون]]
|