انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۶۰): تفاوت میان نسخه‌ها

| home_state1 = [[ایالت ایلینویز|ایلینُیزایلینوی]]

| nominee2 = [[جان بریکنریجسی. برکینریج]]

| running_mate4 = [[ادوراد ایورتاورت]]

| map_caption = انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۲۳۹<font color="#FF0000">'''سرخ'''</font> ایالت‌های پیروز لینکلن, <font color="#37C837">'''سبز'''</font> بریکنریجسی. برکینریج, <font color="#FF7F2A">'''نارنجی'''</font> بل <font color="#698DC5">'''آبی'''</font> دوگلاس{{سخ}}شماره‌ها نمایانگر رای‌های انتخاباتی بر اساسی سرشماری سال ۱۸۵۰ میلادی.

دیگر رقبای وی، به خصوص آنهایی که تجربه دولتی بیشتری داشتند، با این حزب دشمن شده بودند و در ایالتهای غربی که نقش بسیار حساس و حیاتی داشتند ضعیف بودند. لینکونلینکلن با چهره‌ای میانه رو ظاهر شده بود.

علی رغم ارتباط وی با جنوب (خانوادهٔ همسرش خود برده داشتند) لینکلن وجهه انقلابی را که در جنوب در جریان بود، و نیز ظهور ناسیونالیسم جنوب را به درستی درک نکرد. در دههٔ ۱۸۵۰ او امکان هرگونه جنگ داخلی را رد می‌کرد. حامیانش مکرراً این امر را که انتخاب او می‌تواند جرقه‌ای برای جدایی و انتزاع باشد نادیده گرفتند.<ref>گاربور اس. بوریت، «’ و جنگ آغاز شد؟ ‘ آبراهام لینکونلینکلن و مسئولیتی فردی»، «چرا جنگ داخلی آغاز شد؟» نوشته بوریت (۱۹۹۶)، صفحات ۳۰-۳. </ref>

لینکلن برای سخنرانی مبارزه نمی‌کرد، مبارزات انتخاباتی را سازمانهای جمهوری خواه شهرستان‌ها و ایالات هدایت می‌کردند. آنها بسیار دقیق و موشکاف بودند و از جدیدترین تکنیکها برای حفظ شور و اشتیاق اعضای حزب و در نتیجه کسب نتیجه مطلوب استفاده می‌کردند. تلاش کمی برای تغییردادنتغییر دادن و متقاعد ساختن غیرجمهوریغیر جمهوری خواهان صورت می‌گرفت و تقریباً در جنوب به جز در چند شهر مرزی مانند سنیت یونیر، مسیوری، ویلینگو ویرجینیا هیچ مبارزه انتخاباتی در جریان نبود. اما در شمال هزاران سخنگوی جمهوری خواه، صدها هزار پوستر تبلیغاتی و اعلامیه و هزاران سرمقاله در روزنامه‌ها وجود داشت. آنها در وهلهٔ اول توجه خود را به خط مشی حزب معطوف کرده بودند و در درجهٔ دوم به [[داستان زندگی]] لینکولن، به فقر [[دوران کودکی]] اش، نبوغ اش و ترقی او از گمنامی به شهرت پرداختند. از اسمهای مستعار او – آبه درستکار و ناجی بزرگ – نهایت استفاده را می‌کردند. نکته در این بود که می‌خواستند بر «کار آزاد» تاکید کنند، کاری که از طریق آن پسر بچه‌ای از دل مزرعه با تلاش خود راه خود را به سوی قله‌های ترقی باز می‌کند.<ref>توماس(۱۹۵۲) صفحه ۲۱۶، ریچارد اچ. لوتین «اولین مبارزه لینکونلینکلن» (۱۹۴۴)، نوینز جلد ۴</ref>

در ششم نوامبر ۱۸۶۰ لینکلن به عنوان شانزدهمین [[رئیس جمهور ایالات متحده]] برگزیده شد و استفان داگلاس و جان برکنریج، دموکراتهایدموکرات‌های جنوب، و جان بل از حزب جدید اتحادیه [[قانون اساسی]] را شکست داد. لینکلن نخستین [[رئیس جمهور]] جمهوری خواه بود. پیروزی خود را تنها مدیون حمایت ایالتهای شمالی بود، در جنوب، در نه ایالت، حتی نامش را برای رأی گیری ننوشته بودند و در سایر شهرستانهای جنوبی هم فقط ۲ شهرستان از ۹۹۶ طرفدار او بودند. لینکلن ۹۰۸/۸۶۵/۱ رأی (۹/۳۹ درصد از کل) را از آن خود ساخت، داگلاس ۲۰۲/۳۸۰/۱ (۵/۲۹ درصد از کل) به برکنریج ۰۱۹/۸۴۸ (۱/۱۸ درصد از کل) و بل ۹۰۱/۵۹۰ (۵/۱۲ درصد از کل)