تفنگ خودکار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱:
'''تفنگ اتوماتیک''' نوعی [[تفنگ]] است که از انرژی [[لگد (جنگافزار)|لگد سلاح]] یا گاز [[باروت]] برای خروج پوکه [[فشنگ]] شلیکشده، مسلحکردن دوباره تفنگ، بارگذاری فشنگ جدید و شلیک دوباره استفاده میکند. با این مکانیسم تا زمانی که [[ماشه]] کشیده شده و خشاب خالی نشده باشد تفنگ به شلیک متوالی ادامه میدهد. اغلب تفنگهای اتوماتیک سلاحهایی با آتش انتخابی هستند، یعنی هم در حالت اتوماتیک، و هم در حالت نیمهاتوماتیک (یک بار شلیک با فشردن ماشه)
==تفاوت با تیربار==
مکانیسم شلیک تفنگهای اتوماتیک مشابه مکانیسم [[مسلسل|مسلسلها]] است و در واقع تمایز دقیقی نیز میان آنها وجود ندارد. تفاوت تفنگهای اتوماتیک با [[مسلسل دستی|مسلسلهای دستی]]
==تاریخچه==
نخستین تفنگ اتوماتیک اسلحهای ایتالیایی به نام Cei-Rigotti بود که در ۱۹۰۰ معرفی شد. این کاربین توجه زیادی را به خود جلب کرد اما به دلیل معایب زیاد از جمله گیرهای مکرر و شلیکهای خطا مورد قبول هیچ ارتشی قرار نگرفت.
[[تفنگ اتوماتیک برونینگ]] یکی از نخستین نمونههای کاربردی تفنگ اتوماتیک بود که توانست در [[جنگ جهانی اول]] حضور داشت باشد. این تفنگ را [[جان برونینگ]] طراح سلاح آمریکایی ساخته بود. برونینگ هرچند برای دوران خود طراحی درخشانی داشت و تا [[جنگ کره]] تفنگ اتوماتیک استاندارد جوخه در ارتش آمریکا بود اما بیش از حد برای ایفای نقش تفنگ اتوماتیک سنگین بود و در واقع چیزی بین یک تیربار و تفنگ اتوماتیک محسوب میشد.
در [[جنگ جهانی دوم]] آلمانیها سلاحی با قابلیت آتش انتخابی به نام [[افژ ۴۲]] را ساختند. این تفنگ فقط برای پیادهنظام [[هوابرد]] ساخته شده و در تعداد محدودی تولید شد. این سلاح هم مثل تفنگ اتوماتیک برونینگ در نقش آتش رگبار جوخه مورد استفاده بود. افژ ۴۲ طرح پیشرفتهای بود و بر طراحی سلاحهای دوران پس از جنگ تاثیرگذار بود. آمریکاییها تیربار چندمنظوره ام۶۰ را تا حد زیادی با اقتباس از این سلاح ساختند.
==منابع==
|