در سرتاسر کشور چین زبانها و گویشهای مختلفی وجود دارد که اختلاف و فرق اکثر آنها در چگونگی تلفّظ هجاها میباشد که در بالا توضیح داده شد. مثلاً یک هجا در زبان یک ناحیه با یک آهنگ خاص یک معنی میدهد و در ناحیهای دیگر با همان طرز بیان و آهنگ معنی دیگر. مثلاً همان طور گفته شد زبان رسمی یا ماندارین دارای ۴ آهنگ ولی زبان کانتونی (یوئه) که در جنوب این کشور در استان گوانگدونگ (کانتون) رایج است دارای ۸ آهنگ برای تلفّظ هجاها میباشد.
== نکته ==
زبان چینی برای اولین بار در سال ۱۳۰۰ سال قبل از میلاد های درآمد.
اولین امپراتور خط چینی را بین سال های ۲۲۱ تا ۲۱۰ پیش از میلاد یکسان ساخت. زبان چینی بیشتر از پنجاه هزار علامت دارد. خوش بختانه برای خواندن روزنامه فقط به ۳۰۰۰ علامت احتیاج دارید. اما معلوم است که بچه های چینی زمان زیادی را باید صرف یادگیری خواندن و نوشتن کنند، حتی تا پایان آخر سال دبیرستان.
== زبانهای عمده ==