''ندانم که ندانم'' یا ''جهلِ مرکب'' آن است که ''انسان نمی‌داند و نمی‌داند که نمی‌داند'' و مثلاً به خاطرخاطرِ غرور،[[غرور]]، ''فکر می‌کند که می‌داند''.<ref name=p>[http://www.tahoorkotob.com/page.php?pid=6635 خطر جهل مرکب<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
جهلِ مرکب یا ''نادانی به نادانی'' (ندانم که ندانم) گونه‌ای از نادانی است که ''شخص به نادانیِ خودخود، آگاه نیست و خود را آگاه می‌پندارد'' و از همین روی، به دنبالِ برطرف کردنِ نادانیِ خود نیز نخواهد رفت؛ زیرا که علم به نادانی است که انسان را به سوی برطرف کردنِ نادانیِ خود می‌کشاند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=28718 |عنوان = پژوهشکده باقرالعلوم| ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازدید =}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.tahoorkotob.com/page.php?pid=6635 |عنوان = کتابخانه طهور| ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازدید =}}</ref>
