سفر پیدایش: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سِفِر پیدایش''' (سِفر در [[زبان عبری|عبری]] به معنی کتاب بزرگ است) یا '''برشیت''' {{به عبری|בראשית}}، نخستین بخش از ''[[کتاب مقدس عبری]]'' و نخستین کتاب از «اسفار پنجگانه» یا ''[[تورات]]'' است.<ref>Hamilton (۱۹۹۰), ص.۱</ref> در این کتاب [[روایت آفرینش]] عالم هستی توسط خداوند و برخی از معروفترین داستان‌های عهد عتیق، همچون [[آدم و حوا]]، [[هابیل]] و [[قابیل]]، [[کشتی نوح]]، [[برج بابِلبابل]] و [[سه شه‌پدر|شه‌پدران]] <ref name="Bandstra28-29">Bandstra (2004), pp. 28–29</ref>نقل شده است. در پیدایش آمده‌است که چگونه [[خدا]] گیتی را از هیچ می‌آفریند<ref>{{citation |last1=Moore |first1=John A. |title=From Genesis to Genetics: The Case of Evolution and Creationism |url=http://books.google.com/books?id=_PpjWNyCGScC&pg=PA28#v=snippet&q=%22When%20God%20began%20to%20create%22&f=false |publisher=University of California Press |date=24 Jan 2002 |isbn=978-0520930780 |pages=28–29 }}<br>* Moore cites page 51 of [[هرری اورلینسکی|اورلینسکی]]'s ''Notes on the New Translation of the Torah''. Jewish Publication Society. 1969. [http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:YT5Vu9hX8BYJ:http://www.publishersrow.com/Notes_on_the_New_Translation_o/eBookshukBooks/shid1_bid516_fid6_pid1_clpg1_pg58%2B%22The+implications+of+the+new+translation%22&prmd=ivns&strip=1 Google snapshot]</ref>

خداوند در شش روز هستی را [[روایت آفرینش|آفرید]] و در روز هفتم به استراحت پرداخت. سپس [[آدم و حوا]] و حیوانات را خلق نمود و در [[باغ عدن]] سکونت داد اما به آنها دستور داد که از میوه [[میوه ممنوعه|درخت دانش]] نباید بخورند. مار آنها را فریب داد و از میوه خوردند٬ پس به فرمان خداوند٬ بر روزی زمین [[هبوط]] کردند. در زمین حوا [[هابیل و قابیل|هابیل و قائن]] را زائید اما قائن که در اسلام قابیل نام دارد هابیل را کشت و حوا برای جایگزینی وی [[شیث]] را زائید. از این پس نوع بشر بر روی زمین بسیار شد و دنیا را پر از [[گناه]] بشری و [[نفیلیم]] نمودند و خداوند برای پاک نمودن زمین از [[نوح]] که اینک پیامبر بود٬ خواست تا کشتی سازد و بندگان خداپرست را بر آن قرار دهد و در همین هنگام سیلاب بزرگ واقع شد تا دنیا را از گناهکاران پاک نماید. اما پس‌از این واقعه نیز نوع بشر دست از گناه بر نداشت و بدین سبب خداوند پس‌از ماجرای برج بابل٬ انسانها را بر روی زمین پراکنده ساخت و در زبان آنها تفاوت نهاد تا نتوانند براحتی با هم سخن گفته و در کنار هم زندگی کنند. سپس به [[ابراهیم]] دستور داد تا از [[میان‌رودان]] به [[کنعان (منطقه)|کنعان]] مهاجرت کند و در آنجا با ابراهیم پیمان بست که خاندان وی را همچون ستارگان آسمان بیشمار کند و برای نشانه‌ای از این پیمان٬ تمامی فرزندان ذکور ابراهیم [[ختنه]] شوند. سپس خداوند [[لوط]] را از عذابی که برای قومش درنظر گرفته‌بود می‌رهاند. در پایان داستان [[یعقوب]] و فروش فرزند دلبندش [[یوسف]] به بردگی در سرزمین [[فرعون]] و آرزوی وی برای رفتن از [[مصر باستان|مصر]] روایت می‌شود.